Аляксандр Анатольевіч Якунчыхін
- Галоўная
- Датычныя да рэпрэсій
- Аляксандр Анатольевіч Якунчыхін
Аляксандр Анатольевіч Якунчыхін
Па палітычных матывах выдадзена штрафаў на суму 3780 рублёў, 99 сутак адміністрацыйнага арышту. З 2010 года выносіць палітычна матываваныя рашэнні. За гады працы яго ахвярамі сталі дзясяткі прыхільнікаў пераменаў. Пасля выбараў прысудзіў: Уладзіміру Жыхару - 5 гадоў калоніі і кампенсацыі «пабудаванаму», Ігару Каранеўскаму - 3 год «хатняй хіміі», Уладзіміру і Надзеі Калач - па 2 гады калоніі.
Па палітычных матывах выдадзена штрафаў на суму 3780 рублёў, 99 сутак адміністрацыйнага арышту. З 2010 года выносіць палітычна матываваныя рашэнні. За гады працы яго ахвярамі сталі дзясяткі прыхільнікаў пераменаў. Пасля выбараў прысудзіў: Уладзіміру Жыхару - 5 гадоў калоніі і кампенсацыі «пабудаванаму», Ігару Каранеўскаму - 3 год «хатняй хіміі», Уладзіміру і Надзеі Калач - па 2 гады калоніі.
Спіс рэпрэсаваных
Аляксандра абвінавачваюць ва ўдзеле ў пратэстах і што ён меў дачыненне да сэрвісу "Ліст.бел", праз які людзі маглі даслаць лісты палітвязням. Разам з ім быў затрыманы ягоны брат, мастак Уладзімір Лыкшын.
Паводле папярэдняй інфармацыі ад былых сукамернікаў, братоў абвінавачваюць па арт. 342 КК РБ.
18 сакавіка 2024 г. у судзе Савецкага раёна Мінска адбыўся суд над братамі, а таксама жонкай Аляксандра - Лізаветай . Суддзя Аляксандр Якунчыхін прысудзіў усім па 2,5 гады "хатняй хіміі".
Быў зноў затрыманы у канцы 2024 г. па ч. 1 арт. 361. Да суда ўтрымліваўся ў СТ-8, затым у СІЗА № 1, апеляцыю чакаў у СТ-4.
- Аб'яднанні
- Актывісты
- Студэнты
Мікіта быў затрыманы ў кастрычніку 2019 года і асуджаны за атакі на будынкі СІЗА-1 і Мінгарсудзя ў Мінску ў знак салідарнасці з палітвязнямі. Першапачаткова яму прызначылі 7 гадоў пазбаўлення волі, але пасля апеляцыі тэрмін быў скарочаны да 4 год. У маі 2020 года Мікіту перавялі на турэмны рэжым.
У сакавіку 2022 года яго паўторна асудзілі за «злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы» — абвінавачванне, якое часта ўжываецца да зняволеных, якія адмовіліся супрацоўнічаць з турэмнай адміністрацыяй. У сакавіку 2023 году яго зноў перавялі на турэмны рэжым.
На працягу ўсяго зняволення да Мікіты ўвесь час ужываецца ціск. Ён часта трапляе ў ШІЗА, дзе ўтрымліваецца ў ізаляцыі на працягу дзясяткаў дзён. Яго пазбаўляюць спатканняў з роднымі, абмяжоўваюць перапіску і канфіскоўваюць асабістыя рэчы. У адказ на цяжкія ўмовы ўтрымання Мікіта пратэстуе галадоўкамі і адмовай ад выканання патрабаванняў адміністрацыі. Ён таксама рэгулярна падвяргаецца спагнанням за дробныя парушэнні, такія як адмова прыбіраць дворык ці за міжкамерную сувязь.
За тры месяцы да вызвалення, у лютым 2025 года, у дачыненні да Мікіты прайшло чарговае судовае паседжанне па артыкуле аб «злосным непадпарадкаванні патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы», па выніках якога яго прысудзілі да яшчэ аднаго года пазбаўлення волі.
Да снежня 2024 года Мікіта сумарна правёў у ШІЗА 568 сутак, з іх 2 месяцы бесперапыннай ізаляцыі.
Уладзімір Аркадзьевіч Астапенка да 2020 года працаваў паслом Беларусі ў Аргенціне. Ён падаў у адстаўку ў дзень інаўгурацыі Аляксандра Лукашэнку, 23 верасня 2020 года, заявіўшы, што верыць "у лепшую будучыню для беларускага народа". У хуткім часе Лукашэнка падпісаў указ аб звальненні Астапенкі і пазбаўленні яго дыпламатычнага рангу "ў сувязі са здзяйсненнем правіны, несумяшчальнай са знаходжаннем на дыпламатычнай службе". Астапенка быў не згодны з такой фармулёўкай прычыны свайго звальнення і спрабаваў праз суд яе змяніць, аднак безвынікова. Уладзімер быў вымушаны пакінуць Беларусь.
Затым ён далучыўся да каманды Святланы Ціханоўскай і зараз працуе ў Аб'яднаным пераходным кабінеце. У дачыненні да экс-амбасадара 21 снежня 2022 года была распачатая спецвытворчасць.
Вадзіма абвінавацілі ва ўдзеле ў пратэстнай акцыі ў Менску ў 2020 годзе і выхадзе на праезную частку. Ён поўнасцю прызнаў віну. Да суда знаходзіўся пад вартай.
Мінчука апазналі па відэазапісах з Марша, якія знайшлі ў ноўтбуку, які дасталі ў Асаёнка падчас ператрусу.
Вадзім Асаёнак мае вышэйшую адукацыю, беспрацоўны.
Паводле матэрыялаў справы , бацька разам з дачкой восенню 2020 года, знаходзячыся на тэрыторыі Мінска на праезнай частцы праспекта Пераможцаў, дзейнічаючы групай асоб, і з іншымі асобамі, "прынялі актыўны ўдзел у групавых дзеяннях, якія груба парушаюць грамадскі парадак і спалучалі з відавочнай непадпарадкаванасцю законам патрабаванням , у тым ліку грамадскага пасажырскага транспарту".
Іх вылічылі па фатаграфіях з месца падзей.
Да суда былі пад вартай.
Паводле матэрыялаў справы , бацька разам з дачкой восенню 2020 года, знаходзячыся на тэрыторыі Мінска на праезнай частцы праспекта Пераможцаў, дзейнічаючы групай асоб, і з іншымі асобамі, "прынялі актыўны ўдзел у групавых дзеяннях, якія груба парушаюць грамадскі парадак і спалучалі з відавочнай непадпарадкаванасцю законам патрабаванням , у тым ліку грамадскага пасажырскага транспарту".
Іх вылічылі па фатаграфіях з месца падзей.
Да суда былі пад вартай.
- Аб'яднанні
- Аб'яднанні
Аляксей — пластычны хірург першай кваліфікацыйнай катэгорыі. Ён быў затрыманы 2 лютага 2023 года на працоўным месцы. За «рэпосты» яго двойчы асудзілі па адміністрацыйным артыкуле, і ён знаходзіўся ў ІЧУ на Акрэсціна, але на волю не выйшаў: пасля заканчэння сутак яго перавялі ў жодзінскую турму № 8 у межах крымінальнай справы, узбуджанай па артыкуле «Актыўны ўдзел у групавых дзеяннях, якія груба парушаюць грамадскі парадак».
У красавіку таго ж года Аляксея асудзілі за ўдзел у акцыях пратэсту, якія праходзілі ў 2020 годзе ў Мінску, і прыгаварылі да абмежавання волі з накіраваннем.
Уладзімір быў затрыманы і асуджаны за тое, што падчас акцыі пратэсту — Марша герояў, якая адбылася 13 верасня 2020 года, ён нібыта выхапіў у супрацоўніка міліцыі траўматычны пісталет «Аса» і нанёс цялесныя пашкоджанні супрацоўнікам АМАПа.
- Аб'яднанні
- Актывісты
- Аб'яднанні
- Актывісты
Іван быў затрыманы ў кастрычніку 2019 года і асуджаны за атакі на будынкі СІЗА-1 і Мінгарсуда ў Менску ў знак салідарнасці з палітвязнямі. Першапачаткова яму прызначылі 7 гадоў пазбаўлення волі, але пасля апеляцыі тэрмін быў скарочаны да 3, 5 гадоў. У лютым 2021 года ён быў пераведзены на турэмны рэжым да канца тэрміна.
Быў вызвалены 29 студзеня 2022 года па ўмоўна-датэрміновым вызваленні. Згодна з дакументам, выдадзеным пры вызваленні, тэрмін яго зняволення быў скарочаны на 1 год у рамках амністыі ад 15 мая 2020 года. Пакінутая частка тэрміна ўлічвалася па схеме: 1,5 дня ў СІЗА за 1 дзень у калоніі.