Pościg zakończony

W uchwale wskazano , że będąc w domu we wsi Łużesno, Mielnikow zamieścił w Odnoklassnikach zdjęcie Łukaszenki i negatywne wypowiedzi na jego temat. Tym samym „publicznie, w nieprzyzwoitej formie obraził prezydenta”.

Mężczyzna przed sądem w pełni przyznał się do winy. Żona oskarżonego potwierdziła w sądzie, że strona z repostem należała do jej męża.

Mężczyzna przebywał w areszcie do czasu rozprawy.

Według obrońców praw człowieka został zwolniony 28 grudnia 2024 r., po odbyciu całości kary orzeczonej przez sąd.

Obywatel Ukrainy z Czernigowa. Czasami wyjeżdżała na Białoruś i w rezultacie była zatrzymywana. Natalia ma dwóch synów, najmłodszy miał 2,5 miesiąca w chwili aresztowania. Proces toczył się za zamkniętymi drzwiami. W dniu 12 marca 2024 roku apelacja została rozpatrzona i wyrok uprawomocnił się.

Wieczorem 28 czerwca 2024 r. pojawiła się nagła informacja o uwolnieniu pięciu więźniów politycznych z kolonii białoruskich. Władze ukraińskie doprowadziły do uwolnienia obywateli swojej wymiany jako więźniów. W ten sposób uwolniono Natalię Zacharenko, Pawła Kuprienko, Ludmiłę Gonczarenko, Ekaterinę Bryukhanovą, a także Nikołaja Szweca, oskarżonego w „sprawie Maczuliszczi”. Warunki wymiany nie zostały ujawnione. Należy zauważyć, że Watykan wziął udział w wyzwoleniu. Zwolnieni więźniowie polityczni zostali przywiezieni na Ukrainę 28 czerwca – w mediach pojawiło się ich zdjęcie z lotniska w Żułanach.

W dniu 31 maja 2024 roku apelacja została rozpatrzona i wyrok uprawomocnił się.

W dniu 28 maja 2024 roku apelacja została rozpatrzona i wyrok uprawomocnił się.

Mężczyzna został oskarżony o polubienie i ponowne opublikowanie w serwisie Odnoklassniki publikacji zawierającej tekst o Łukaszence, w której zarzucono mu popełnienie poważnego i szczególnie poważnego przestępstwa. Sąd uznał to za zniesławienie polityka.

Przed procesem Aleksander był uznawany za osobę, która nie może opuszczać więzienia. W pełni przyznał się do swojej winy.

Aleksander Zacharchik ma wykształcenie średnie i pracuje jako kierowca.

Na rozprawie Tatiana została oskarżona o to , że w październiku 2021 r. „poprzez korespondencję na portalu społecznościowym Facebook umyślnie i niezgodnie z prawem rozpowszechniła informację o danych osobowych stanowiących tajemnicę osobistą śledczego wydziału dochodzeniowo-śledczego Wydziału Spraw Wewnętrznych Sprawy Komitetu Wykonawczego Obwodu Mohylewskiego bez jego zgody w związku z jego działalnością służbową.” W efekcie z danymi osobowymi policjanta zapoznała się „nieograniczona grupa osób” .

Prawdopodobnie przed rozprawą kobieta przebywała w Areszcie Śledczym nr 6 w Baranowicach: sama mieszka w obwodach Lachowicze lub Łuniniec, ale w grudniu 2023 r. była dwukrotnie sądzona przez baranowicki sąd z art. 19 ust. 11 Kodeksu wykroczeń administracyjnych (drugi raz była sądzona przez Skype). Wynika to z orzeczeń sądu baranowickiego w sprawie Makarowej. W tych sprawach administracyjnych kobieta została skazana na 10 dni aresztu, grzywnę w wysokości 20 podstawowych kwot (740 rubli), a jej telefon został skonfiskowany.

Według legendy propagandowej „po zakończeniu głosowania zapukała do zamkniętych drzwi, a następnie przekazała wideo źródłu ekstremistycznemu”.

Elena w nagraniu na prorządowym kanale mówi , że przesłała nagranie znajomej, która mieszka za granicą, a dalsze losy akt nie są znane.

Elena pochodzi z Mohylewa, ale studiowała w Mińsku na Wydziale Architektury BNTU. Przez jakiś czas pracowała jako architekt, a potem została artystką. Wykonuje różną biżuterię i naczynia ceramiczne, zajmuje się także kaligrafią i malarstwem.

Diana to 34-letnia mieszkanka Brześcia. Pracuje w EPAM i kieruje tam zespołem testerów. Po rozpoczęciu wojny wraz z synem, który ma obecnie 7 lat, wyjechała do Tbilisi. Ale w pewnym momencie zdecydowałem się wrócić na Białoruś, chociaż od czasu do czasu wyjeżdżałem za granicę.

Na jej Instagramie pojawiło się zdjęcie z Warszawy datowane na 29 czerwca 2023 roku, trzy dni później opublikowano zdjęcie z Zamku Mir. A potem dziewczyna zniknęła zewsząd.

W dniu 3 maja 2024 roku apelacja została rozpatrzona i wyrok uprawomocnił się.

Wypuszczony jesienią 2024 roku, prawdopodobnie za ułaskawieniem.

Siergiej i jego żona zostali zatrzymani w listopadzie 2023 r. Przed procesem Siergiej przebywał w areszcie, a Tatyana była rozpoznawana, ponieważ rodzina miała dwoje małoletnich dzieci.

Według prokuratury , w sierpniu 2020 roku Siergiej i Tatiana wzięli udział w nielegalnej imprezie masowej i wraz z protestującymi przeszli przez miejsca publiczne miasta, plac Centralny i Park Żylibert. Jednocześnie pokazali gotowy plakat o wymiarach około 2,5 x 3 metry, na którym w czarno-czerwonej kolorystyce napisano tekst zawierający oszczercze informacje przeciwko prezydentowi, w ten sposób celowo rozpowszechniając oszczercze informacje przeciwko niemu w związku z przysługującymi mu uprawnieniami egzekucyjnymi głowy państwa.

Oskarżony Siergiej Czyż na rozprawie w pełni przyznał się do winy. Wyjaśnił, że plakat jest ciężki, więc wkrótce został zwinięty, a po procesji Siergiej go spalił.

Tatyana Chizh nie przyznała się do zarzutów, tłumacząc, że popadła w depresję z powodu ciężkiej choroby niepełnosprawnej matki.

Zostali zidentyfikowani na podstawie zdjęć z Internetu.

Została skazana na 3 miesiące aresztu za zrobienie sobie zdjęcia stojącego na jezdni. Wiktoria jest obywatelką Federacji Rosyjskiej. Po odbyciu kary została przymusowo deportowana do Federacji Rosyjskiej i pozbawiona zezwolenia na pobyt w Republice Białorusi.

Wiktoria ma troje dzieci, z których dwoje jest nieletnich (najmłodsze ma 3 lata). Przed rozprawą dom był zabezpieczony kaucją.

Po ogłoszeniu wyroku została aresztowana na sali sądowej.

W dniu 26.04.2024 r. apelacja została rozpatrzona, a wyrok stał się prawomocny.

Według obrońców praw człowieka zostanie zwolniona zimą 2024 roku.

W dniu 2 kwietnia 2024 r. Olga odbyła rozprawę w sprawie apelacji. Wyrok wszedł w życie.

Artem został zatrzymany pod koniec grudnia 2023 r. Według wstępnych informacji mężczyznę aresztowano początkowo pod zarzutem administracyjnym. Następnie przeszukano jego dom, skonfiskowano sprzęt, a samemu Artemowi Antonowowi postawiono zarzut „znieważenia Aleksandra Łukaszenki” (art. 368 Kodeksu karnego Republiki Białorusi). Szczegóły sprawy nie są znane.

Artem jest synem białoruskiego dziennikarza Siergieja Antonowa. Siergiej jest korespondentem białoruskiej gazety „Prywatny Detektyw”. Autor szeregu prac w ramach „Uniwersum Metro 2033”. Na początku grudnia Siergiej został wezwany przez szefa KGB do Bychowa, który przedstawił dwa dokumenty z mohylewskiego KGB, z których wynikało, że pisarz rzekomo był zamieszany w przestępstwo - pracę dla portalu mohylewskiego. głoska bezdźwięczna. Po tym zdarzeniu Siergiej został zmuszony do emigracji.

W dniu 20.06.2024 r. odbyła się rozprawa apelacyjna, a wyrok stał się prawomocny.

Według obrońców praw człowieka został zwolniony 13 marca 2025 r.

W dniu 29 marca 2024 roku odbyła się rozprawa apelacyjna, na której wyrok uprawomocnił się.