Alexey Valerievich Lazarenko

Walentyn, członek Rady Wiasna i wiceprzewodniczący Międzynarodowej Federacji Praw Człowieka (FIDH), jest jednym z najbardziej uznanych ekspertów i analityków praw człowieka. Aktywnie działa na rzecz niedyskryminacji i sprzeciwu wobec kary śmierci, a także brał udział w konferencjach międzynarodowych, misjach praw człowieka i misjach obserwacji wyborów w krajach OBWE.

14 lipca 2021 r., po przeszukaniu jego mieszkania, został zabrany na przesłuchanie, a następnie tymczasowo aresztowany w związku ze sprawą karną wszczętą na podstawie artykułów o „uchylaniu się od płacenia podatków” i „organizowaniu działań rażąco naruszających porządek publiczny”.

We wrześniu 2022 r. sprawa o unikanie płacenia podatków została umorzona, ale Valentinowi postawiono nowe zarzuty: przemytu i finansowania działań grupy, które rażąco naruszają porządek publiczny.

27 października 2022 r., podczas 41. Kongresu Międzynarodowej Federacji Praw Człowieka (FIDH), Valentin Stefanovic został ponownie wybrany na wiceprezesa organizacji.

W marcu 2023 roku został skazany na karę pozbawienia wolności i zobowiązany do zapłaty znacznego odszkodowania. Valentin nie przyznał się do winy w sądzie.

Z dostępnych informacji wynika, że zaostrzono warunki jego zatrzymania i przeniesiono go do więzienia.

Anton, wolontariusz fundacji Country for Life i grupy poszukiwawczej Angel, został zatrzymany 9 lipca 2021 r. w ramach „operacji KGB mającej na celu oczyszczenie społeczeństwa z radykałów” i umieszczony w areszcie tymczasowym pod zarzutem finansowania działalności grupy ekstremistycznej.

W październiku 2022 roku oskarżono go o „spisek mający na celu przejęcie władzy państwowej przy użyciu środków sprzecznych z konstytucją”, a w listopadzie tego samego roku Anton został skazany na karę pozbawienia wolności w kolonii karnej o zaostrzonym rygorze.

Siergiej, asystent szefa jednej ze stołecznych organizacji, został zatrzymany we wrześniu 2020 r. w swoim domu za udział w proteście przeciwko sfałszowaniu wyborów prezydenckich i przemocy wobec pokojowo nastawionych obywateli, do którego doszło 11 sierpnia 2020 r. w Mińsku. Został skazany za „udział w masowych zamieszkach”, a także za przestępstwa związane z narkotykami.

Aleksandr, znany białoruski politolog i literaturoznawca, był wcześniej członkiem sztabu wyborczego Łukaszenki, a po jego zwycięstwie krótko pracował w jego administracji. Następnie zrezygnował ze stanowiska i stał się jednym z najgłośniejszych krytyków pierwszego prezydenta Białorusi.

12 kwietnia 2021 roku został zatrzymany w Moskwie, a następnie poddany ekstradycji. W ramach postępowania karnego postawiono mu zarzuty na podstawie artykułu „spisek lub inne działania mające na celu przejęcie władzy państwowej”. We wrześniu 2022 roku został skazany na długoletnią karę więzienia.

Aleksandr został zatrzymany w ramach postępowania karnego wszczętego po proteście, który odbył się w Pińsku w nocy z 9 na 10 sierpnia 2020 r. przeciwko fałszerstwom w wyborach prezydenckich. Został skazany za udział w „masowych zamieszkach”.

Aktywista organizacji „Kraj dla Życia” i członek ekipy Swietłany Cichanouskiej, Aleksander był wielokrotnie zatrzymywany na podstawie przepisów administracyjnych o charakterze politycznym. Został zatrzymany wraz z innym aktywistą, Olegiem Borozną, o którym wiadomo, że był obserwowany od jesieni 2020 roku. Alexander został następnie skazany na podstawie sfabrykowanych zarzutów związanych z narkotykami.

Aleksiej, aktywista ruchu anarchistycznego, został zatrzymany w marcu 2021 r. w ramach postępowania karnego przeciwko anarchistom z obwodu brzeskiego. Został skazany na podstawie kilku zarzutów karnych, takich jak „udział w działaniach grupowych rażąco naruszających porządek publiczny” oraz „utworzenie grupy ekstremistycznej i udział w niej”.

Wiadomo, że zarzuty dotyczą epizodu blokowania dróg w Brześciu w 2018 r. podczas protestu przeciwko budowie fabryki baterii, a także udziału w „Marszu Nie-Pasożytów”, który odbył się 5 marca 2017 r.

Rusłan został aresztowany w styczniu 2021 roku i skazany za robienie i rozprowadzanie „jeży” przed kolumną samochodów biorących udział w prorządowym wiecu jesienią 2020 roku. Oskarżono go również o próbę uszkodzenia torów kolejowych poprzez połączenie ich metalowym drutem, co mogło opóźnić ruch pociągów.

Rusłan interesuje się sportami ekstremalnymi i arborystyką. Uwielbia wysokości i czerpie dreszczyk emocji z siedzenia na dachu lub przytulania się do koron drzew. W więzieniu odkrył swój talent do rysowania. W życiu prywatnym zajmuje się obróbką drewna, uprawą ziemniaków, hodowlą świń i kocha konie.

Rusłan ma łagodnego guza mózgu, a także silne bóle pleców , przez które czasami nie może wstać z łóżka.

Denis jest dziennikarzem i redaktorem-wolontariuszem białoruskiej wersji InformNapalmu, niezależnym korespondentem gazety Nowaja Czas. Jego śledztwa dotyczyły wpływu „rosyjskiego świata” na Białoruś i Syrię, budownictwa w Kuropatach oraz przejścia byłych funkcjonariuszy Berkutu do białoruskich sił bezpieczeństwa.

W marcu 2021 roku został zatrzymany przez funkcjonariuszy KGB pod zarzutem „ingerencji w działalność policji”. Przeszukania przeprowadzono w jego mieszkaniu, mieszkaniu jego matki i mieszkaniu jego 95-letniej babci. W 2022 roku okazało się, że oskarżono go również o współpracę z ukraińskim wywiadem.

We wrześniu 2022 r. Denis został skazany na podstawie artykułów o „zdradzie stanu” i „ingerencji w działalność funkcjonariusza służb wewnętrznych”, ale ten ostatni zarzut został później zastąpiony zarzutem „nielegalnego gromadzenia lub rozpowszechniania danych dotyczących życia osobistego”.

W czerwcu 2023 r. został przeniesiony do więzienia o zaostrzonym rygorze, nie informując o tym rodziny ani prawnika.

W kwietniu 2024 roku więźniowi politycznemu odebrano przesyłki, a wysyłanie witamin wymaga teraz zgody lekarza więziennego.

Według Komitetu Śledczego Tichon został zatrzymany i skazany za celowe przejechanie żołnierzy wojsk wewnętrznych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych podczas protestu, który odbył się 11 sierpnia 2020 r. w pobliżu stacji. m. Puszkinska w Mińsku.

W marcu 2022 r. został ponownie skazany za „złośliwe nieposłuszeństwo wobec żądań administracji zakładu karnego” – zarzut często stawiany więźniom odmawiającym współpracy z władzami więziennymi. W związku z tym zmieniono mu reżim na zaostrzony.

Aleksander został zatrzymany po proteście przeciwko wynikom wyborów prezydenckich, który odbył się 11 sierpnia 2020 r. w Brześciu. Podczas tej akcji Giennadij Szutow został postrzelony w tył głowy, czego świadkiem był Aleksander. Później został skazany za stawianie oporu i próbę zabicia kapitana Romana Gawriłowa, który zastrzelił protestującego, oraz chorążego Arsenija Galicyna, który działał w charakterze ofiar.

Według śledczych Nikita został zatrzymany i skazany za rzucenie koktajlem Mołotowa w stronę personelu wojskowego w dniu 10 sierpnia 2020 r. Prokuratura zarzuciła, że butelki zostały ukryte i przekazane mu przez Leonida Kowalowa z propozycją podpalenia budynku, autobusu lub wozu ryżowego. Nikita odmówił składania zeznań, nie przyznał się do winy i zeznał, że w areszcie śledczym przebywał pod presją fizyczną i psychiczną. W chwili aresztowania miał 16 lat i cierpiał na epilepsję.

W lipcu 2021 roku został ponownie skazany na podstawie artykułu „Przemoc lub groźba użycia przemocy” za incydent z udziałem pracowników Aresztu Śledczego. W czerwcu 2022 roku Nikita po ukończeniu 18 lat został przeniesiony do kolonii dla dorosłych, a w sierpniu tego samego roku kara została zaostrzona, trafiając do więzienia.

W lipcu 2024 r. toczył się proces więźnia politycznego za „złośliwe nieposłuszeństwo wobec administracji kolonii”, co często odnosiło się do więźniów odmawiających współpracy z administracją.

Wiktor został zatrzymany 18 października 2020 r. po proteście „Marsz Partyzancki”. Widząc siły bezpieczeństwa, próbował uciekać, ale został powalony i upadł wraz z policjantem, który doznał złamania. Victor został dotkliwie pobity i trafił do szpitala. Na rozprawie zarzucił stosowanie tortur, ale został skazany za rzekome potrącenie policjanta podczas zamieszek, bez przyznania się do winy.

Latem 2021 roku został ponownie skazany na podstawie artykułu „złośliwe nieposłuszeństwo wobec wymogów administracji zakładu karnego”. Artykuł ten dotyczy więźniów, którzy odmawiają współpracy z administracją oraz za fikcyjne naruszenia. W rezultacie jego łączny wyrok wyniósł 7 lat.

W grudniu 2023 r. zaostrzono warunki przetrzymywania Wiktora i przeniesiono go do reżimu więziennego.

Oleg został zatrzymany i skazany za „pobicie” policjanta podczas marszu ulicznego w Witebsku w dniu 13 września 2020 r. We wrześniu 2021 r. został przeniesiony do więzienia za „naruszenie przepisów”.

W sierpniu 2022 r. Oleg został ponownie skazany za „złośliwe nieposłuszeństwo wobec wymogów kierownictwa zakładu poprawczego” i dodano mu kolejny rok pozbawienia wolności.

25 lipca 2023 r. więzień polityczny został ponownie uznany winnym „nieposłuszeństwa wobec żądań administracji” i skazany na kolejny rok więzienia.

We wrześniu 2024 r. odbyła się kolejna rozprawa w sprawie karnej przeciwko Olegowi za „złośliwe nieposłuszeństwo wobec wymogów administracji Zakładu Karnego” – zarzut często stawiany więźniom, którzy odmówili współpracy z administracją więzienną.

Przez cały okres odbywania kary Oleg znajduje się pod ciągłą presją. Regularnie trafia do celi karnej, gdzie przez kilkadziesiąt dni przetrzymywany jest w izolacji.

Został skazany za rzucenie koktajlem Mołotowa w stronę sił bezpieczeństwa podczas protestu, który odbył się 10 sierpnia 2020 r. w Baranowiczach.