Андрэй Міхайлавіч Цэдрык

Аляксандр быў затрыманы раніцай 29 ліпеня 2021 года на выхадзе з дому. Пры затрыманні яго збілі, дамы правялі ператрус, пасля чаго даставілі ў ГУБАЗ, дзе катавалі і збівалі.

Першапачаткова яго абвінавачвалі ў актыўным удзеле ў акцыі пратэсту 23 жніўня 2020 года, хаця да таго моманту ён адбыў адміністрацыйны арышт па гэтым эпізодзе.

У студзені 2022 года стала вядома, што Сашы і іншым фігурантам крымінальнай справы прад'явілі дадатковыя абвінавачанні па ч. 3 арт. 361-1 Крымінальнага кодэкса - удзел у экстрэмісцкім фарміраванні за падпіску на тэлеграм-канал «Прамень». Вядома, што на момант затрымання Бялова, «Прамень» не быў унесены ў спіс экстэмісцкіх фармаванняў, гэта адбылося толькі ў лістападзе 2021 года.

Скончыў спачатку каледж па будаўнічай спецыяльнасці, пасля - БНТУ па спецыяльнасці «Інжынерная геадэзія».

З юнацкіх гадоў хварэў на "МТЗ-РІПА". Сам гуляў у футбольнай камандзе DIY-лігі, займаўся тайскім боксам, альпінізмам.

Зміцер быў затрыманы ў ліпені 2021 года ў межах крымінальнай справы аб замаху на прапагандыста Рыгора Азаронка па артыкуле "акт тэрарызму". Па версіі абвінавачання, ён распачаў "наўмысныя дзеянні, накіраваныя на падрыхтоўку да акта тэрарызму ў дачыненні да Азаронка". Разглядаліся розныя варыянты, у тым ліку — гвалтоўны прымус да запісу відэазвароту.

Зміцер стаў адзіным фігурантам справы, хто не прызнаў віну. На судзе ён заявіў, што ў злачынства яго ўцягнулі падчас следчага эксперымента. Паводле яго слоў, пасля затрымання да яго прымянялі гвалт і катаванні, прымусіўшы падпісаць чыстасардэчнае прызнанне. Падчас допытаў яму нанеслі сур'ёзныя траўмы рук, з-за чаго ён зараз не можа паўнавартасна працаваць. На першым паседжанні ён таксама заявіў аб жаданні адмовіцца ад грамадзянства Беларусі, бо "не мае дачынення да тэрарызму".

У снежні 2022 года Дзмітрыя прызналі вінаватым і прыгаварылі да пазбаўлення волі ў калоніі ўзмоцненага рэжыму, а таксама да буйнога штрафу.

Аляксей быў затрыманы 1 ліпеня 2021 года ў Менску супрацоўнікамі ГУБАЗіКу. На наступны дзень суд прызначыў яму 15 сутак адміністрацыйнага арышту, аднак замест вызвалення яго перавялі ў СІЗА — ён стаў фігурантам крымінальнай справы аб групавых дзеяннях, якія груба парушаюць грамадскі парадак.

Справа разглядалася па чатырох артыкулах КК: "арганізацыя масавых беспарадкаў", "стварэнне экстрэмісцкага фарміравання", "распальванне сацыяльнай варожасці" і "абраза прадстаўніка ўлады". Суд праходзіў у закрытым рэжыме, дэталі абвінавачанняў невядомыя.

У красавіку 2022 года суд прыгаварыў Аляксея да 11 гадоў пазбаўлення волі. Пасля суда ў праўладных каналах было апублікавана відэа, дзе сцвярджалася, што Аляксей быў адміністратарам тэлеграм-чата "Каскад". Раней пра яго таксама здымалі відэа на TUT.BY.

У ліпені 2023 года стала вядома, што ён знаходзіцца ў СІЗА, і 11 жніўня 2023 года яго зноў прызналі вінаватым па новай справе аб "стварэнні экстрэмісцкага фарміравання", дадаўшы да тэрміна яшчэ 6 месяцаў.

Вадзім у жніўні і кастрычніку 2020 года адбываў адміністрацыйныя арышты. Чарговае затрыманне адбылося 28 чэрвеня 2021 года ў рамках крымінальнай справы па эпізодзе на аб'екце сувязі ВМФ РФ пад Вілейкай.

Паводле версіі абвінавачання, агучанай у судзе, Вадзім разам з Аляксеем Глотавым, "апрануўшыся ў камуфляж і ўзброіўшыся агнястрэльнай зброяй, праніклі на тэрыторыю ваеннага аб'екта і ўсталявалі выбуховыя прылады з радыусам паражэння да 11 метраў". Адно з іх не спрацавала і было абясшкоджана. Экспертыза паказала, што ініцыяванне праходзіла з запаволеным дзеяннем.

Урон ацанілі больш як у 26 тысяч рублёў. Таксама прагучала, што Вадзім "планаваў выехаць на тэрыторыю Украіны для праходжання ваеннай падрыхтоўкі".

У снежні 2022 года яго прызналі вінаватым і прыгаварылі да пазбаўлення волі ў калоніі ўзмоцненага рэжыму і буйнога штрафу.

У 2025 годзе адбылося судовае паседжанне па пытанні замены рэжыму адбывання пакарання, у выніку якога Вадзіма перавялі на турэмны рэжым.

Ігар — журналіст "Белсат", раней працаваў у газеце «Беларусы і рынак» і ў беларускай службе "Радыё Свабода", публікаваўся ў расійскіх і ўкраінскіх выданнях. Разам з жонкай, журналісткай Кацярынай Андрэевай, ён напісаў кнігу "Беларускі Данбас" — даследаванне аб ролі беларусаў у вайне на ўсходзе Украіны.

Упершыню яго затрымалі 16 ліпеня 2021 года падчас масавых ператрусаў у незалежных журналістаў па справе аб "арганізацыі і падрыхтоўцы дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак або актыўным удзеле ў іх". У кватэры журналіста правялі ператрус, канфіскавалі тэхніку і кнігі, пасля чаго яго змясцілі ў ІЧУ. На волю ён выйшаў 26 ліпеня.

У кастрычніку 2024 года стала вядома аб яго паўторным затрыманні. Праўладныя тэлеграм-каналы апублікавалі фота Ігара ў кайданках і відэа, дзе ён заявіў, што яго пераследуюць за інтэрв'ю медыя, прызнаным у Беларусі «экстрэмісцкімі». Незадоўга да арышту ў каментары тэлеканалу "Дождж" ён адзначыў, што "Пуцін узяў курс на рэзкую эскалацыю і вядзе краіну да татальнай вайны", а Лукашэнка, на яго думку, "верагодней за ўсё, не хоча наўпрост удзельнічаць у ёй, але вымушаны сутыкацца з узмацненнем ціску Крамля".

У лютым 2025 года Ігару прад'явілі абвінавачанні ў "дыскрэдытацыі Беларусі" і "садзейнічанні экстрэмісцкай дзейнасці". Судовы працэс пачаўся 21 лютага ў Менску. Хадайніцтва аб незалежнай экспертызе суд адхіліў, а 5 верасня таго ж года журналіста прызналі вінаватым і прыгаварылі да пазбаўлення волі ў калоніі.

Таццяна — сузаснавальніца школы маладых менеджэраў публічнага адміністравання Sympa, экспертка даследчага праекта Bipart, магістар паліталогіі.

Яна была затрымана ў Мінску ноччу з 28 на 29 чэрвеня 2021 года ў аэрапорце пры праходжанні пашпартнага кантролю на выезд з краіны. Вядома, што Таццяна збіралася ляцець начным рэйсам у Тбілісі. Пазней стала вядома, што яна была затрыманая ў сувязі з узбуджанай крымінальнай справай. Таццяну даставілі ў ІЧУ на Акрэсціна, а праз некалькі дзён перавялі ў СІЗА.

6 лютага 2023 года ў судзе пачалі разглядаць яе справу па абвінавачанні ў «дапамозе дзеянням, накіраваным на захоп улады», «заклікам да дзеянняў, якія наносяць шкоду нацыянальнай бяспецы» і «распальванні сацыяльнай варожасці». 17 сакавіка таго ж года суд у закрытым рэжыме прыгаварыў Таццяну да 10 гадоў пазбаўлення волі ў калоніі агульнага рэжыму.

Сяргей, падпалкоўнік запасу, які ўдзельнічаў у відэазвароце афіцэраў запасу да беларускіх вайскоўцаў, быў затрыманы 16 ліпеня 2021 года пасля ператрусу ў ягоным доме.

Згодна з указам Лукашэнкі, ён быў пазбаўлены воінскага звання пасля 28 гадоў бездакорнай службы ва Узброеных Сілах. Сяргей — шматдзетны бацька чацвярых дзяцей, двое з якіх непаўналетнія.

У снежні 2021 года яго абвінавацілі ў арганізацыі і падрыхтоўцы дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак, або актыўным удзеле ў іх. Сяргея прыгаварылі да абмежавання волі без накіравання ў папраўчую ўстанову і вызвалілі ў зале суда.

Ягор быў затрыманы ў лютым 2021 года і пазней асуджаны па справе аб падпале танка Т-72 у складзе ваеннага эшалона на чыгуначнай станцыі ў Сцяпянцы. Па матэрыялах справы, уначы 31 студзеня 2021 года ён кінуў у танк «кактэйль Молатава» з надпісам «АГСБ». Яго дзеянні кваліфікавалі як «акт тэрарызму». Па версіі абвінавачання, Ягор здзейсніў падпал, зыходзячы са сваіх палітычных поглядаў.

У пачатку кастрычніка 2023 года стала вядома, што Ягора перавялі ў СІЗА-1 у сувязі з новай крымінальнай справай, узбуджанай па артыкуле «арганізацыя і падрыхтоўка дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак, альбо актыўны ўдзел у іх». Па гэтай справе яго прыгаварылі яшчэ да шасці месяцаў зняволення.

Алесь – старшыня і заснавальнік Праваабарончага цэнтру “Вясна”, былы віцэ-прэзідэнт Міжнароднай федэрацыі за правы чалавека. Лаўрэат прэміі Свабоды імя Андрэя Сахарава і іншых міжнародных праваабарончых узнагарод. Ён пяць разоў вылучаўся на Нобелеўскую прэмію міру і ў 2022 годзе стаў яе лаўрэатам.

Раней Алесь ужо падвяргаўся крымінальнаму пераследу. 4 жніўня 2011 года ён быў арыштаваны пасля таго, як Літва і Польшча перадалі ўладам Беларусі дадзеныя аб ягоных банкаўскіх рахунках. Яму было прад'яўлена абвінавачанне ва ўтойванні даходаў у асабліва буйным памеры. 24 лістапада 2011 года суд прыгаварыў яго да пазбаўлення волі ў калоніі ўзмоцненага рэжыму з канфіскацыяй маёмасці. Алесь сваёй віны не прызнаў, сцвярджаючы, што сродкі выкарыстоўваліся выключна для праваабарончай дзейнасці. Краіны ЕС, ЗША і міжнародныя праваабарончыя арганізацыі прызналі яго палітычным зняволеным, а прысуд — палітычна матываваным. Вызвалены летам 2014 года па амністыі.

14 ліпеня 2021 года Алесь быў зноў затрыманы пасля ператрусу ў кватэры і офісе ў рамках справы па артыкуле "нявыплата падаткаў". У верасні 2022 года гэтая справа была спыненая, аднак яму прад'явілі новыя абвінавачанні — у "кантрабандзе" і "фінансаванні групавых дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак".

У сакавіку 2023 года ён быў асуджаны і прыгавораны да пазбаўлення волі, а таксама да выплаты буйной кампенсацыі. У судзе сваёй віны не прызнаў.

У пачатку лістапада 2023 года Алеся змясцілі ў ПКТ па надуманых прычынах. У красавіку–траўні 2024 года яго вярнулі ў атрад, аднак да яго працягваюць праяўляць павышаную ўвагу. Ён працуе на дрэваапрацоўцы, атрымлівае спагнанні, пазбаўлены перадач, відэазванкоў і карэспандэнцыі. Вядома, што ў выніку мінулай адсідкі ў Бабруйскай калоніі ў яго ўзніклі праблемы са здароўем, якія захоўваюцца.

Валянцін, сябра Рады “Вясны” і віцэ-прэзідэнт Міжнароднай федэрацыі за правы чалавека (FIDH), з'яўляецца адным з найбольш вядомых экспертаў і аналітыкаў у сферы правоў чалавека. Ён актыўна выступае за недыскрымінацыю і супраць смяротнага пакарання, удзельнічаў у міжнародных канферэнцыях, праваабарончых місіях і назіраннях за выбарамі ў краінах АБСЕ.

14 ліпеня 2021 года пасля ператрусу ў кватэры яго павезлі на допыт, пасля чаго пакінулі пад арыштам у межах крымінальнай справы па артыкулах "нявыплата падаткаў" і "арганізацыя дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак".

У верасні 2022 года справа па артыкуле аб нявыплаце падаткаў была спынена, аднак супраць Валянціна вылучылі новыя абвінавачанні — у кантрабандзе і фінансаванні групавых дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак.

27 кастрычніка 2022 года, падчас 41-га Кангрэса Міжнароднай федэрацыі за правы чалавека (FIDH), Валянцін Стэфановіч быў пераабраны віцэ-прэзідэнтам арганізацыі.

У сакавіку 2023 года ён быў асуджаны і прыгавораны да пазбаўлення волі, а таксама да выплаты буйной кампенсацыі. У судзе Валянцін сваёй віны не прызнаў.

Паводле наяўнай інфармацыі, умовы ўтрымання былі ўцяжараныя, і яго перавялі на турэмны рэжым.

Уладзімір, юрыст праваабарончага цэнтру “Вясна” і каардынатар кампаніі “Праваабаронцы за свабодныя выбары”, быў затрыманы 14 ліпеня 2021 года разам з жонкай пасля ператрусу ў іх кватэры. Яго павезлі ў ДФР, а затым на допыт у Следчы камітэт, пасля чаго пакінулі пад арыштам у межах крымінальнай справы па артыкуле "нявыплата падаткаў".

У верасні 2022 года справа па гэтым артыкуле была спынена, аднак супраць Уладзіміра вылучылі новыя абвінавачанні — у кантрабандзе і ў фінансаванні групавых дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак.

Уладзімір з'яўляецца фіналістам Прэміі праваабарончай супольнасці Беларусі за 2022 год у намінацыі "Праваабаронца года".

У сакавіку 2023 года ён быў асуджаны і прыгавораны да пазбаўлення волі, а таксама да выплаты буйной кампенсацыі. У судзе сваёй віны не прызнаў.

Паводле наяўнай інфармацыі, умовы ўтрымання былі ўцяжараныя, і Уладзіміра перавялі на турэмны рэжым.

Антон, валанцёр фонду "Краіна для жыцця" і пошукавага атрада "Анёл", быў затрыманы 9 ліпеня 2021 года ў рамках "аперацыі КДБ па зачыстцы ад радыкальна настроеных асоб" і змешчаны ў СІЗА па абвінавачанні ў фінансаванні дзейнасці экстрэмісцкага фарміравання.

У кастрычніку 2022 года яму прад'явілі абвінавачанне ў "змове з мэтай захопу дзяржаўнай улады неканстытуцыйным шляхам", а ў лістападзе таго ж года Антон быў прыгавораны да пазбаўлення волі ў калоніі строгага рэжыму.

Сяргей, намеснік старшыні праўлення Белгазпрамбанка, быў затрыманы ў рамках "справы Бабарыка" і ў ліпені 2021 года асуджаны па артыкуле "атрыманне хабару".

Ігар упершыню быў асуджаны за тое, што расцягнуў плакат з надпісам: "Пакуль у краіне беззаконне, супраціў — наш абавязак", перакрыўшы рух аўтамабільнага транспарту. Яму прысудзілі буйны штраф.

Пазней яго паўторна асудзілі за абразу ўлады праз каментар у чаце "Маладзечна для жыцця" і прызначылі меру стрымання ў выглядзе "хатняй хіміі". Ігар мае інваліднасць, бо ў яго адсутнічае адна нага.

У канцы 2024 года стала вядома, што Ігар зноўку быў затрыманы і змешчаны пад варту. У ліпені 2025 года яго асудзілі па артыкуле "Садзейнічанне экстрэмісцкай дзейнасці", прыгаварыўшы да пазбаўлення волі і буйнога штрафу.

Валерыя — паліталогія, заснавальніца і рэдактарка сайта экспертнай супольнасці "Наша думка", аўтарка і рэдактарка "Беларускага штогодніка", кіраўніца групы экспертаў па маніторынгу "Беларусь у фокусе".

30 чэрвеня 2021 года пасля ператрусу ў яе доме, праведзенага супрацоўнікамі КДБ, Валерыю затрымалі і змясцілі ў ізалятар, пазней перавёўшы ў СІЗА.

6 лютага 2023 года ў судзе пачалі разглядаць яе справу па абвінавачанні ў "дапамозе дзеянням, накіраваным на захоп улады", "заклікам да дзеянняў, якія наносяць шкоду нацыянальнай бяспецы" і "распальванні сацыяльнай варожасці". 17 сакавіка 2023 года суд у закрытым рэжыме прыгаварыў Валерыю да 10 гадоў пазбаўлення волі ў калоніі агульнага рэжыму.