Wszyscy ścigani

Został zatrzymany wraz z całą rodziną (żona, córka, syn) pod zarzutem „zdrady”. Córka najwyraźniej została później zwolniona. Wasilij Prochorow ma 54 lata. Pochodzi z miasta Czarnobyl, w którym znajdowała się słynna elektrownia atomowa. Wiadomo, że został ranny w wypadku w Czarnobylu. Prochorow służył w oddziałach powietrzno-desantowych. Następnie pracował na budowach i dorabiał jako przewoźnik ładunków, a także pisał mały blog.

Uczestnicy procesu zamkniętego mają umowę o zachowaniu poufności. Z nieoficjalnego źródła wiadomo , że sprawa karna dotyczy fotografowania różnych obiektów na terytorium Białorusi, a osoby zaangażowane w sprawę były przez jakiś czas obserwowane przez służby specjalne przed ich zatrzymaniem.

Rodzina Prochorowów przez długi czas mieszkała we wsi Grabówka w obwodzie homelskim. W chwili aresztowania mieszkali we wsi Uza w obwodzie homelskim, dokąd przenieśli się dwa lata temu.

Nie wiadomo, kiedy mężczyzna został zatrzymany, ale ostatni raz był online na swojej stronie VKontakte 29 grudnia 2022 r., choć odwiedzał ją regularnie.

Wiadomo, że w 2015 roku mężczyzna mieszkał w Polsce. A w 2019 i 2021 pisał, że mieszka w Niemczech, pracuje w sztucznej inteligencji i pracuje dla niemieckiej firmy EDEKA GmbH/WITRON. Jego główni posłańcy byli powiązani z niemieckim numerem, a jego skrzynka pocztowa znajdowała się na niemieckiej domenie, czyli mieszkał na stałe w Niemczech.

Według CyberPitarian Nowogrodski oficjalnie nie pracuje na Białorusi od 2011 roku i ma trójkę dzieci z różnymi kobietami.

Jak pisze Nasha Niva , Aleksiej interesuje się filozofią i brał udział w konferencjach tematycznych – np. w kwietniu 2021 r. sporządził raport „Świadomość i sztuczna inteligencja” na konferencji naukowej „Filozofia i wyzwania nowoczesności”, zorganizowanej przez Akademia Nauk Białorusi.

Z raportu służby prasowej wynika, że skazany w marcu-kwietniu 2022 r. zamieszczał na „ekstremistycznym” czacie wiadomości, których celem było „zaostrzenie napięcia w społeczeństwie i destabilizacja sytuacji w Republice Białorusi”. Pisał także „negatywne wiadomości i komentarze dyskredytujące Republikę Białorusi” oraz obraźliwe dla urzędników i Łukaszenki.

Herman częściowo przyznał się do winy na rozprawie.

18 grudnia 2024 r. sąd rejonu bobrujskiego i bobrujskiego rozpatrzą sprawę Aleksieja „w sprawie przeniesienia do innego rodzaju zakładu karnego i zmiany warunków reżimu”.

W 2016 roku Nadieżda ukończyła Miński Państwowy Uniwersytet Lingwistyczny, uzyskując dyplom z nauczania języków obcych. Przez ponad rok pracowała jako tłumaczka, po czym przeniosła się do IT, gdzie zajmowała się testowaniem. W listopadzie 2023 r. Nadieżda została zatrzymana.

Aleksander jest oskarżony o udział w protestach i współpracę z serwisem „Pismo.bel”, który umożliwiał wysyłanie listów do więźniów politycznych. Wraz z nim zatrzymany został jego brat, artysta Władimir Łykszyn.

Według wstępnych informacji od byłych współwięźniów, braciom postawiono zarzuty z artykułu 342 Kodeksu karnego Republiki Białorusi.

18 marca 2024 roku Sąd Rejonowy Rejonu Sowieckiego w Mińsku przeprowadził proces braci oraz żony Aleksandra, Elizawiety . Sędzia Aleksandr Jakunczichin skazał ich wszystkich na 2,5 roku aresztu domowego.

Został ponownie zatrzymany   pod koniec 2024 r. na podstawie części 1 artykułu 361. Przed rozprawą przebywał w areszcie tymczasowym nr 8, następnie w areszcie śledczym nr 1 i oczekiwał na apelację w areszcie tymczasowym nr 4.

Zatrzymany za datki. Został nagrodzony w kategorii „Najlepszy Absolwent BSU” 2018. Po aresztowaniu Ksenia przez kilka miesięcy przebywała w Areszcie Śledczym KGB, po czym została przeniesiona do Aresztu Śledczego-1, a następnie do Aresztu Śledczego-3.

W dniu 4 czerwca 2024 r. rozpatrzono apelację Kseni. Wyrok wszedł w życie.

Larisa, nauczycielka języka angielskiego, została aresztowana pod koniec sierpnia 2023 r. Początkowo została skazana w postępowaniu administracyjnym za „dystrybucję, produkcję i przechowywanie materiałów ekstremistycznych”, ale później wszczęto postępowanie karne, w którym została skazana za „wspieranie działalności ekstremistycznej”.

Ojciec wielu dzieci, rzekomo zatrzymany za prowadzenie czatu „Solidarności Iwatsewicze” w 2020 r.

Pracował jako taksówkarz.

Oprócz więzienia Witalij został ukarany grzywną w wysokości 40 000 rubli.

W dniu 05.03.2024 apelacja została rozpatrzona i wyrok uprawomocnił się.

Annę aresztowano 18 grudnia 2023 r. Minęło 72 godziny, a ona nadal nie została zwolniona. Wstępnie wszczęto postępowanie karne za znieważenie Łukaszenki i policjanta.

Anna została skazana na podstawie kilku zarzutów karnych, w tym „współudziału w działalności ekstremistycznej” i skazana na karę więzienia oraz wysoką grzywnę. Rozprawa odbyła się za zamkniętymi drzwiami.

Można przypuszczać, że jedną z przyczyn prześladowań była jej solidarność z więźniami politycznymi - wiadomo, że Anna aktywnie pisała do nich listy.

Georgy Cherevako został zatrzymany w sierpniu, gdy wracał ze Stanów Zjednoczonych. Został skazany za darowiznę w wysokości 21,29 dolarów, którą przesłał ze swojego konta PayPal na rzecz Pułku Kalinowskiego. Do konta, z którego pobierano środki, powiązano kartę białoruską. Władze uznały, że były to celowe działania „w celu finansowania działań związanych z werbowaniem, szkoleniem i innym przygotowaniem” osób do konfliktu zbrojnego na Ukrainie.

Na rozprawie zeznał, że dobrowolnie powiedział zatrzymującym go funkcjonariuszom, że subskrybuje liczne „ekstremistyczne” kanały telegramów oraz przyznał, że dokonał przelewu na konto Polka Kalinowskiego.

Sam podał pracownikom hasła umożliwiające wejście do systemu płatności. Powiedział, że przekazał darowiznę, ponieważ miał nadzieję, że te środki zostaną przeznaczone na zakup hełmów, kamizelek kuloodpornych i leków, ale rozumie, że oni wykorzystają je według własnego zrozumienia i m.in. zakupią broń i amunicję za ich.

Wiadomo , że kobieta została zatrzymana, gdy wróciła z Włoch.

W dniu 15 marca 2024 roku odwołanie zostało rozpatrzone.

9 grudnia 2023 roku sąd w Omsku aresztował Siergieja do 30 stycznia 2024 roku pod zarzutem wysadzenia pociągów przewożących produkty naftowe w tunelu Siewieromujskim w dniach 29 i 30 listopada. Pociąg, wiozący 41 cystern paliwowych, trzy zbiorniki paliwa lotniczego i sześć wagonów z metalami kolorowymi, najpierw stanął w płomieniach. Później wybuchł pociąg towarowy jadący obwodnicą. W rezultacie paliwo rozlało się na obszarze 150 metrów kwadratowych – cztery cysterny zostały całkowicie zniszczone, a dwa kolejne uszkodzone. Według FSB Jeremiejew „przyznał się do działania pod kontrolą ukraińskich służb specjalnych”. Eksplozje w tunelu zostały zakwalifikowane jako atak terrorystyczny.

Według rosyjskich mediów państwowych Jeremiejew twierdził, że chciał zakłócić dostawy zaopatrzenia wojskowego: „W swoich wyjaśnieniach napisałem, że amunicja jest obecnie transportowana przez magistralę Bajkalsko-Amurską. Głównym celem było utrudnienie ruchu”.

Siergiej brał udział w ogólnokrajowym strajku w Naftanie w listopadzie 2020 roku, o czym publicznie się poinformował , a nawet wysłał oświadczenie do ruchu Cichanowskiego. „Siergiej starał się wszystko rozwiązać pokojowo. Może był zmęczony tym, że nic się nie rozwiązuje… Na nagraniu, mimo że miał pomalowaną twarz, rozpoznałem go od razu” – powiedział znajomy Jeremiejewa. Kilka tygodni po strajku Siergiej został zwolniony z Naftanu. Siergiej był jednym z najlepszych mechaników w Nowopołocku.

Według śledczych, w listopadzie 2023 roku Jeremiejew potajemnie przewiózł ładunki wybuchowe przez granicę rosyjską swoim samochodem i dotarł do Buriacji. Następnie, z zamiarem dokonania aktu terrorystycznego, podłożył w nocy ładunki wybuchowe na odcinku Kolei Wschodniosyberyjskiej oraz w pociągach nią poruszających się, uruchamiając systemy zdalnego sterowania. Sąd orzekł , że detonacja ładunków wybuchowych podłożonych przez Jeremiejewa spowodowała straty materialne ofiar, związane ze zniszczeniem i uszkodzeniem cystern kolejowych i sprzętu kolejowego, wynoszące ponad 100 milionów rubli (1,2 miliona dolarów), a także inne poważne konsekwencje w postaci zakłócenia funkcjonowania federalnej autostrady transportowej.

Sąd skazał Jeremiejewa na 22 lata więzienia, z czego pierwsze pięć lat miał odbyć w kolonii karnej o zaostrzonym rygorze, oraz grzywnę w wysokości 1 000 000 rubli. Nakazano konfiskatę pojazdu Jeremiejewa. Sąd uwzględnił również roszczenia cywilne ofiar przeciwko Jeremiejewowi o odszkodowanie w łącznej wysokości ponad 60 000 000 rubli (744 000 dolarów), które miały zostać odzyskane od skazanego.

W dniu 6 lutego 2024 roku odbyła się rozprawa apelacyjna, na której wyrok uprawomocnił się.

Z materiałów prokuratury wynika, że w grudniu 2020 roku Krasko „opublikował w Internecie komentarze należące do domeny publicznej, których celem było wspieranie działań ekstremistycznych, propaganda i agitowanie niezgody społecznej i wrogości wobec pracowników państwowych organów ścigania Republiki Białorusi, przedstawicieli władz wymiar sprawiedliwości, personel wojskowy służący w Siłach Zbrojnych Republiki Białoruś opublikował w Internecie publicznie dostępne komentarze, których celem było wspieranie działalności ekstremistycznej, propagowanie i agitowanie niezgody społecznej i wrogości wobec tej kategorii osób.”