Палітвязні

Упершыню Юры быў асуджаны за тое, што, паводле абвінавачання, у верасні 2020 года, праходзячы з сябрамі каля гатэля «Маладзёжная», падчас размовы тузануў дзяржаўны сцяг, які ў выніку ўпаў.

У лістападзе 2021 года яму замянілі рэжым адбывання пакарання і адправілі ў калонію.

У студзені 2022 года ён быў вызвалены, поўнасцю адбыўшы прызначаны судом тэрмін пакарання.

15 лютага 2022 года Юры быў зноў затрыманы ў межах крымінальнай справы, узбуджанай па артыкуле «садзейнічанне экстрэмісцкай дзейнасці». Ён атрымаў адміністратыўны арышт, падчас якога да яго прыходзілі супрацоўнікі КДБ. У выніку збіцця ў яго былі падазрэнні на зламаныя рэбры. Крымінальная справа не была спынена.

У траўні 2022 года яго зноў затрымалі ў Расіі з-за аб'яўлення ў вышук, а ў кастрычніку таго ж года экстрадзіравалі ў Беларусь, хаця фармальна справа аб выдачы была спынена 26 верасня 2022 года.

У студзені 2023 года Юры быў паўторна асуджаны за тое, што дапамагаў іншым палітвязням атрымліваць дапамогу ад фондаў. На судзе ён віну не прызнаў і адмовіўся даваць паказанні.

У таўніі 2024 года яму ўзмацнілі жорсткасць пакарання і перавялі на турэмны рэжым да канца тэрміну.

Аляксандра затрымалі пасля акцыі пратэсту супраць вынікаў прэзідэнцкіх выбараў, якая праходзіла 11 жніўня 2020 года ў Брэсце. На гэтай акцыі ў патыліцу быў застрэлены Генадзь Шутаў, чаму Аляксандр стаў сведкам. Пазней яго асудзілі за супраціў і замах на капітана Рамана Гаўрылава, які застрэліў пратэстуючага, і прапаршчыка Арсенія Галіцына, якія выступілі ў ролі пацярпелых.

Мікіта быў затрыманы і асуджаны за тое, што, паводле версіі следства, 10 жніўня 2020 года кінуў "кактэйль Молатава" ў бок вайскоўцаў. Абвінавачанне сцвярджала, што бутэлькі былі схаваныя і перададзеныя яму Леанідам Кавалёвым з прапановай падпаліць будынак, аўтобус ці аўтазак. Мікіта адмовіўся даваць паказанні, не прызнаў віну і заявіў аб фізічным і псіхалагічным ціску ў СІЗА. На момант затрымання яму было 16 гадоў, і ён пакутуе на эпілепсію.

У ліпені 2021 года яго зноў асудзілі па артыкуле аб "гвалце або пагрозе гвалту" за інцыдэнт з супрацоўнікамі СІЗА. У чэрвені 2022 года Мікіту перавялі ў дарослую калонію пасля дасягнення 18 гадоў, а ў жніўні таго ж года ўзмацнілі жорсткасць пакарання, адправіўшы на турэмны рэжым.

У ліпені 2024 года палітвязня судзілі за "злоснае непадпарадкаванне адміністрацыі калоніі" — артыкул, які часта ўжываецца да зняволеных, якія адмаўляюцца супрацоўнічаць з адміністрацыяй.

Зміцер быў затрыманы і асуджаны за тое, што 10 жніўня 2020 года кінуў «кактэйль Молатава» ў бок вайскоўцаў. Бутэлькі, паводле версіі следства, былі перавезены ў цэнтр Гомеля Леанідам Кавалёвым, які схаваў іх, а вечарам таго ж дня перадаў Дзмітрыю і Мікіце Залатарову з прапановай падпаліць будынак, аўтобус або аўтазак. Зміцер часткова прызнаў сваю віну, патлумачыўшы, што кінуў «кактэйль» для таго, каб выйграць час і пазбегнуць затрымання.

У снежні 2021 года быў пераведзены на турэмны рэжым за «злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы».

Леанід быў затрыманы і асуджаны за тое, што, паводле версіі следства, вырабіў два «кактэйлі Молатава», перавёз іх у цэнтр Гомеля і схаваў. Увечары 10 жніўня 2020 года ён нібыта знайшоў двух выканаўцаў - Дзмітрыя Карнеева і Мікіту Залатарова - і перадаў ім бутэлькі, прапаноўваючы падпаліць будынак, аўтобус або аўтазак. Леанід віну не прызнаў.

Віктар быў затрыманы 18 кастрычніка 2020 года пасля пратэстнага "Партызанскага маршу". Убачыўшы сілавікоў, ён паспрабаваў уцячы, але быў збіты з ног і ўпаў разам з байцом АМАПа, які атрымаў пералом. Віктара жорстка збілі і шпіталізавалі. На судзе ён заявіў аб катаваннях, але быў асуджаны за нібыта падстаўленую падножку амапаўцу, віну не прызнаўшы.

Улетку 2021 года яго асудзілі паўторна па артыкуле аб "злосным непадпарадкаванні патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы". Гэты артыкул прымяняецца да зняволеных, якія адмаўляюцца супрацоўнічаць з адміністрацыяй і за выдуманыя парушэнні. У выніку ягоны агульны тэрмін пазбаўлення волі склаў 7 гадоў.

У снежні 2023 года Віктару ўзмацнілі жорсткасць умоваў утрымання і перавялі на турэмны рэжым.

Кацярына, журналістка тэлеканала "Белсат", вяла прамы рэпартаж з двара "Плошчы перамен", дзе сабраліся мірныя пратэстоўцы на акцыю пратэсту, якая прайшла ў Мінску 15 лістапада 2020 года пад лозунгам "Я выходжу". Гэта былі апошнія словы забітага сілавікамі Рамана Бандарэнкі, і прысутныя прыйшлі ўшанаваць яго памяць. Кацярына была затрыманая разам са сваёй калегай Дар'яй Чульцовай падчас жорсткага разгону акцыі і пазней асуджаная за «ўдзел у групавых дзеяннях, якія груба парушаюць грамадскі парадак».

У красавіку 2022 года супраць Кацярыны распачалі новую крымінальную справу, і ўжо ў ліпені таго ж года яе паўторна асудзілі, абвінаваціўшы ў "здрада дзяржаве" і прыгаварыўшы да васьмі гадоў пазбаўлення волі за тры месяцы да заканчэння тэрміну па першым прыгаворы.

Аляксей быў затрыманы і асуджаны за захоўванне зброі і меркаваную падрыхтоўку да масавых беспарадкаў з яе выкарыстаннем. У інтэрв'ю ён заявіў, што прызнаў віну толькі ў захоўванні зброі і не разумее, чаму суд адбываўся ў закрытым рэжыме. Абвінавачанне ў падрыхтоўцы беспарадкаў Аляксей назваў "паляваннем на ведзьмаў".

У канцы снежня 2021 года стала вядома аб узмацненні жорсткасці пакарання для Аляксея і яго пераводзе на турэмны рэжым.

Зімой 2024 года над палітвязнем адбыўся суд па новай крымінальнай справе за "злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы". Па дадзеным артыкуле судзяць зняволеных, якія адмаўляюцца ад супрацоўніцтва з адміністрацыяй, за выдуманыя парушэнні.

Павел быў затрыманы ў верасні 2020 года пасля публікацыі новага відэароліка. Ён планаваў балатавацца ў прэзідэнты, але ЦВК адмовіла яму ў рэгістрацыі. Павел стаў даверанай асобай Святланы Ціханоўскай. Яго абвінавацілі ў "распальванні сацыяльнай варожасці" з-за відэа, у якім крытыкаваліся прадстаўнікі ўладаў, уключаючы пракурораў, суддзяў і міліцыю.

У лістападзе 2024 года над палітвязнем адбыўся чарговы суд. Па падліках праваабаронцаў, Павел павінен быў выйсці на волю ў снежні пасля завяршэння тэрміну, але з ініцыятывы адміністрацыі бабруйскай калоніі №2 супраць яго завялі крымінальную справу за "злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы".

Антон быў затрыманы, моцна збіты, а пазней асуджаны за пашкоджанне машыны жонкі міліцыянта ў Новай Баравой.

Ягоная жонка з дзецьмі паспела пакінуць Беларусь.

Быў затрыманы і моцна збіты супрацоўнікамі ГУБАЗіку для атрымання "патрэбных паказанняў". Мікіту асудзілі за намер удзельнічаць у акцыі пратэсту з выкарыстаннем кактэйлю Молатава.

Мікіту затрымалі за распыленне газу ў твар супрацоўніку АМАПа, калі ён спрабаваў абараніць чалавека на пратэсце. Яго збілі, абрэзалі валасы нажом і распылілі газ у твар. У снежні 2020 года яго прыгаварылі да чатырох гадоў абмежавання волі, але пазней пракурор дабіўся ўзмацнення жорсткасці пакарання да двух з паловай гадоў пазбаўлення волі. Мікіта не з'явіўся на суд, перадаўшы праз сябра, што ў зале суда планаваліся адвольныя затрыманні, якія пагражалі яму і іншым.

Быў у вымушанай эміграцыі.

У канцы сакавіка 2025 года стала вядома , што ў Гродне затрымалі Мікіту, які на той момант ужо чатыры гады хаваўся ад прысуду. Як паведаміла Міністэрства ўнутраных справаў, мужчыну спынілі, дакументаў пры ім не было, таму яму прапанавалі прайсці ва ўчастак. Мікіта аказаў супраціўленне міліцыянерам і, як сцвярджаецца, зламаў аднаму з іх руку. Паведамляецца, што мужчына быў у вышуку за тое, што ў жніўні 20-га года нібыта "распыліў у твар праваахоўнікам газавы балончык". За гэта супраць яго распачалі крымінальную справу. Ён з'ехаў з краіны, але потым нелегальна вярнуўся ў Беларусь.

З 13 траўня 2025 г. няма звестак аб палітвязні. Перапіска і перадачы яму забаронены. Таксама няма ніякай інфармацыі аб справе Мікіты і даце суда. Акрамя гэтага, паведамляецца, што следчаму па справе палітвязня забаронена інфармаваць аб стане і руху справы родных і блізкіх Мікіты.

Алег быў затрыманы і асуджаны за "падсечку" міліцыянту падчас вулічнага шэсця ў Віцебску 13 верасня 2020 года. У верасні 2021 года яго перавялі на турэмны рэжым за "парушэнне правілаў распарадку".

У жніўні 2022 года Алега паўторна асудзілі за "злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы" і дадалі яшчэ адзін год пазбаўлення волі.

25 ліпеня 2023 года палітвязня зноў асудзілі за "непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі" і прыгаварылі да яшчэ аднаго года пазбаўлення волі.

У верасні 2024 года адбыўся чарговы разгляд крымінальнай справы супраць Алега за "злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы" — абвінавачанне, якое часта ўжываецца да зняволеных, якія адмовіліся супрацоўнічаць з турэмнай адміністрацыяй.

На працягу ўсяго тэрміну зняволення на Алега ўвесь час аказваюць ціск. Яго рэгулярна адпраўляюць у ШІЗА, дзе ён утрымліваецца ў ізаляцыі на працягу дзясяткаў дзён.

Быў асуджаны за тое, што кінуў кактэйль Молатава ў бок сілавікоў падчас акцыі пратэсту, якая прайшла 10 жніўня 2020 года ў Баранавічах.

Мікіта быў затрыманы ў кастрычніку 2019 года і асуджаны за атакі на будынкі СІЗА-1 і Мінгарсудзя ў Мінску ў знак салідарнасці з палітвязнямі. Першапачаткова яму прызначылі 7 гадоў пазбаўлення волі, але пасля апеляцыі тэрмін быў скарочаны да 4 год. У маі 2020 года Мікіту перавялі на турэмны рэжым.

У сакавіку 2022 года яго паўторна асудзілі за «злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы» — абвінавачванне, якое часта ўжываецца да зняволеных, якія адмовіліся супрацоўнічаць з турэмнай адміністрацыяй. У сакавіку 2023 году яго зноў перавялі на турэмны рэжым.

На працягу ўсяго зняволення да Мікіты ўвесь час ужываецца ціск. Ён часта трапляе ў ШІЗА, дзе ўтрымліваецца ў ізаляцыі на працягу дзясяткаў дзён. Яго пазбаўляюць спатканняў з роднымі, абмяжоўваюць перапіску і канфіскоўваюць асабістыя рэчы. У адказ на цяжкія ўмовы ўтрымання Мікіта пратэстуе галадоўкамі і адмовай ад выканання патрабаванняў адміністрацыі. Ён таксама рэгулярна падвяргаецца спагнанням за дробныя парушэнні, такія як адмова прыбіраць дворык ці за міжкамерную сувязь.

За тры месяцы да вызвалення, у лютым 2025 года, у дачыненні да Мікіты прайшло чарговае судовае паседжанне па артыкуле аб «злосным непадпарадкаванні патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы», па выніках якога яго прысудзілі да яшчэ аднаго года пазбаўлення волі.

Да снежня 2024 года Мікіта сумарна правёў у ШІЗА 568 сутак, з іх 2 месяцы бесперапыннай ізаляцыі.

На пачатак снежня 2025 года Мікіта правёў 648 сутак у ШІЗА.