Пераслед завершаны

Станіслаў быў асуджаны за абразу суддзі ў Магілёве і прыгавораны да трох гадоў пазбаўлення волі ў папраўчай установе адкрытага тыпу. У выніку амністыі тэрмін пакарання быў скарочаны на адзін год.

15 лютага 2022 года супрацоўнікі КДБ прыехалі да Станіслава на «хімію», правялі ператрус і прымусілі яго разблакаваць тэлефон. Пасля гэтага ён аказаўся пад адміністрацыйным арыштам («на сутках»), дзе знаходзіўся да 29 красавіка 2022 года.

29 красавіка 2022 г. пакаранне было заменена на 5,5 месяцаў пазбаўлення волі ў калоніі агульнага рэжыму.

24 кастрычніка 2022 года ён быў вызвалены, поўнасцю адбыўшы прызначаны судом тэрмін пакарання.

Ілля быў асуджаны за тое, што зняў дзяржаўны сцяг у Брэсце.

Ён быў вызвалены ў студзені 2022 года, поўнасцю адбыўшы тэрмін пакарання, прызначаны судом.

Ілля быў асуджаны за абразу начальніка АМАПа горада Менска Дзмітрыя Балабы.

Вызвалены ў верасні 2022 года, поўнасцю адбыўшы тэрмін пакарання, прызначаны судом.

Антон быў затрыманы ў межах крымінальнай справы, узбуджанай па падзеях 14 ліпеня 2020 года ў Менску, калі людзі выйшлі на вуліцы ў знак пратэсту супраць рашэння ЦВК не рэгістраваць кандыдатамі ў прэзідэнты Віктара Бабарыка і Валерыя Цапкала. Ён быў асуджаны па артыкуле "Гвалт або пагроза прымянення гвалту ў дачыненні да супрацоўніка органаў унутраных спраў".

26 ліпеня 2023 года ён быў вызвалены, поўнасцю адбыўшы прызначаны судом тэрмін пакарання.

Марыю асудзілі за нанясенне надпісаў «Жыве Беларусь» і выяваў у выглядзе бел-чырвона-белага сцяга.

Яна была вызвалена ў красавіку 2021 года, поўнасцю адбыўшы прызначаны судом тэрмін пакарання.

Раман быў затрыманы ў Слуцку 10 жніўня 2020 года, моцна збіты і ў выніку апынуўся ў бальніцы з траўмай пазваночніка. Пазней яго асудзілі за «гвалт у дачыненні да супрацоўніка міліцыі».

Ён быў вызвалены ў траўні 2023 года, поўнасцю адбыўшы тэрмін пакарання, прызначаны судом.

Уладзіміра затрымалі, жорстка збілі і асудзілі за спробу абараніць мірнага пратэстуючага, які падвяргаўся збіццю пры разгоне акцыі пратэсту 10 жніўня 2020 года ў Магілёве.

13 чэрвеня 2023 года ён быў вызвалены, поўнасцю адбыўшы прызначаны судом тэрмін пакарання.

Ягор быў затрыманы і асуджаны за распыленне газавага балончыка ў твар супрацоўніку міліцыі 9 жніўня 2020 года ў Бабруйску падчас разгону акцыі пратэсту супраць фальсіфікацый на выбарах, а таксама за нанясенне ўдараў па галаве. На судзе ён сцвярджаў, што нікога не біў, патлумачыўшы гэта тым, што пашкоджанні былі б больш сур'ёзныя. У Ягора вялікі досвед у адзінаборствах, рэгулярны ўдзел у вулічных баях "Стрэлка" і перамога на Адкрытым Кубку РБ па ММА.

Ён быў вызвалены ў ліпені 2022 года, поўнасцю адбыўшы тэрмін пакарання, прызначаны судом.

Наталлю, грамадзянку Беларусі і Швейцарыі, затрымалі 19 верасня 2020 года падчас жаночага маршу — акцыі пратэсту ў Менску. Пры затрыманні яна паспрабавала вызваліцца і сарвала балаклаву з супрацоўніка АМАПа. У выніку ёй прад'явілі крымінальнае абвінавачанне і асудзілі за "супраціўленне супрацоўніку міліцыі".

У верасні 2021 года суд змяніў для Наталлі рэжым утрымання на турэмны.

Яна была вызвалена 18 лютага 2022 года дзякуючы дыпламатычным намаганням улад Швейцарыі.

Андрэй быў затрыманы за тое, што 7 жніўня 2020 года ехаў на веласіпедзе крыху ззаду калоны веласіпедыстаў — удзельнікаў пратэстнага велапрабегу. Па версіі следства, ён парушыў правілы дарожнага руху: яго ровар не быў абсталяваны люстэркам задняга віду і гукавым сігналам. Супрацоўнікі ДАІ запатрабавалі, каб ён спыніўся, але Андрэй не адрэагаваў, аб'ехаў міліцыянера і працягнуў рух, спрабуючы ўцячы. У выніку яго асудзілі за тое, што ён нібыта аказаў супраціўленне супрацоўніку міліцыі.

27 жніўня 2022 года ён быў вызвалены, поўнасцю адбыўшы тэрмін пакарання, прызначаны судом.

Яўген быў затрыманы і асуджаны за сутычку з міліцыяй падчас акцыі пратэсту, якая прайшла ў ноч з 9 на 10 жніўня 2020 года ў Барысаве супраць фальсіфікацый на прэзідэнцкіх выбарах.

У 2021 годзе яго перавялі на турэмны рэжым, а ў 2023 годзе ён быў паўторна асуджаны за «злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы» — абвінавачанне, якое часта ўжываецца да зняволеных, якія адмовіліся супрацоўнічаць з турэмнай адміністрацыяй.

Па падліках праваабаронцаў, Яўген быў вызвалены ў пачатку лютага 2024 года, цалкам адбыўшы тэрмін пакарання, прызначаны судом, бо ў студзені над ім быў устаноўлены прэвентыўны нагляд.

Уладзіслаў быў асуджаны за супраціўленне супрацоўнікам АМАПа падчас акцыі пратэсту, якая праходзіла 19 чэрвеня 2020 года ў Маладзечне. Ён знаходзіўся побач з некалькімі дзясяткамі гараджан, якія спрабавалі перашкодзіць затрыманню ўдзельнікаў мірнага сходу.

09.07.2023 года вызвалены, поўнасцю адбыўшы тэрмін пакарання, назначаны судом.

Павел быў затрыманы ў верасні 2020 года і асуджаны за супраціўленне супрацоўнікам АМАПа падчас акцыі пратэсту, якая праходзіла 19 чэрвеня 2020 года ў Маладзечне. Ён знаходзіўся побач з некалькімі дзясяткамі гараджан, якія спрабавалі перашкодзіць затрыманню ўдзельнікаў мірнага сходу.

У чэрвені 2022 года Павел быў асуджаны паўторна за «злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы», і да ягонага тэрміну быў дададзены яшчэ адзін год пазбаўлення волі. Гэты артыкул прымяняецца да зняволеных, якія адмаўляюцца супрацоўнічаць з адміністрацыяй, па сфабрыкаваных абвінавачаннях.

28 лютага 2024 года ён быў вызвалены пасля поўнага адбыцця пакарання, прызначанага судом.

У снежні 2024 года стала вядома, што Павел зноў затрыманы .

Аляксандр — грамадскі і культурны дзеяч, краязнаўца. Ён арганізаваў мастацкі пленэр, курсы беларускай мовы "Мова нанова" і ўсталяваў помнік паўстанцам Кастуся Каліноўскага. Быў затрыманы па крымінальнай справе, звязанай з Ашмянскай мытняй, і асуджаны па надуманых абвінавачваннях за сваю грамадзянскую пазіцыю. Ён належаў да групы з чатырох супрацоўнікаў мытні, якія не прызналі сваю віну.

Вызвалены ў сакавіку 2021 года, поўнасцю адбыўшы тэрмін пакарання, прызначаны судом.

Ілля быў затрыманы ў сакавіку 2016 года ў межах крымінальнай справы, распачатай у 2014 годзе пасля сутыкнення паміж прыхільнікамі двух мінскіх футбольных клубаў — «ультраправымі» фанатамі «Тарпеда» і «антыфашыстамі», якія хварэюць за «Партызан». Спачатку справу закрылі, але амаль праз паўтара года, у лютым 2016, яго зноў аднавілі. Падчас следстваў у СІЗА Ілля ўвесь час падвяргаўся псіхалагічнаму і фізічнаму ціску, а сама справа была пабудавана на паказаннях, атрыманых пад прамым ціскам і пагрозамі з боку супрацоўнікаў МУС. Пагрозы паступалі не толькі ў адрас фігурантаў справы, але і іх сем'яў, у тым ліку цяжарнай на той момант жонкі Іллі. Яго асудзілі за «злоснае хуліганства» і «кіраўніцтва незарэгістраванай арганізацыяй».

29 снежня 2022 года быў вызвалены ў адпаведнасці з законам аб амністыі ад 8 снежня 2022 года.