Усе рэпрэсаваныя

Затрымалі ў першых чыслах траўня 2023 года, калі ён прыехаў зрабіць перадачу свайму брату Максіму Лапаціну, затрыманаму па справе Мачулішчаў. Да гэтага мужчына жыў у Літве. Яго затрымалі па той самай справе дыверсіі ў Мачулішчах і абвінавацілі па арт. 289 Крымінальнага кодэкса. Пазней артыкул перакваліфікавалі на 361-2 КК (фінансаванне экстрэмісцкай дзейнасці).

На судзе Андрэй віну не прызнаў.

05.07.2024 адбыўся разгляд апеляцыйнай скаргі, прысуд уступіў у сілу.

Кірыл з 2007 года служыў у міліцыі. Оперупаўнаважаны, звольніўся з органаў у жніўні 2020 года і перайшоў у IT. Вядома, што яго затрымалі 19 лютага 2023 г. прама на мяжы: ён паўгода жыў у Польшчы, а ў Брэст прыязджаў наведаць жонку і маленькае дзіця.

Пра крымінальную справу супраць Кірылы вядома няшмат: суд праходзіў у закрытым рэжыме. Вядома толькі, што справа была звязана з "Чорнай кнігай Беларусі".

10.10.2023 павінна прайсці апеляцыйнае пасяджэнне суда.

Жыў і працаваў у Польшчы паўтара гады і вярнуўся ў Беларусь, дзе і быў затрыманы напрыканцы лістапада 2022 года. Па версіі сілавікоў, менавіта ў Польшчы ён зарэгістраваўся ў плане "Перамога". Таксама ён нібыта пісаў паведамленні з пагрозамі сілавікам.

Яўгену 40 гадоў, ён скончыў Акадэмію МУС больш за 15 гадоў таму і паспеў папрацаваць участковым, але звольніўся па ўласным жаданні. Пазней Аляксей перайшоў у ІТ. Пасля нейкі час пажыў у Еўропе, у Італіі. Яго затрымалі пры спробе ўезду ў Беларусь - мужчына хацеў прыехаць на дзень нараджэння маці і аформіць даверанасць. Супраць Яўгена Ціханава, як паведамляецца, заведзена крымінальная справа за каментары ў тэлеграме аб сілавіках і Лукашэнку па трох артыкулах.

28.06.2024 адбыўся разгляд апеляцыйнай скаргі, прысуд уступіў у сілу.

Аляксандра была затрымана ў лютым 2023 года па вяртанні ў Беларусь і на наступны дзень асуджана па адміністрацыйным артыкуле за "распаўсюджванне экстрэмісцкіх матэрыялаў" на 10 сутак. Аднак пасля адбыцця арышту яна так і не выйшла на волю, бо супраць яе распачалі крымінальную справу за два інтэрв'ю інфармацыйнаму рэсурсу, прызнанаму "экстрэмісцкім фармаваннем".

Яе абвінавацілі ў садзейнічанні "экстрэмісцкім фармаванням", адміністраванні Telegram-каналаў, распальванні варожасці, абразе ўладаў, распаўсюджванні персанальных дадзеных, а таксама ў паклёпе на Лукашэнку, і асудзілі па васьмі крымінальных артыкулах.

У сакавіку 2024 года суд разгледзеў апеляцыйную скаргу і скараціў тэрмін яе зняволення на адзін год, без права на далейшае абскарджанне.

У траўні 2024 года стала вядома, што яе паўторна асудзілі за "абразу прадстаўніка ўлады і суддзі".

Увесну 2025 года з'явіліся звесткі аб тым, што супраць Аляксандры распачалі чарговую крымінальную справу, і яе перавялі ў СІЗА.

Па матэрыялах следства , Таццяна Курыліна з 20 жніўня 2020 года па 20 лютага 2022 года праз Telegram-рэсурсы заклікала ўдзельнікаў чатаў да гвалтоўных дзеянняў у дачыненні да прадстаўнікоў улады і сілавых структур. Яна ж без згоды пацярпелых, якімі прызнаны ў тым ліку пракурорскія работнікі і суддзі, неправамерна збірала, сістэматызавала і распаўсюджвала звесткі аб іх прыватным жыцці, чым, нібыта прычыніла істотную шкоду іх правам і законным інтарэсам. У тым ліку некаторыя паведамленні ў чатах тычыліся і Лукашэнкі А.Р.

Паводле інфармацыі “Байпал” , Таццяну Курыліну “развялі” беларускія спецслужбы. Гэтую жанчыну спакусіў малады чалавек і папрасіў вярнуцца да яго ў Беларусь, абяцаў вырашыць усе пытанні. Яна вярнулася, але гэта аказалася спецаперацыяй КДБ і яе затрымалі.

20.06.2023 адбыўся разгляд апеляцыйнай скаргі, прысуд уступіў у сілу.

Працавала адвакатам амаль 18 гадоў.

Яна абараняла ў судзе палітвязняў Алеся Пушкіна, Арцёма Баярскага, Ігара Банцара, Андрэя Аўсіевіча, Андрэя Сакалоўскага.

23 лютага 2022 года яе выключылі са складу Гродзенскай абласной калегіі адвакатаў за "сістэматычныя парушэнні заканадаўства". Юлія з'ехала з Беларусі, але ў канцы жніўня 2022 года вярнулася ў краіну.

Была затрымана ў адзін дзень разам з Паўлам Мажэйкам.

Павел і Юлія не прызналі віну. Юргілевіч заяўляла на судзе, што яе трымаюць у "быдлячых умовах" і не далі азнаёміцца са справай.

Па версіі следства, затрыманы за тое, што перадаваў дадзеныя ВСУ Украіны. Жонка-украінка. Пражываў ва Украіне, вярнуўся ў Беларусь у 2021 годзе з-за хворых бацькоў. Быў затрыманы КДБ, яго катавалі ўсю ноч, каб ён прызнаўся ў тым, што ваяваў раней ва Украіне, тэлефанавалі жонцы і абяцалі выслаць ягоную галаву. Пасля гэтага Яраслава адпусцілі. Праз год яго зноў затрымалі, зараз ён знаходзіцца ў СІЗА.

4 мая 2023 г. асуджаны па двух артыкулах (370 і 295 КК) да 2 гадоў пазбаўлення волі, пасля пратэсту пракурора павялічылі тэрмін пакарання ў 2 разы. Знаходзіцца ў СІЗА, т.я. распачаты яшчэ дзве крымінальныя справы. Яго абвінавачваюць па артыкуле аб здрадзе дзяржаве (частка 1 артыкула 356 КК) за «перадачу дадзеных ВСУ».

Улетку 2024 года стала вядома, што Яраслава зноў перавялі ў СІЗА-1.

Жыхар Віцебска, затрыманы за рэпосты ў сацыяльных сетках. Суд закрыты, сваякоў у маладога чалавека няма. Вядома, што яму каля 30 гадоў, ён з'яжджаў на заробкі, у Беларусі яго затрымалі па вяртанні. Праз тры дні пасля затрымання памерла ягоная маці. Больш сваякоў не засталося.

Следчыя паведамляюць, што ў жніўні 2020 у пэўны момант увагу супрацоўнікаў міліцыі прыцягнуў пазадарожнік з замежнымі рэгістрацыйнымі знакамі і таніраваным шклом. Калі міліцыянеры накіраваліся да аўтамабіля, абвінавачаны пачаў рух заднім ходам і наўмысна наехаў на аднаго з іх, пасля чаго ўцёк з месца здарэння.

Супрацоўнікі ДАІ пераследавалі абвінавачанага, аднак вадзіцель кінуў свой аўтамабіль паблізу вёскі Антонава, а сам уцёк.

На відэа з рэгістратара службовага аўтамабіля ДАІ бачна вялікая колькасць супрацоўнікаў міліцыі ў поўнай экіпіроўцы. Моманту наезду на аднаго з іх не відаць.

Мужчына быў аб'яўлены ў вышук і пасля вяртання з Польшчы 5 мая 2022 года ў Баранавічы ён быў затрыманы і змешчаны пад варту.

Яўгена затрымалі 18 студзеня 2022 года, калі ён прыехаў у Гродна з Нямеччыны.

На камеру сілавікам Яўген сказаў, што ў 2020-м годзе знаходзіўся ў чатах, прызнаных экстрэмісцкімі, дзе заклікаў да масавых беспарадкаў, забойстваў міліцыі, спальвання «Табакерак».

Яўген мае сям'ю ў Даніі.

Алег — уладальнік YouTube-канала "Трэці рэгіён Беларусь", быў затрыманы ў студзені 2022 года, калі вярнуўся ў Беларусь на навагоднія святы.

Алега абвінавацілі ў дэананімізацыі сілавікоў і ў тым, што, знаходзячыся за мяжой, ён нібыта працягваў "размяшчаць у сацсетках інфармацыю антыдзяржаўнага характару і прапагандаваць супраціўленне прадстаўнікам улады". На сваім канале ён публікаваў відэа з акцыяў салідарнасці беларусаў у Кіеве, дзе жыў з 2020 года. Таксама яму паставілі "цынічныя каментары" пра загінулага супрацоўніка КДБ Дзмітрыя Федасюка.

У верасні 2022 года ён быў асуджаны па некалькіх артыкулах Крымінальнага кодэкса, уключаючы "распальванне расавай, нацыянальнай, рэлігійнай або іншай сацыяльнай варожасці". Суд прыгаварыў яго да пазбаўлення волі ў калоніі ўзмоцненага рэжыму і абавязаў выплаціць буйную кампенсацыю.

У ліпені 2023 года Алега паўторна асудзілі за "злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы" — абвінавачванне, якое часта ўжываецца да палітвязняў, якія адмаўляюцца супрацоўнічаць з турэмнай адміністрацыяй. У верасьні таго ж году зьявілася інфармацыя, што яго перавялі на турэмны рэжым.

Стала вядома, што ў першай палове лета 2025 года ў дачыненні да Алега адбылося яшчэ адно судовае паседжанне па тым жа артыкуле за "непадпарадкаванне". Разгляд апеляцыйнай скаргі мусіў адбыцца ў сярэдзіне ліпеня.

Руслан упершыню быў затрыманы 10 жніўня 2020 года падчас акцыі пратэсту ў Брэсце супраць фальсіфікацый на прэзідэнцкіх выбарах. Пасля жорсткага збіцця ён патрапіў у лякарню, а затым быў асуджаны на 7 сутак адміністрацыйнага арышту. Пазней у дачыненні да яго распачалі крымінальную справу, але падчас следства ён пакінуў краіну.

Вярнуўшыся ў Беларусь, Руслан паспрабаваў перасекчы мяжу з Еўразвязам, аднак быў затрыманы. У лістападзе 2021 года яго асудзілі за ўдзел у "масавых беспарадках".

У ліпені 2024 года ён быў зноў асуджаны — на гэты раз за "злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы". Па гэтым артыкуле судзяць зняволеных, якія адмаўляюцца ад супрацоўніцтва з адміністрацыяй, на падставе выдуманых парушэнняў.

Мікіту затрымалі за распыленне газу ў твар супрацоўніку АМАПа, калі ён спрабаваў абараніць чалавека на пратэсце. Яго збілі, абрэзалі валасы нажом і распылілі газ у твар. У снежні 2020 года яго прыгаварылі да чатырох гадоў абмежавання волі, але пазней пракурор дабіўся ўзмацнення жорсткасці пакарання да двух з паловай гадоў пазбаўлення волі. Мікіта не з'явіўся на суд, перадаўшы праз сябра, што ў зале суда планаваліся адвольныя затрыманні, якія пагражалі яму і іншым.

Быў у вымушанай эміграцыі.

У канцы сакавіка 2025 года стала вядома , што ў Гродне затрымалі Мікіту, які на той момант ужо чатыры гады хаваўся ад прысуду. Як паведаміла Міністэрства ўнутраных справаў, мужчыну спынілі, дакументаў пры ім не было, таму яму прапанавалі прайсці ва ўчастак. Мікіта аказаў супраціўленне міліцыянерам і, як сцвярджаецца, зламаў аднаму з іх руку. Паведамляецца, што мужчына быў у вышуку за тое, што ў жніўні 20-га года нібыта "распыліў у твар праваахоўнікам газавы балончык". За гэта супраць яго распачалі крымінальную справу. Ён з'ехаў з краіны, але потым нелегальна вярнуўся ў Беларусь.

З 13 траўня 2025 г. няма звестак аб палітвязні. Перапіска і перадачы яму забаронены. Таксама няма ніякай інфармацыі аб справе Мікіты і даце суда. Акрамя гэтага, паведамляецца, што следчаму па справе палітвязня забаронена інфармаваць аб стане і руху справы родных і блізкіх Мікіты.