Аляксей Валер'евіч Лазарэнка

Валянцін, сябра Рады “Вясны” і віцэ-прэзідэнт Міжнароднай федэрацыі за правы чалавека (FIDH), з'яўляецца адным з найбольш вядомых экспертаў і аналітыкаў у сферы правоў чалавека. Ён актыўна выступае за недыскрымінацыю і супраць смяротнага пакарання, удзельнічаў у міжнародных канферэнцыях, праваабарончых місіях і назіраннях за выбарамі ў краінах АБСЕ.

14 ліпеня 2021 года пасля ператрусу ў кватэры яго павезлі на допыт, пасля чаго пакінулі пад арыштам у межах крымінальнай справы па артыкулах "нявыплата падаткаў" і "арганізацыя дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак".

У верасні 2022 года справа па артыкуле аб нявыплаце падаткаў была спынена, аднак супраць Валянціна вылучылі новыя абвінавачанні — у кантрабандзе і фінансаванні групавых дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак.

27 кастрычніка 2022 года, падчас 41-га Кангрэса Міжнароднай федэрацыі за правы чалавека (FIDH), Валянцін Стэфановіч быў пераабраны віцэ-прэзідэнтам арганізацыі.

У сакавіку 2023 года ён быў асуджаны і прыгавораны да пазбаўлення волі, а таксама да выплаты буйной кампенсацыі. У судзе Валянцін сваёй віны не прызнаў.

Паводле наяўнай інфармацыі, умовы ўтрымання былі ўцяжараныя, і яго перавялі на турэмны рэжым.

Антон, валанцёр фонду "Краіна для жыцця" і пошукавага атрада "Анёл", быў затрыманы 9 ліпеня 2021 года ў рамках "аперацыі КДБ па зачыстцы ад радыкальна настроеных асоб" і змешчаны ў СІЗА па абвінавачанні ў фінансаванні дзейнасці экстрэмісцкага фарміравання.

У кастрычніку 2022 года яму прад'явілі абвінавачанне ў "змове з мэтай захопу дзяржаўнай улады неканстытуцыйным шляхам", а ў лістападзе таго ж года Антон быў прыгавораны да пазбаўлення волі ў калоніі строгага рэжыму.

Сяргей, памочнік кіраўніка адной са сталічных арганізацый, быў затрыманы ў верасні 2020 года ў сябе дома за ўдзел у акцыі пратэсту супраць фальсіфікацый прэзідэнцкіх выбараў і гвалту супраць мірных грамадзян, якая праходзіла 11 жніўня 2020 года ў Менску. Яго асудзілі за "ўдзел у масавых беспарадках", а таксама па артыкуле, звязаным з наркотыкамі.

Аляксандр, вядомы беларускі палітолаг і літаратуразнаўца, раней уваходзіў у перадвыбарную каманду Лукашэнкі, пасля перамогі якога нядоўга працаваў у ягонай адміністрацыі. Пасля пайшоў у адстаўку і стаў адным з самых яркіх крытыкаў першага прэзідэнта Беларусі.

12 красавіка 2021 года быў затрыманы ў Маскве і пазней экстрадаваны. У рамках крымінальнай справы яму прад'явілі абвінавачанне па артыкуле "змова або іншыя дзеянні, учыненыя з мэтай захопу дзяржаўнай улады". У верасні 2022 года яго прыгаварылі да працяглага тэрміну зняволення.

Аляксандр быў затрыманы ў межах крымінальнай справы, узбуджанай пасля акцыі пратэсту, якая праходзіла ў Пінску ў ноч з 9 на 10 жніўня 2020 года супраць фальсіфікацый на прэзідэнцкіх выбарах. Яго асудзілі за ўдзел у "масавых беспарадках".

Актывіст "Краіны для жыцця" і член каманды Святланы Ціханоўскай, Аляксандр неаднаразова падвяргаўся затрыманням па палітычных адміністрацыйных артыкулах. Яго затрымалі разам з іншым актывістам, Алегам Баразной, за якімі, як вядома, сачылі з восені 2020 года. Пасля Аляксандр быў асуджаны па сфабрыкаванай крымінальнай справе, звязанай з наркотыкамі.

Аляксей, актывіст анархісцкага руху, быў затрыманы ў сакавіку 2021 года ў межах крымінальнай справы, узбуджанай супраць анархістаў з Брэсцкай вобласці. Ён быў асуджаны па некалькіх крымінальных артыкулах, такіх як "удзел у групавых дзеяннях, якія груба парушаюць грамадскі парадак" і "стварэнне экстрэмісцкага фарміравання і ўдзел у ім".

Вядома, што ў аснову абвінавачання лёг эпізод з перакрыццем дарог у Брэсце ў 2018 годзе падчас пратэсту супраць будаўніцтва завода АКБ, а таксама ўдзел у "Маршы недармаедаў", які адбыўся 5 сакавіка 2017 года.

Руслан быў затрыманы ў студзені 2021 года і асуджаны за выраб і распаўсюджванне "вожыкаў" перад калонай аўтамабіляў, якія ўдзельнічалі ў праўладным аўтапрабегу восенню 2020 года. Таксама ён быў абвінавачаны ў спробе пашкодзіць чыгуначныя пуці, злучыўшы рэйкі металічным дротам, што мог затрымаць рух цягнікоў.

Руслан захапляецца экстрымам і арбарыстыкай. Ён любіць вышыню і атрымлівае драйв, седзячы на даху ці абдымаючы верхавіны дрэў. У турме ён адкрыў для сябе здольнасці да малявання. У асабістым жыцці займаецца працай з дрэвам, вырошчваннем бульбы, трымае свіней і любіць коней.

У Руслана дабраякасная пухліна галаўнога мозгу, а таксама моцныя болі ў спіне , з-за якіх ён часам не мог устаць з ложка.

Дзяніс — журналіст і рэдактар-валанцёр беларускай версіі InformNapalm, пазаштатны карэспандэнт "Новага Часу". Яго расследаванні датычыліся ўплыву «рускага свету» на Беларусь і Сірыю, забудовы ў Курапатах і пераходу былых украінскіх беркутаўцаў у сілавыя структуры Беларусі.

У сакавіку 2021 года яго затрымалі супрацоўнікі КДБ па абвінавачанні ва "ўмяшанні ў дзейнасць міліцыі". Ператрусы прайшлі ў яго кватэры, у маці і 95-гадовай бабулі. У 2022 годзе стала вядома, што яму таксама інкрымінуюць супрацу з украінскай разведкай.

У верасні 2022 года Дзяніса асудзілі па артыкулах пра "здраду дзяржаве" і "ўмяшанні ў дзейнасць супрацоўніка ўнутраных справаў", аднак пазней апошняе абвінавачанне замянілі на "незаконны збор ці распаўсюд дадзеных аб асабістым жыцці".

У чэрвені 2023 года яго перавялі на строгі турэмны рэжым без апавяшчэння сваякоў і адваката.

У красавіку 2024 года палітвязня пазбавілі перадач, а адпраўка вітамінаў зараз патрабуе дазволу турэмнага лекара.

Ціхан быў затрыманы і асуджаны за тое, што, паводле версіі СК, учыніў наўмысны наезд на вайскоўцаў унутраных войскаў МУС падчас акцыі пратэсту, якая праходзіла 11 жніўня 2020 года каля арт. м. «Пушкінская» у Менску.

У сакавіку 2022 года яго паўторна асудзілі за «злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы» — абвінавачванне, якое часта ўжываецца да зняволеных, якія адмовіліся супрацоўнічаць з турэмнай адміністрацыяй, і замянілі рэжым на строгі.

Аляксандра затрымалі пасля акцыі пратэсту супраць вынікаў прэзідэнцкіх выбараў, якая праходзіла 11 жніўня 2020 года ў Брэсце. На гэтай акцыі ў патыліцу быў застрэлены Генадзь Шутаў, чаму Аляксандр стаў сведкам. Пазней яго асудзілі за супраціў і замах на капітана Рамана Гаўрылава, які застрэліў пратэстуючага, і прапаршчыка Арсенія Галіцына, якія выступілі ў ролі пацярпелых.

Мікіта быў затрыманы і асуджаны за тое, што, паводле версіі следства, 10 жніўня 2020 года кінуў "кактэйль Молатава" ў бок вайскоўцаў. Абвінавачанне сцвярджала, што бутэлькі былі схаваныя і перададзеныя яму Леанідам Кавалёвым з прапановай падпаліць будынак, аўтобус ці аўтазак. Мікіта адмовіўся даваць паказанні, не прызнаў віну і заявіў аб фізічным і псіхалагічным ціску ў СІЗА. На момант затрымання яму было 16 гадоў, і ён пакутуе на эпілепсію.

У ліпені 2021 года яго зноў асудзілі па артыкуле аб "гвалце або пагрозе гвалту" за інцыдэнт з супрацоўнікамі СІЗА. У чэрвені 2022 года Мікіту перавялі ў дарослую калонію пасля дасягнення 18 гадоў, а ў жніўні таго ж года ўзмацнілі жорсткасць пакарання, адправіўшы на турэмны рэжым.

У ліпені 2024 года палітвязня судзілі за "злоснае непадпарадкаванне адміністрацыі калоніі" — артыкул, які часта ўжываецца да зняволеных, якія адмаўляюцца супрацоўнічаць з адміністрацыяй.

Віктар быў затрыманы 18 кастрычніка 2020 года пасля пратэстнага "Партызанскага маршу". Убачыўшы сілавікоў, ён паспрабаваў уцячы, але быў збіты з ног і ўпаў разам з байцом АМАПа, які атрымаў пералом. Віктара жорстка збілі і шпіталізавалі. На судзе ён заявіў аб катаваннях, але быў асуджаны за нібыта падстаўленую падножку амапаўцу, віну не прызнаўшы.

Улетку 2021 года яго асудзілі паўторна па артыкуле аб "злосным непадпарадкаванні патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы". Гэты артыкул прымяняецца да зняволеных, якія адмаўляюцца супрацоўнічаць з адміністрацыяй і за выдуманыя парушэнні. У выніку ягоны агульны тэрмін пазбаўлення волі склаў 7 гадоў.

У снежні 2023 года Віктару ўзмацнілі жорсткасць умоваў утрымання і перавялі на турэмны рэжым.

Алег быў затрыманы і асуджаны за "падсечку" міліцыянту падчас вулічнага шэсця ў Віцебску 13 верасня 2020 года. У верасні 2021 года яго перавялі на турэмны рэжым за "парушэнне правілаў распарадку".

У жніўні 2022 года Алега паўторна асудзілі за "злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы" і дадалі яшчэ адзін год пазбаўлення волі.

25 ліпеня 2023 года палітвязня зноў асудзілі за "непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі" і прыгаварылі да яшчэ аднаго года пазбаўлення волі.

У верасні 2024 года адбыўся чарговы разгляд крымінальнай справы супраць Алега за "злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы" — абвінавачанне, якое часта ўжываецца да зняволеных, якія адмовіліся супрацоўнічаць з турэмнай адміністрацыяй.

На працягу ўсяго тэрміну зняволення на Алега ўвесь час аказваюць ціск. Яго рэгулярна адпраўляюць у ШІЗА, дзе ён утрымліваецца ў ізаляцыі на працягу дзясяткаў дзён.

Быў асуджаны за тое, што кінуў кактэйль Молатава ў бок сілавікоў падчас акцыі пратэсту, якая прайшла 10 жніўня 2020 года ў Баранавічах.