Alexander Anatolevich Yakunchikhin
- Strona główna
- Zaangażowany w represje
- Alexander Anatolevich Yakunchikhin
Alexander Anatolevich Yakunchikhin
Ze względów politycznych nałożono kary pieniężne w wysokości 3780 rubli i 99 dni aresztu administracyjnego. Od 2010 roku podejmuje decyzje o charakterze politycznym. Przez lata jego ofiarami stały się dziesiątki zwolenników zmian. Do 20. roku życia ograniczały go kary grzywny i dni, ale po wyborach zaczął wydawać realne wyroki. Jeszcze przed wyborami skazał dwóch młodych anarchistów, Nikitę Emelyanov i Ivan Komar, na straszliwe kary – 7 lat we wzmocnionym reżimie za symboliczną akcję. Po wyborach przyznał: Włodzimierzowi Żikharowi – 5 lat więzienia i odszkodowanie dla „poporodowca”, Igorowi Koronewskiemu – 3 lata „chemii gospodarczej”, Włodzimierzowi i Nadieżdzie Kalachom – po 2 lata więzienia.
Ze względów politycznych nałożono kary pieniężne w wysokości 3780 rubli i 99 dni aresztu administracyjnego. Od 2010 roku podejmuje decyzje o charakterze politycznym. Przez lata jego ofiarami stały się dziesiątki zwolenników zmian. Do 20. roku życia ograniczały go kary grzywny i dni, ale po wyborach zaczął wydawać realne wyroki. Jeszcze przed wyborami skazał dwóch młodych anarchistów, Nikitę Emelyanov i Ivan Komar, na straszliwe kary – 7 lat we wzmocnionym reżimie za symboliczną akcję. Po wyborach przyznał: Włodzimierzowi Żikharowi – 5 lat więzienia i odszkodowanie dla „poporodowca”, Igorowi Koronewskiemu – 3 lata „chemii gospodarczej”, Włodzimierzowi i Nadieżdzie Kalachom – po 2 lata więzienia.
Lista represjonowanych
Aleksander jest oskarżony o udział w protestach i współpracę z serwisem „Pismo.bel”, który umożliwiał wysyłanie listów do więźniów politycznych. Wraz z nim zatrzymany został jego brat, artysta Władimir Łykszyn.
Według wstępnych informacji od byłych współwięźniów, braciom postawiono zarzuty z artykułu 342 Kodeksu karnego Republiki Białorusi.
18 marca 2024 roku Sąd Rejonowy Rejonu Sowieckiego w Mińsku przeprowadził proces braci oraz żony Aleksandra, Elizawiety . Sędzia Aleksandr Jakunczichin skazał ich wszystkich na 2,5 roku aresztu domowego.
Został ponownie zatrzymany pod koniec 2024 r. na podstawie części 1 artykułu 361. Przed rozprawą przebywał w areszcie tymczasowym nr 8, następnie w areszcie śledczym nr 1 i oczekiwał na apelację w areszcie tymczasowym nr 4.
- Stowarzyszenia
- Aktywiści
- Uczniowie
Nikita został aresztowany w październiku 2019 roku i skazany za ataki na budynki Aresztu Śledczego nr 1 oraz Sądu Miejskiego w Mińsku, dokonane w ramach solidarności z więźniami politycznymi. Początkowo został skazany na siedem lat więzienia, ale w wyniku apelacji wyrok skrócono do czterech lat. W maju 2020 roku Nikita został przeniesiony do zakładu karnego.
W marcu 2022 roku został ponownie skazany za „złośliwe nieposłuszeństwo wobec żądań administracji zakładu karnego” – zarzut często stawiany więźniom odmawiającym współpracy z władzami więziennymi. W marcu 2023 roku został ponownie przeniesiony do zakładu karnego.
Przez cały okres pobytu w więzieniu Nikita był poddawany nieustannej presji. Często trafiał do izolatki, gdzie przez dziesiątki dni przebywał w izolacji. Nie pozwolono mu na odwiedziny rodziny, ograniczono mu dostęp do korespondencji, a jego rzeczy osobiste zostały skonfiskowane. W odpowiedzi na trudne warunki, Nikita protestował głodówkami i odmową spełniania żądań władz. Regularnie wymierzano mu również kary za drobne wykroczenia, takie jak odmowa sprzątania dziedzińca czy komunikacji między celami.
Trzy miesiące przed zwolnieniem, w lutym 2025 r., Nikita stanął przed sądem po raz kolejny, oskarżony o „złośliwe nieposłuszeństwo wobec żądań administracji zakładu karnego”, w wyniku czego został skazany na kolejny rok więzienia.
Do grudnia 2024 r. Nikita spędziła w sumie 568 dni w odosobnieniu, w tym dwa miesiące ciągłej izolacji.
Na początku grudnia 2025 r. Nikita spędziła 648 dni w izolacji.
W 2024 roku Jurij został uznany winnym „obrazy Łukaszenki”.
Zgodnie z „listą organizacji i osób zaangażowanych w działalność terrorystyczną” z 4 września 2025 r., został on również oskarżony o „podżeganie do nienawiści i waśni” oraz „nawoływanie do sankcji”. Zarzuty te są zagrożone karą pozbawienia wolności w kolonii karnej.
13 grudnia 2025 roku został zwolniony po wizycie w Mińsku specjalnego przedstawiciela prezydenta USA Donalda Trumpa, Johna Cola, i zabrany na Ukrainę.
Władimir Arkadiewicz Astapenko pełnił funkcję Ambasadora Białorusi w Argentynie do 2020 roku. Złożył rezygnację ze stanowiska w dniu inauguracji Aleksandra Łukaszenki, 23 września 2020 r., twierdząc, że wierzy „w lepszą przyszłość narodu białoruskiego”. Wkrótce Łukaszenka podpisał dekret o zwolnieniu Astapienki i pozbawieniu go stopnia dyplomatycznego „w związku z popełnieniem przestępstwa niezgodnego ze służbą dyplomatyczną”. Ostapenko nie zgodził się z takim sformułowaniem przyczyny zwolnienia i próbował to zmienić na drodze sądowej, ale bezskutecznie. Władimir został zmuszony do opuszczenia Białorusi.
Następnie dołączył do zespołu Swietłany Tichanowskiej i obecnie pracuje we Wspólnym Gabinecie Przejściowym. 21 grudnia 2022 r. przeciwko byłemu ambasadorowi wszczęto specjalne postępowanie.
Vadim został oskarżony o udział w proteście w Mińsku w 2020 roku i wtargnięcie na jezdnię. W pełni przyznał się do swojej winy. Do rozprawy przebywał w areszcie.
Mieszkaniec Mińska został zidentyfikowany na podstawie nagrań wideo z marca, które odnaleziono w laptopie zabranym podczas przeszukania z Osajnoka.
Vadim Asaenok ma wykształcenie wyższe i jest bezrobotny.
Jak wynika z materiałów sprawy , jesienią 2020 roku ojciec i jego córka, będąc na jezdni alei Pobediteley w Mińsku, działając jako grupa osób, a także z innymi osobami, „brali czynny udział w grupowych działaniach, które rażąco naruszyły porządek publiczny i obejmowały wyraźne nieposłuszeństwo wobec zgodnych z prawem poleceń funkcjonariusza policji, zakłóciły pracę transportu i przedsiębiorstw, zablokowały i utrudniły przejazd pojazdów, w tym publicznego transportu pasażerskiego”.
Zidentyfikowano ich na podstawie zdjęć zrobionych na miejscu zdarzenia.
Pozostawali w areszcie aż do rozprawy.
Jak wynika z materiałów sprawy , jesienią 2020 roku ojciec i jego córka, będąc na jezdni alei Pobediteley w Mińsku, działając jako grupa osób, a także z innymi osobami, „brali aktywny udział w grupowych działaniach, które rażąco naruszały porządek publiczny i obejmowały wyraźne nieposłuszeństwo wobec zgodnych z prawem poleceń funkcjonariusza policji, zakłócały pracę transportu i przedsiębiorstw, blokowały i utrudniały przejazd pojazdów, w tym publicznego transportu pasażerskiego”.
Zidentyfikowano ich na podstawie zdjęć zrobionych na miejscu zdarzenia.
Pozostawali w areszcie aż do rozprawy.
- Stowarzyszenia
- Stowarzyszenia
Aleksiej jest chirurgiem plastycznym pierwszej kategorii. Został aresztowany 2 lutego 2023 roku, w miejscu pracy. Dwukrotnie skazany w trybie administracyjnym za „reposty” i osadzony w areszcie tymczasowym w Okrestinie. Nigdy nie został zwolniony: po 24 godzinach został przeniesiony do więzienia nr 8 w Żodino w związku z postępowaniem karnym wszczętym na podstawie artykułu „Czynny udział w grupowych działaniach rażąco naruszających porządek publiczny”.
W kwietniu tego roku Aleksiej został skazany za udział w protestach, które odbyły się w Mińsku w 2020 roku i skazany na karę ograniczenia wolności z odroczeniem wykonania kary.
Władimira aresztowano i skazano za rzekome wyrwanie policjantowi pistoletu Osa podczas protestu Marszu Bohaterów 13 września 2020 r. i zadanie obrażeń fizycznych funkcjonariuszom OMON.
- Stowarzyszenia
- Aktywiści
- Stowarzyszenia
- Aktywiści
Iwan został zatrzymany w październiku 2019 r. i skazany za ataki na budynki Aresztu Śledczego nr 1 oraz Sądu Miejskiego w Mińsku na znak solidarności z więźniami politycznymi. Początkowo został skazany na 7 lat więzienia, ale po apelacji karę zmniejszono do 3,5 roku. W lutym 2021 roku został przeniesiony do więzienia do końca kary.
Został zwolniony warunkowo 29 stycznia 2022 roku. Z dokumentu wydanego po zwolnieniu wynika, że w ramach amnestii z dnia 15 maja 2020 r. jego kara pozbawienia wolności została zmniejszona o 1 rok. Pozostałą część kary obliczono według następującego schematu: 1,5 dnia w areszcie śledczym, 1 dzień w kolonii.