Elena Nikolaevna Shilko
Elena Nikołajewna Szyłko osobiście bierze bezpośredni udział w represjach o charakterze politycznym w Republice Białorusi, których konsekwencją jest m.in. śmierć osób prześladowanych przez obecny reżim. Shilko wydaje wyroki skazujące w sprawach politycznych co najmniej od 2006 roku. Rozpatruje skargi na niezgodne z prawem decyzje swoich kolegów, pozostawiając je w mocy. Prowadzi rozprawy niejawne. Skazała Alesia Puszkina na 5 lat więzienia na podstawie dwóch artykułów Kodeksu karnego: na podstawie części 3 art. 130 (celowe działania rehabilitacyjne nazizmu, popełnione przez grupę osób) i art. 370 (profanacja symboli państwowych). Sprawa ta ma implikacje całkowicie polityczne, gdyż Ales był przeciwnikiem reżimu Łukaszenki i bezpośrednio wyrażał swoje obywatelskie stanowisko. 11 lipca 2023 roku Ales zmarł na oddziale intensywnej terapii w nieznanych okolicznościach. Biorąc pod uwagę fakt, że Ales został bezprawnie skazany, a następnie zmarł w trakcie odbywania kary, można stwierdzić, że pracownik ten jest bezpośrednio powiązany z tą śmiercią. W 2011 roku Szyłko skazał działaczy Młodego Frontu Daszkiewicza i Łobowa. Młodzi ludzie zostali zatrzymani w Mińsku 18 grudnia 2010 r. Według informacji Centralnej Dyrekcji Spraw Wewnętrznych Komitetu Wykonawczego Miasta Mińska na podwórzu budynku mieszkalnego przy ulicy Janki Bryla rzekomo pobili Konstantina Sawickiego i Olega Malyszewa. Przedstawiciele opozycji i obrońcy praw człowieka uznali zatrzymanie Daszkiewicza i Łobowa za środek zapobiegawczy zastosowany przez policję w przededniu wyborów. Daszkiewicz został skazany na dwa lata więzienia w kolonii ogólnego reżimu Łobów i cztery lata w kolonii o zaostrzonym rygorze. Skazani Dmitrij Doronin, Siergiej Kazakow, Władimir Łoban, Witalij Matsukiewicz, Jewgienij Sekret i Oleg Fedorkiewicz, oskarżeni na podstawie części 2 artykułu 293 „Udział w masowych zamieszkach”. Szyłko skazał wszystkich na 3-3,5 roku więzienia. Elena Szyłko skazana za więźnia politycznego studenta Artema Bojarskiego z art. 342 kodeksu karnego – Organizacja i przygotowanie działań rażąco naruszających porządek publiczny lub czynne uczestnictwo w nich oraz art. 361-1 kodeksu karnego – Tworzenie formacji ekstremistycznej lub udział w niej w tym. Młody mężczyzna podczas zatrzymania został dotkliwie pobity. Na kanale Telegram Azarenki pojawił się także film, w którym Artem przyznaje się do administrowania publiczną stroną uznaną za ekstremistyczną. Aby zmusić go do powiedzenia tego na nagraniu, chłopak był bity pałkami po plecach i pośladkach. Artem powiedział to swojemu prawnikowi podczas przesłuchania. Szyłko skazał go na pięć lat więzienia w zaostrzonych warunkach bezpieczeństwa. Skazała więźniarkę polityczną Mię Mitkiewicz na trzy lata kolonii generalnego reżimu za komentowanie sytuacji w kraju. Skazała więźnia politycznego Iwana Czerewako na 4 lata więzienia. Tym samym Elena Nikołajewna Szyłko odpowiada za łamanie praw człowieka i podważanie zasad praworządności, a także za propagowanie represji wobec przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego i opozycji demokratycznej, co skutkuje także śmiercią osób prześladowanych przez reżim. Jej praca w wymiarze sprawiedliwości koncentruje się na utrzymaniu stanowiska istniejącego rządu, a nie na egzekwowaniu prawa. Działania Szyłki przyczyniają się do łamania praw człowieka, wzmacniania władzy Aleksandra Łukaszenki i nasilenia represji o charakterze politycznym w Republice Białorusi.
Elena Nikołajewna Szyłko osobiście bierze bezpośredni udział w represjach o charakterze politycznym w Republice Białorusi, których konsekwencją jest m.in. śmierć osób prześladowanych przez obecny reżim. Shilko wydaje wyroki skazujące w sprawach politycznych co najmniej od 2006 roku. Rozpatruje skargi na niezgodne z prawem decyzje swoich kolegów, pozostawiając je w mocy. Prowadzi rozprawy niejawne. Skazała Alesia Puszkina na 5 lat więzienia na podstawie dwóch artykułów Kodeksu karnego: na podstawie części 3 art. 130 (celowe działania rehabilitacyjne nazizmu, popełnione przez grupę osób) i art. 370 (profanacja symboli państwowych). Sprawa ta ma implikacje całkowicie polityczne, gdyż Ales był przeciwnikiem reżimu Łukaszenki i bezpośrednio wyrażał swoje obywatelskie stanowisko. 11 lipca 2023 roku Ales zmarł na oddziale intensywnej terapii w nieznanych okolicznościach. Biorąc pod uwagę fakt, że Ales został bezprawnie skazany, a następnie zmarł w trakcie odbywania kary, można stwierdzić, że pracownik ten jest bezpośrednio powiązany z tą śmiercią. W 2011 roku Szyłko skazał działaczy Młodego Frontu Daszkiewicza i Łobowa. Młodzi ludzie zostali zatrzymani w Mińsku 18 grudnia 2010 r. Według informacji Centralnej Dyrekcji Spraw Wewnętrznych Komitetu Wykonawczego Miasta Mińska na podwórzu budynku mieszkalnego przy ulicy Janki Bryla rzekomo pobili Konstantina Sawickiego i Olega Malyszewa. Przedstawiciele opozycji i obrońcy praw człowieka uznali zatrzymanie Daszkiewicza i Łobowa za środek zapobiegawczy zastosowany przez policję w przededniu wyborów. Daszkiewicz został skazany na dwa lata więzienia w kolonii ogólnego reżimu Łobów i cztery lata w kolonii o zaostrzonym rygorze. Skazani Dmitrij Doronin, Siergiej Kazakow, Władimir Łoban, Witalij Matsukiewicz, Jewgienij Sekret i Oleg Fedorkiewicz, oskarżeni na podstawie części 2 artykułu 293 „Udział w masowych zamieszkach”. Szyłko skazał wszystkich na 3-3,5 roku więzienia. Elena Szyłko skazana za więźnia politycznego studenta Artema Bojarskiego z art. 342 kodeksu karnego – Organizacja i przygotowanie działań rażąco naruszających porządek publiczny lub czynne uczestnictwo w nich oraz art. 361-1 kodeksu karnego – Tworzenie formacji ekstremistycznej lub udział w niej w tym. Młody mężczyzna podczas zatrzymania został dotkliwie pobity. Na kanale Telegram Azarenki pojawił się także film, w którym Artem przyznaje się do administrowania publiczną stroną uznaną za ekstremistyczną. Aby zmusić go do powiedzenia tego na nagraniu, chłopak był bity pałkami po plecach i pośladkach. Artem powiedział to swojemu prawnikowi podczas przesłuchania. Szyłko skazał go na pięć lat więzienia w zaostrzonych warunkach bezpieczeństwa. Skazała więźniarkę polityczną Mię Mitkiewicz na trzy lata kolonii generalnego reżimu za komentowanie sytuacji w kraju. Skazała więźnia politycznego Iwana Czerewako na 4 lata więzienia. Tym samym Elena Nikołajewna Szyłko odpowiada za łamanie praw człowieka i podważanie zasad praworządności, a także za propagowanie represji wobec przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego i opozycji demokratycznej, co skutkuje także śmiercią osób prześladowanych przez reżim. Jej praca w wymiarze sprawiedliwości koncentruje się na utrzymaniu stanowiska istniejącego rządu, a nie na egzekwowaniu prawa. Działania Szyłki przyczyniają się do łamania praw człowieka, wzmacniania władzy Aleksandra Łukaszenki i nasilenia represji o charakterze politycznym w Republice Białorusi.
Lista represjonowanych
- Stowarzyszenia
Siergiej został zatrzymany w lutym 2024 r. Najpierw dostał dzień za „rozpowszechnianie materiałów ekstremistycznych”, a następnie wszczęto sprawę karną i przekazano go do aresztu śledczego. Pewnie chodzi o komentarze. Siergiejowi grozi od czterech do dwunastu lat więzienia.
Hobby Siergieja to muzyka. W latach 2000-tych grał w grupie „Leśne Radio”. Brał udział w kilku innych projektach, tłumaczył piosenki zagraniczne na język białoruski.
Siergiej Jurjewicz Gorłow studiował na Państwowym Uniwersytecie Lingwistycznym w Mińsku, a później ukończył Europejski Uniwersytet Humanistyczny. Pracowała jako tłumaczka i korepetytorka języka angielskiego. Jego ostatnim znanym miejscem pracy był Instytut Sacharowa w Mińsku.
- Stowarzyszenia
- Specjaliści IT
Marina jest białoruskojęzyczną specjalistką IT z EPAM, która zajmuje się również pracą kreatywną. Pisze artykuły do białoruskiej Wikipedii, tworzy ilustracje, tłumaczy na język białoruski i pisze poezję. Po rozpoczęciu szeroko zakrojonej agresji Rosji na Ukrainę, wyjechała do Gruzji, lecz potem, z nieznanych przyczyn, wróciła na Białoruś. Wkrótce została zatrzymana w związku ze sprawą karną i skazana na podstawie artykułów „finansowanie działalności ekstremistycznej” i „finansowanie lub inne finansowe wspieranie wojny”.
- Stowarzyszenia
- Obcokrajowcy
Obywatel Polski. Wiadomo, że 19 lipca 2022 roku Roman przybył na Białoruś i zniknął: nic nie wiadomo o jego miejscu pobytu, a ekipa poszukiwawczo-ratownicza Południowo-Zachodnia ogłosiła poszukiwania za nim. Później okazało się, że Galuza żyje i ustalono miejsce jego pobytu – bez żadnych szczegółów. Jednak znajomy Romana napisał na portalach społecznościowych, że przebywa on w areszcie śledczym KGB.
W Polsce Galuza ukończyła studia, otrzymała obywatelstwo i podjęła działalność wolontariacką, m.in. pomagając białoruskim uchodźcom. Zatrzymanie Romana mogło być zaplanowane z wyprzedzeniem przez białoruskie siły bezpieczeństwa.
Teraz grozi mu do 15 lat więzienia.
Została zatrzymana w wyniku masowego nalotu sił bezpieczeństwa w dniach 23–24 stycznia 2024 r. na krewnych więźniów politycznych oraz osoby wysyłające paczki i listy do więźniów politycznych.
W dniu 6 lutego 2024 roku odbyła się rozprawa apelacyjna, na której wyrok uprawomocnił się.
Były szef Republikańskiego Związku Organizacji Turystycznych. Aleksander Mirski stworzył biuro podróży „Sakub”, a następnie stał na czele firmy „Nova Tour”. Stał także na czele Republikańskiego Związku Organizacji Turystycznych w latach 2008–2013 i 2014–2019.
O zatrzymaniu Mirskiego zrobiło się głośno zimą 2023 roku – opisano to w propagandowym filmie ONT. Poinformowano tam, że mężczyzna przez 7 lat współpracował z polskim i litewskim wywiadem, a obecnie toczy się wobec niego śledztwo i oskarżony o zdradę stanu.
- Stowarzyszenia
- Działacze praw człowieka
Nasta Loiko jest znaną białoruską obrończynią praw człowieka. Nasta jest prześladowana za swoją działalność na rzecz praw człowieka; od sierpnia 2021 roku jest podejrzaną w sprawie karnej związanej z działalnością organizacji praw człowieka „Wiasna”.
6 września 2022 roku, po rozprawie sądowej w sprawie „Akcji Rewolucyjnej”, Nasta została dwukrotnie skazana za „drobne chuligaństwo” i spędziła 30 dni w więzieniu. Trzy tygodnie po zwolnieniu, 28 października 2022 roku, Nasta została ponownie zatrzymana. Podczas rozprawy Nasta zgłosiła tortury (funkcjonariusze GUBOPiK uderzyli ją paralizatorem i, podobnie jak Centralny Inspektorat Kodeksu Karnego, pozostawili ją na mrozie przez 8 godzin bez odzieży wierzchniej, przez co zachorowała). W areszcie w Okrestinie Nasta była bez ciepłej odzieży i środków higieny osobistej.
28.11.2022 roku okazało się, że Nastia została ponownie skazana na 15 dni więzienia z artykułu 19.1 „drobne chuligaństwo”. Po raz piąty tej jesieni.
W połowie grudnia została zatrzymana po raz szósty na podstawie tego samego artykułu, a pod koniec miesiąca postawiono jej zarzuty z artykułów karnych i przeniesiono do aresztu śledczego nr 1. Według prokuratury, jeden z jej raportów dotyczących praw człowieka, dotyczących prześladowań społeczności anarchistycznej na Białorusi w 2018 roku, zawiera negatywną ocenę bezprawnych działań funkcjonariuszy policji, co stało się podstawą do wszczęcia przeciwko niej postępowania karnego. Grupą, wobec której rzekomo podżegano do nienawiści społecznej, jest profesjonalna grupa społeczna funkcjonariuszy organów ścigania. Jak zauważają obrońcy praw człowieka, taka interpretacja artykułu jest niezgodna z międzynarodowymi standardami praw człowieka, o czym świadczy praktyka międzynarodowych organów sądowych.
Już na samym początku rozprawy sądowej nastąpiło zamknięcie rozprawy.
W dniu 03.10.2023 r. odwołanie zostało rozpatrzone.
W lipcu 2025 roku okazało się, że Nastya Loiko została umieszczona w ośrodku penitencjarnym (PKT) na okres 6 miesięcy.
Jesienią 2022 roku został skazany na karę więzienia za „obrazę Łukaszenki”. Wynik jego apelacji nie jest znany.
W czerwcu 2025 roku wyszło na jaw, że Władimir został zatrzymany. Trwa ustalanie szczegółów sprawy. Jesienią został skazany na karę pozbawienia wolności.
Białoruska telewizja państwowa poinformowała, że w maju 2021 r. Aleksandr przekazał BYPOL-owi około 800 dolarów amerykańskich. Warto zauważyć, że BYPOL został uznany za organizację ekstremistyczną w listopadzie 2021 r., co oznacza, że w momencie przeniesienia inicjatywa nie miała charakteru ekstremistycznego.
Według świadków, Aleksandrowi rzeczywiście zaproponowano odszkodowanie za szkody za pośrednictwem funduszu powiązanego z prezydentem. Zgodził się na takie odszkodowanie w zamian za uwolnienie, ale sprawy nie potoczyły się zgodnie z planem. Aleksandrowi odmówiono przyjęcia go, a jego pieniądze (około 30 bitcoinów) skonfiskowano. Organizacja BYPOL została uznana za „formację terrorystyczną” i wszczęto nową sprawę karną przeciwko Aleksandrowi na podstawie artykułu „Finansowanie działalności terrorystycznej”.
15 marca 2024 r. w Sądzie Miejskim w Mińsku sędzia Jelena Szylkо wydała nowy wyrok – 9 lat więzienia. Fala ułaskawień, która przetoczyła się przez kraj, nie wpłynęła na więźnia politycznego.
- Stowarzyszenia
- Aktywiści
- Rodzice nieletnich
- Specjaliści IT
Członek Rady Ruchu Publicznego Dżeja został zatrzymany 3 listopada 2020 r. i skazany w związku z włamaniem do systemu komputerowego Komitetu Wykonawczego Miasta Mińska.
- Stowarzyszenia
- Obcokrajowcy
