Алена Мікалаеўна Шылько
Алена Мікалаеўна Шылько асабіста прымае непасрэдны ўдзел у палітычна матываваных рэпрэсіях у Рэспубліцы Беларусь, следствам якіх з'яўляецца, у тым ліку, і смерць людзей, якія пераследуюцца дзейным рэжымам. Шылько выносіць абвінаваўчыя прыгаворы па палітычных справах як мінімум з 2006 года. Разглядае скаргі на неправамерныя рашэнні сваіх калег, пакідаючы іх у сіле. Праводзіць зачыненыя слуханні. Вынесла прысуд 5 гадоў пазбаўлення волі Алесю Пушкіну па двух артыкулах Крымінальнага кодэкса: па ч. 3 ст. 130 (наўмысныя дзеянні па рэабілітацыі нацызму, учыненыя групай асоб) і арт. 370 (здзек з дзяржаўных сімвалаў). Дадзеная справа мае цалкам палітычна матываваны падтэкст, бо Алесь быў супернікам рэжыму Лукашэнкі і наўпрост выказваў сваю грамадзянскую пазіцыю. 11 ліпеня 2023 года, Алесь памёр у рэанімацыі пры неўстаноўленых абставінах. Прымаючы да ўвагі той факт, што Алесь быў незаконна асуджаны і пасля памёр падчас адбыцця тэрміну зняволення, ёсць падставы сцвярджаць, што дадзеная супрацоўніца мае наўпроставае дачыненне да дадзенай смерці. У 2011 годзе Шылько вынесла прысуд актывістам «Маладога фронту» Дашкевічу і Лобаву. Маладыя людзі былі затрыманыя ў Менску 18 снежня 2010 года. Паводле інфармацыі ГУУС Мінгарвыканкама, у двары жылога дома па вуліцы Янкі Брыля яны нібыта збівалі Канстанціна Савіцкага і Алега Малышава. Затрыманне Дашкевіча і Лобава прадстаўнікі апазіцыі і праваабаронцы расцанілі як прэвентыўную меру міліцыі напярэдадні выбараў. Дашкевіч быў прыгавораны да двух гадоў пазбаўлення волі ў калоніі агульнага рэжыму, Лобаў — да чатырох гадоў у калоніі ўзмоцненага рэжыму. Вынесла прыгавор Дзмітрыю Дароніну, Сяргею Казакову, Уладзіміру Лобану, Віталю Мацукевічу, Яўгену Сакрэту і Алегу Федаркевічу, якія абвінавачваліся па частцы 2 артыкула 293 «Удзел у масавых беспарадках». Шылько прысудзіла ўсім пакараннем у выглядзе 3-3,5 гадоў пазбаўлення волі. Алена Шылько асудзіла палітвязня студэнта Арцёма Баярскага па артыкуле 342 Крымінальнага кодэкса - Арганізацыя і падрыхтоўка дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак, альбо актыўны ўдзел у іх і артыкуле 361-1 Крымінальнага кодэкса - Стварэнне экстрэмісцкага фармавання ці ўдзел у ім. Маладога чалавека пры затрыманні моцна збілі. Таксама ў тэлеграм-канале Азаронка з'явілася відэа, на якім Арцём прызнаецца ў адміністраванні пабліка, прызнанага экстрэмісцкім. Каб прымусіць яго сказаць гэта на відэа, хлопца білі дубінкамі па спіне і ягадзіцах. Гэта падчас допыту Арцём паведаміў адвакату. Шылько прысудзіла яму ў выглядзе пакарання пяць гадоў калоніі ва ўмовах узмоцненага рэжыму. Прысудзіла палітвязню Мію Міткевіч за каментары аб сітуацыі ў краіне да трох гадоў калоніі агульнага рэжыму. Асудзіла палітвязня Івана Чараваку і вынесла ў дачыненні да яго прысуд з пакараннем у выглядзе 4 гадоў калоніі. Такім чынам, Алена Мікалаеўна Шылько нясе адказнасць за парушэнні правоў чалавека і падрыў прынцыпаў вяршэнства закона, а таксама за садзейнічанне рэпрэсіям у дачыненні да прадстаўнікоў грамадзянскай супольнасці і дэмакратычнай апазіцыі, следствам якіх з'яўляецца ў тым ліку і смерць людзей, якія пераследуюцца рэжымам. Яе праца ў рамках судовай сістэмы сфакусаваная на падтрыманні пазіцый існуючай улады, а не на выкананні закону. Дзеянні Шылько спрыяюць парушэнням правоў чалавека, умацаванню ўлады Аляксандра Лукашэнкі і ўзмацненню палітычна матываваных рэпрэсій у Рэспубліцы Беларусь.
Алена Мікалаеўна Шылько асабіста прымае непасрэдны ўдзел у палітычна матываваных рэпрэсіях у Рэспубліцы Беларусь, следствам якіх з'яўляецца, у тым ліку, і смерць людзей, якія пераследуюцца дзейным рэжымам. Шылько выносіць абвінаваўчыя прыгаворы па палітычных справах як мінімум з 2006 года. Разглядае скаргі на неправамерныя рашэнні сваіх калег, пакідаючы іх у сіле. Праводзіць зачыненыя слуханні. Вынесла прысуд 5 гадоў пазбаўлення волі Алесю Пушкіну па двух артыкулах Крымінальнага кодэкса: па ч. 3 ст. 130 (наўмысныя дзеянні па рэабілітацыі нацызму, учыненыя групай асоб) і арт. 370 (здзек з дзяржаўных сімвалаў). Дадзеная справа мае цалкам палітычна матываваны падтэкст, бо Алесь быў супернікам рэжыму Лукашэнкі і наўпрост выказваў сваю грамадзянскую пазіцыю. 11 ліпеня 2023 года, Алесь памёр у рэанімацыі пры неўстаноўленых абставінах. Прымаючы да ўвагі той факт, што Алесь быў незаконна асуджаны і пасля памёр падчас адбыцця тэрміну зняволення, ёсць падставы сцвярджаць, што дадзеная супрацоўніца мае наўпроставае дачыненне да дадзенай смерці. У 2011 годзе Шылько вынесла прысуд актывістам «Маладога фронту» Дашкевічу і Лобаву. Маладыя людзі былі затрыманыя ў Менску 18 снежня 2010 года. Паводле інфармацыі ГУУС Мінгарвыканкама, у двары жылога дома па вуліцы Янкі Брыля яны нібыта збівалі Канстанціна Савіцкага і Алега Малышава. Затрыманне Дашкевіча і Лобава прадстаўнікі апазіцыі і праваабаронцы расцанілі як прэвентыўную меру міліцыі напярэдадні выбараў. Дашкевіч быў прыгавораны да двух гадоў пазбаўлення волі ў калоніі агульнага рэжыму, Лобаў — да чатырох гадоў у калоніі ўзмоцненага рэжыму. Вынесла прыгавор Дзмітрыю Дароніну, Сяргею Казакову, Уладзіміру Лобану, Віталю Мацукевічу, Яўгену Сакрэту і Алегу Федаркевічу, якія абвінавачваліся па частцы 2 артыкула 293 «Удзел у масавых беспарадках». Шылько прысудзіла ўсім пакараннем у выглядзе 3-3,5 гадоў пазбаўлення волі. Алена Шылько асудзіла палітвязня студэнта Арцёма Баярскага па артыкуле 342 Крымінальнага кодэкса - Арганізацыя і падрыхтоўка дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак, альбо актыўны ўдзел у іх і артыкуле 361-1 Крымінальнага кодэкса - Стварэнне экстрэмісцкага фармавання ці ўдзел у ім. Маладога чалавека пры затрыманні моцна збілі. Таксама ў тэлеграм-канале Азаронка з'явілася відэа, на якім Арцём прызнаецца ў адміністраванні пабліка, прызнанага экстрэмісцкім. Каб прымусіць яго сказаць гэта на відэа, хлопца білі дубінкамі па спіне і ягадзіцах. Гэта падчас допыту Арцём паведаміў адвакату. Шылько прысудзіла яму ў выглядзе пакарання пяць гадоў калоніі ва ўмовах узмоцненага рэжыму. Прысудзіла палітвязню Мію Міткевіч за каментары аб сітуацыі ў краіне да трох гадоў калоніі агульнага рэжыму. Асудзіла палітвязня Івана Чараваку і вынесла ў дачыненні да яго прысуд з пакараннем у выглядзе 4 гадоў калоніі. Такім чынам, Алена Мікалаеўна Шылько нясе адказнасць за парушэнні правоў чалавека і падрыў прынцыпаў вяршэнства закона, а таксама за садзейнічанне рэпрэсіям у дачыненні да прадстаўнікоў грамадзянскай супольнасці і дэмакратычнай апазіцыі, следствам якіх з'яўляецца ў тым ліку і смерць людзей, якія пераследуюцца рэжымам. Яе праца ў рамках судовай сістэмы сфакусаваная на падтрыманні пазіцый існуючай улады, а не на выкананні закону. Дзеянні Шылько спрыяюць парушэнням правоў чалавека, умацаванню ўлады Аляксандра Лукашэнкі і ўзмацненню палітычна матываваных рэпрэсій у Рэспубліцы Беларусь.
Спіс рэпрэсаваных
- Аб'яднанні
- Прадпрымальнікі
У відэа на праўладным канале Павел кажа , што ўдзельнічаў у мітынгах, «хадзіў з пратэстнай сімволікай, выходзіў на праезную частку, рабіў фатаграфіі, сэлфі, цягам чатырох гадоў з яўкай у міліцыю сам не з'яўляўся».
"Маё пакаранне, магчыма, будзе звязана з пазбаўленнем волі", – кажа ён у канцы роліка.
10.09.2024 адбыўся разгляд апеляцыйнай скаргі, прысуд уступіў у сілу.
У пачатку верасня 2025 года выйшаў на волю , цалкам адбыўшы тэрмін пакарання.
Асуджаны 29 красавіка 2024 года суддзёй суда Фрунзенскага раёна Мінска да пакарання, не звязанага з пазбаўленнем волі.
Лідэр ліквідаванай партыі "Зялёныя".
Зміцер Кучук быў затрыманы каля расейскай амбасады, куды палітык прыйшоў каб ускласці кветкі, наконт забойства Аляксея Навальнага. Спрабаваў зарэгістравацца падчас кампаніі “безвыходнасці”, рабіў намаганні распачаць кампанію па зборы подпісаў за вызваленне палітвязняў.
Дзмітрый Кучук стаў сёмым зняволеным за краты лідэрам партыі "Зялёныя".
1 верасьня 2025 года стала вядома, што 52 вязьні беларускага рэжыму прымусова перамясцілі на тэрыторыю Літвы. Сярод іх ёсць і грамадзяне еўрапейскіх краін. Сярод вызваленых Дзмітрый Кучук.
- Аб'яднанні
- Бацькі непаўнагадовых
Суд над Кацярынай пачнецца 15 траўня 2024 года. Яе судзяць па трох артыкулах Крымінальнага кодэкса. Мінімальнае пакаранне - 4 гады калоніі.
- Аб'яднанні
- Студэнты
На "пакаяным відэа" затрыманы кажа , што вучыцца на першым курсе БДПУ і нібыта" адміністраваў нацыяналістычны чат беларусаў і ўкраінцаў», дзе публікавалася жорсткасць у дачыненні да расейскіх вайскоўцаў.
Таксама хлопец "прызнаецца "ў распаўсюджванні"нацысцкіх і экстрэмісцкіх матэрыялаў".
08.09.2023 асуджаны па артыкуле 19/11. за рэпост з тэлеграм канала NEXTA. 11.09.2023 асуджаны паводле артыкула 19.11. за рэпост з тэлеграм канала Беларусь галаўнога мозга. 19.09.2023 асуджаны па артыкуле 19.11. ч.2. на 10 сутак за паўторны рэпост з тэлеграм канала "Беларусь галаўнога мозга" . 29.09.2023 асуджаны на 14 сутак паводле артыкула 19.11. ч.2 за рэпост з тэлеграм-канала "Беларусь галаўнога мозгу".
15.10.2023 прад'яўлена абвінавачанне па артыкуле 368 ч.1 КК РБ
| 20.09.2023 | 19.09.2023 осужден по статье 19.11. ч.2. на 10 суток за повторный репост из телеграмм канала "Беларусь головного мозга" судья Климук М.А. |
Асуджаны за ахвяраванні ініцыятывам, прызнаным экстрэмісцкімі.
06.10.2023 адбылося апеляцыйнае пасяджэнне суда. Прысуд уступіў у сілу.
Інжынер-праекціроўшчык.
18.07.2023 адбылося апеляцыйнае паседжанне суда, прысуд уступіў у сілу.
Па падліках праваабаронцаў , выйшаў на волю 19 кастрычніка 2024 г., цалкам адбыўшы тэрмін пакарання, прызначаны судом.
Па матэрыялах следства , абвінавачаны з лістапада 2020 года па сакавік 2022 года з выкарыстаннем мабільнага тэлефона ў чатах Telegram-каналаў, прызнаных судом экстрэмісцкімі матэрыяламі, апублікаваў 17 каментарыяў абразлівага характару з нецэнзурнай лаянкай у адрас суддзі, супрацоўнікаў органаў унутраных.
11.04.2023 адбыўся разгляд апеляцыйнай скаргі, прысуд уступіў у сілу.
Па падліках праваабаронцаў выйшаў на волю 21 студзеня 2025 г.
Максім быў затрыманы ў верасні 2021 года ў рамках крымінальнай справы, узбуджанай за каментары ў інтэрнэце пасля гібелі ў Мінску супрацоўніка КДБ Дзмітрыя Федасюка і IT-спецыяліста Андрэя Зельцэра, і ў снежні 2022 года прыгавораны да пазбаўлення волі ў калоніі.
Вызвалены ў студзені 2023 года, цалкам адбыўшы прызначаны судом тэрмін пакарання.
