Elena Nikolaevna Shilko
Elena Nikołajewna Szyłko osobiście bierze bezpośredni udział w represjach o charakterze politycznym w Republice Białorusi, których konsekwencją jest m.in. śmierć osób prześladowanych przez obecny reżim. Shilko wydaje wyroki skazujące w sprawach politycznych co najmniej od 2006 roku. Rozpatruje skargi na niezgodne z prawem decyzje swoich kolegów, pozostawiając je w mocy. Prowadzi rozprawy niejawne. Skazała Alesia Puszkina na 5 lat więzienia na podstawie dwóch artykułów Kodeksu karnego: na podstawie części 3 art. 130 (celowe działania rehabilitacyjne nazizmu, popełnione przez grupę osób) i art. 370 (profanacja symboli państwowych). Sprawa ta ma implikacje całkowicie polityczne, gdyż Ales był przeciwnikiem reżimu Łukaszenki i bezpośrednio wyrażał swoje obywatelskie stanowisko. 11 lipca 2023 roku Ales zmarł na oddziale intensywnej terapii w nieznanych okolicznościach. Biorąc pod uwagę fakt, że Ales został bezprawnie skazany, a następnie zmarł w trakcie odbywania kary, można stwierdzić, że pracownik ten jest bezpośrednio powiązany z tą śmiercią. W 2011 roku Szyłko skazał działaczy Młodego Frontu Daszkiewicza i Łobowa. Młodzi ludzie zostali zatrzymani w Mińsku 18 grudnia 2010 r. Według informacji Centralnej Dyrekcji Spraw Wewnętrznych Komitetu Wykonawczego Miasta Mińska na podwórzu budynku mieszkalnego przy ulicy Janki Bryla rzekomo pobili Konstantina Sawickiego i Olega Malyszewa. Przedstawiciele opozycji i obrońcy praw człowieka uznali zatrzymanie Daszkiewicza i Łobowa za środek zapobiegawczy zastosowany przez policję w przededniu wyborów. Daszkiewicz został skazany na dwa lata więzienia w kolonii ogólnego reżimu Łobów i cztery lata w kolonii o zaostrzonym rygorze. Skazani Dmitrij Doronin, Siergiej Kazakow, Władimir Łoban, Witalij Matsukiewicz, Jewgienij Sekret i Oleg Fedorkiewicz, oskarżeni na podstawie części 2 artykułu 293 „Udział w masowych zamieszkach”. Szyłko skazał wszystkich na 3-3,5 roku więzienia. Elena Szyłko skazana za więźnia politycznego studenta Artema Bojarskiego z art. 342 kodeksu karnego – Organizacja i przygotowanie działań rażąco naruszających porządek publiczny lub czynne uczestnictwo w nich oraz art. 361-1 kodeksu karnego – Tworzenie formacji ekstremistycznej lub udział w niej w tym. Młody mężczyzna podczas zatrzymania został dotkliwie pobity. Na kanale Telegram Azarenki pojawił się także film, w którym Artem przyznaje się do administrowania publiczną stroną uznaną za ekstremistyczną. Aby zmusić go do powiedzenia tego na nagraniu, chłopak był bity pałkami po plecach i pośladkach. Artem powiedział to swojemu prawnikowi podczas przesłuchania. Szyłko skazał go na pięć lat więzienia w zaostrzonych warunkach bezpieczeństwa. Skazała więźniarkę polityczną Mię Mitkiewicz na trzy lata kolonii generalnego reżimu za komentowanie sytuacji w kraju. Skazała więźnia politycznego Iwana Czerewako na 4 lata więzienia. Tym samym Elena Nikołajewna Szyłko odpowiada za łamanie praw człowieka i podważanie zasad praworządności, a także za propagowanie represji wobec przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego i opozycji demokratycznej, co skutkuje także śmiercią osób prześladowanych przez reżim. Jej praca w wymiarze sprawiedliwości koncentruje się na utrzymaniu stanowiska istniejącego rządu, a nie na egzekwowaniu prawa. Działania Szyłki przyczyniają się do łamania praw człowieka, wzmacniania władzy Aleksandra Łukaszenki i nasilenia represji o charakterze politycznym w Republice Białorusi.
Elena Nikołajewna Szyłko osobiście bierze bezpośredni udział w represjach o charakterze politycznym w Republice Białorusi, których konsekwencją jest m.in. śmierć osób prześladowanych przez obecny reżim. Shilko wydaje wyroki skazujące w sprawach politycznych co najmniej od 2006 roku. Rozpatruje skargi na niezgodne z prawem decyzje swoich kolegów, pozostawiając je w mocy. Prowadzi rozprawy niejawne. Skazała Alesia Puszkina na 5 lat więzienia na podstawie dwóch artykułów Kodeksu karnego: na podstawie części 3 art. 130 (celowe działania rehabilitacyjne nazizmu, popełnione przez grupę osób) i art. 370 (profanacja symboli państwowych). Sprawa ta ma implikacje całkowicie polityczne, gdyż Ales był przeciwnikiem reżimu Łukaszenki i bezpośrednio wyrażał swoje obywatelskie stanowisko. 11 lipca 2023 roku Ales zmarł na oddziale intensywnej terapii w nieznanych okolicznościach. Biorąc pod uwagę fakt, że Ales został bezprawnie skazany, a następnie zmarł w trakcie odbywania kary, można stwierdzić, że pracownik ten jest bezpośrednio powiązany z tą śmiercią. W 2011 roku Szyłko skazał działaczy Młodego Frontu Daszkiewicza i Łobowa. Młodzi ludzie zostali zatrzymani w Mińsku 18 grudnia 2010 r. Według informacji Centralnej Dyrekcji Spraw Wewnętrznych Komitetu Wykonawczego Miasta Mińska na podwórzu budynku mieszkalnego przy ulicy Janki Bryla rzekomo pobili Konstantina Sawickiego i Olega Malyszewa. Przedstawiciele opozycji i obrońcy praw człowieka uznali zatrzymanie Daszkiewicza i Łobowa za środek zapobiegawczy zastosowany przez policję w przededniu wyborów. Daszkiewicz został skazany na dwa lata więzienia w kolonii ogólnego reżimu Łobów i cztery lata w kolonii o zaostrzonym rygorze. Skazani Dmitrij Doronin, Siergiej Kazakow, Władimir Łoban, Witalij Matsukiewicz, Jewgienij Sekret i Oleg Fedorkiewicz, oskarżeni na podstawie części 2 artykułu 293 „Udział w masowych zamieszkach”. Szyłko skazał wszystkich na 3-3,5 roku więzienia. Elena Szyłko skazana za więźnia politycznego studenta Artema Bojarskiego z art. 342 kodeksu karnego – Organizacja i przygotowanie działań rażąco naruszających porządek publiczny lub czynne uczestnictwo w nich oraz art. 361-1 kodeksu karnego – Tworzenie formacji ekstremistycznej lub udział w niej w tym. Młody mężczyzna podczas zatrzymania został dotkliwie pobity. Na kanale Telegram Azarenki pojawił się także film, w którym Artem przyznaje się do administrowania publiczną stroną uznaną za ekstremistyczną. Aby zmusić go do powiedzenia tego na nagraniu, chłopak był bity pałkami po plecach i pośladkach. Artem powiedział to swojemu prawnikowi podczas przesłuchania. Szyłko skazał go na pięć lat więzienia w zaostrzonych warunkach bezpieczeństwa. Skazała więźniarkę polityczną Mię Mitkiewicz na trzy lata kolonii generalnego reżimu za komentowanie sytuacji w kraju. Skazała więźnia politycznego Iwana Czerewako na 4 lata więzienia. Tym samym Elena Nikołajewna Szyłko odpowiada za łamanie praw człowieka i podważanie zasad praworządności, a także za propagowanie represji wobec przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego i opozycji demokratycznej, co skutkuje także śmiercią osób prześladowanych przez reżim. Jej praca w wymiarze sprawiedliwości koncentruje się na utrzymaniu stanowiska istniejącego rządu, a nie na egzekwowaniu prawa. Działania Szyłki przyczyniają się do łamania praw człowieka, wzmacniania władzy Aleksandra Łukaszenki i nasilenia represji o charakterze politycznym w Republice Białorusi.
Lista represjonowanych
- Stowarzyszenia
- Przedsiębiorcy
W nagraniu wideo zamieszczonym na kanale prorządowym Paweł mówi , że brał udział w wiecach, „chodził z symbolami protestu, wychodził na jezdnię, robił zdjęcia, selfie i przez cztery lata sam nie zgłosił się na policję”.
„Moja kara prawdopodobnie będzie polegała na pozbawieniu wolności” – mówi pod koniec nagrania.
10 września 2024 r. odbyła się rozprawa apelacyjna, a wyrok stał się prawomocny.
Na początku września 2025 roku został zwolniony po odbyciu pełnej kary.
Skazany 29 kwietnia 2024 r. przez sędziego Sądu Rejonowego dla Dzielnicy Frunzensky w Mińsku na karę nieizolacyjną.
W dniu 25 czerwca 2024 roku apelacja została rozpatrzona i wyrok uprawomocnił się.
Lider rozwiązanej Partii Zielonych.
Dmitrij Kuczuk został zatrzymany w pobliżu ambasady rosyjskiej, gdzie polityk złożył kwiaty w związku z zabójstwem Aleksieja Nawalnego. Próbował zarejestrować się w ramach kampanii „beznadzieja” i podjął działania mające na celu rozpoczęcie zbiórki podpisów na rzecz uwolnienia więźniów politycznych.
Dmitrij Kuczuk został siódmym liderem Partii Zielonych, który trafił do więzienia.
1 września 2025 roku ujawniono, że 52 więźniów białoruskiego reżimu zostało przymusowo deportowanych na terytorium Litwy. Wśród nich są obywatele krajów europejskich. Wśród zwolnionych jest Dmitrij Kuczuk.
- Stowarzyszenia
- Rodzice nieletnich
Proces Katarzyny rozpocznie się 15 maja 2024 r. Jest sądzona na podstawie trzech artykułów kodeksu karnego. Minimalna kara to 4 lata więzienia.
- Stowarzyszenia
- Uczniowie
W „wideo ze skruchą” zatrzymany twierdzi, że jest studentem pierwszego roku Białoruskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego i rzekomo „prowadził nacjonalistyczną pogawędkę Białorusinów i Ukraińców”, na której opublikowano okrucieństwo wobec rosyjskiego wojska.
Facet „przyznaje się także do rozpowszechniania materiałów nazistowskich i ekstremistycznych”.
08.09.2023 skazany z art. 19.11. za reposting z telegramów kanału NEXTA. W dniu 11 września 2023 r. został skazany z art. 19.11. za ponowne przesłanie z telegramów białoruskiego kanału mózgowego. W dniu 19 września 2023 r. został skazany z art. 19.11. Część 2. na 10 dni za wielokrotne wysyłanie telegramów kanału Białoruś Brain. W dniu 29 września 2023 r. został skazany na 14 dni z art. 19.11. Część 2 do przesłania z kanału telegramu „Białoruś Mózgu”.
W dniu 15 października 2023 r. postawiono zarzuty z art. 368 ust. 1 Kodeksu karnego Republiki Białorusi
| 20.09.2023 | 19.09.2023 осужден по статье 19.11. ч.2. на 10 суток за повторный репост из телеграмм канала "Беларусь головного мозга" судья Климук М.А. |
Skazany za przekazywanie datków na rzecz inicjatyw uznawanych za ekstremistyczne.
W dniu 6 października 2023 roku odbyła się rozprawa apelacyjna. Wyrok wszedł w życie.
Inżynier projektant.
W dniu 18 lipca 2023 roku odbyła się rozprawa apelacyjna, na której wyrok uprawomocnił się.
Zdaniem obrońców praw człowieka , został zwolniony 19 października 2024 r., po odbyciu całości kary orzeczonej przez sąd.
Z materiałów śledztwa wynika, że od listopada 2020 r. do marca 2022 r. oskarżeni, korzystając z telefonu komórkowego w kanałach czatów Telegram, które sąd uznał za materiały o charakterze ekstremistycznym, opublikowali 17 obraźliwych komentarzy z wulgaryzmami, skierowanych do sędziego, pracowników organów spraw wewnętrznych i innych urzędników państwowych, a także do Łukaszenki.
W dniu 11.04.2023 r. odbyła się rozprawa apelacyjna, a wyrok stał się prawomocny.
Według obrońców praw człowieka został zwolniony 21 stycznia 2025 r.
Maksym został aresztowany we wrześniu 2021 roku w związku ze sprawą karną wszczętą w związku z komentarzami internetowymi po śmierci oficera KGB Dmitrija Fedosiuka i informatyka Andrieja Zeltsera w Mińsku. W grudniu 2022 roku został skazany na karę pozbawienia wolności w kolonii karnej.
Został zwolniony w styczniu 2023 r. po odbyciu pełnej kary.
