Палітвязні

Быў затрыманы і змешчаны ў СІЗА за ўдзел у акцыі пратэсту ў Баранавічах.

15 чэрвеня 2023 г. быў асуджаны па арт. 205 (Крадзеж) да 2 гадоў і 6 месяцаў пазбаўлення волі.

14 чэрвеня 2024 г. у судзе Баранавічаў і Баранавіцкага раёна пачаўся разгляд крымінальнай справы па арт. 342 КК (Актыўны ўдзел у групавых дзеяннях , якія груба парушаюць грамадскі парадак ). Па ёй судзяць Вячаслава і яшчэ восем чалавек .

Шляхам складання прысудаў па гэтай і мінулай крымінальнай справе, яму канчаткова прызначылі 3 гады пазбаўлення волі строгага рэжыму.

Быў затрыманы і змешчаны ў СІЗА за ўдзел у акцыі пратэсту ў Баранавічах.

Быў затрыманы і змешчаны ў СІЗА за ўдзел у акцыі пратэсту ў Баранавічах.

Быў затрыманы і змешчаны ў СІЗА за ўдзел у акцыі пратэсту ў Баранавічах.

Быў затрыманы   і змешчаны ў СІЗА за ўдзел у акцыі пратэсту ў Баранавічах.

На думку суда , Андрэй Ціманін, Валерыя Іўчына, Міхаіл Пішчала, Святлана Котава і Дзяніс Котаў у жніўні і верасні ўдзельнічалі ў маршах у Мінску, "выходзілі на праезную частку" і "блакіравалі рух транспарту".

Усе падсудныя прызналі віну.

У студзені 2024 года Андрэй Ціманін быў таксама падвергнуты адміністрацыйнаму арышту за распаўсюд «экстрэмісцкіх матэрыялаў».

Анатолю Валадзько 56 гадоў. Ён мінчанін. У мужчыны ёсць жонка, паўналетняя дачка і сын, якому неўзабаве споўніцца васямнаццаць гадоў. Больш за 20 гадоў Валадзько адпрацаваў праграмістам у кампаніі "Топ Софт". Яна займаецца стварэннем экасістэмы прадуктаў "Галактыка", патрэбнай для цыфравізацыі бізнесу. Цэнтральны офіс фірмы знаходзіцца ў Расіі, частку часу Анатоль прапрацаваў там.

Дакладная дата затрымання мужчыны невядомая, але, верагодна, гэта 15 ці 16 студзеня 2024 года. Бо 17 студзеня яго разам з жонкай асудзілі за «дробнае хуліганства» — яго на 15 сутак, прысуд жонцы невядомы. Паводле паказанняў сілавікоў, Анатоль Валадзько «знаходзіўся ў грамадскім месцы і з хуліганскіх памкненняў гучна крычаў, нецэнзурна лаяўся, размахваў рукамі і паводзіў сябе. ». Мужчына віну не прызнаў і сказаў, што пасярод дня яго затрымалі ва ўласным доме. Нічога з таго, пра што казалі сведкі, ён не рабіў.
Па словах сукамерніка Анатоля Валадзько, той адмовіўся выплачваць "ахвяраванні", якія супрацоўнікі КДБ пад пагрозамі прапануюць выплаціць тым, хто рабіў донаты. Наогул мужчына не прызнаў сваю віну. Сукамернік Анатоля сцвярджае, што гэта прычынілася далейшага пераследу - адміністрацыйнага і крымінальнага.

27 жніўня 2024 г. у Анатоля адбыўся разгляд апеляцыйнай скаргі, прысуд уступіў у сілу.

Сяргей быў асуджаны ў судзе за абразу Лукашэнкі. 5 траўня 2023 года справу разглядала суддзя Іна Сівец.

У судзе Аршанскага раёна і Оршы 4 чэрвеня 2024 г. разгледжана яшчэ адна крымінальная справа Сяргея. Яго зноў абвінавацілі ў абразе Лукашэнкі . Справу разглядала суддзя Юлія Вяршыніна .

Судом было ўстаноўлена , што Сяргей Гнеўка "з'яўляючыся асобай , раней судзімай за публічную абразу Лукашэнкі і быўшы дастаўленай у спецізалятар Аршанскага РУУС за здзяйсненне адміністрацыйнага правапарушэння, прадугледжанага арт. 19.1 КаАП (дробнае хуліганства), знаходзячыся ў стане алкаголю. АУС і работнік спецізалятара публічна вымавіў выказванне, якое змяшчае ненарматыўную форму маўленчага выказвання, у адрас Аляксандра Лукашэнкі ў сувязі з ажыццяўленнем ім сваіх паўнамоцтваў" .

Суд прызнаў Сяргея Гнеўку вінаватым і па ч. 2 арт. 368 КК яму прызначанае пакаранне ў выглядзе пазбаўлення волі на тэрмін чатыры гады. Па сукупнасці прыгавораў да прызначанага пакарання суд часткова далучыў неадбытае пакаранне па папярэднім прыгаворы і канчаткова прызначыў пакаранне ў выглядзе пазбаўлення волі на тэрмін 4 гады 6 месяцаў.

16.08.2024 адбыўся апеляцыйны разгляд суда, прысуд уступіў у сілу.

Жанне Дашкевіч 54 гады. Родам яна з вёскі Сваткі Мядзельскага раёна Мінскай вобласці. Жанна скончыла Бабруйскі медыцынскі тэхнікум у 1987-м, а ва ўзросце 41 год паступіла ў Беларускі дзяржаўны педагагічны ўніверсітэт на псіхолага. Невядома, калі Жанну Дашкевіч затрымалі і завошта. Але яна перастала быць анлайн з кастрычніка 2023-га года, хоць раней актыўна вяла сацсеткі.

Суд над жанчынай пачаўся 3 чэрвеня 2024 г. у Менскім абласным судзе. Жанну судзяць па двух артыкулах - "вярбоўка "навучанне або падрыхтоўка да ўдзелу ў вайне, а таксама матэрыяльнае забеспячэнне такой дзейнасці" і "стварэнне экстрэмісцкага фарміравання або ўдзел у ім". Ёй пагражае ад пяці да дзесяці гадоў калоніі.

Працавала ў дзяржаўнай газеце "Брэсцкі веснік" (заснавальнікам з'яўляецца гарвыканкам) і тэлерадыёкампаніі "Брэст".

Таксама раней Алена Цімашчук як фрылансер супрацоўнічала з рэгіянальнымі выданнямі "Вячэрні Брэст", "Брэсцкі кур'ер", "Брэсцкая газета", інтэрнэт-выданнем "Віртуальны Брэст", а таксама "Брэсцкім зялёным парталам".

Як адзначаюць мясцовыя журналісты, Алена Цімашчук падчас супрацоўніцтва з незалежнымі выданнямі не рыхтавала публікацый на палітычныя тэмы. Часам яна рабіла рэкламныя артыкулы і пісала на тэмы псіхалогіі, бо мае вышэйшую адукацыю па гэтай спецыяльнасці.

Што стала прычынай для крымінальнага пераследу журналісткі - пакуль дакладна невядома.

Згодна з прыгаворам акрамя пазбаўлення волі Алене прысудзілі штраф 46000 рублёў.

16.08.2024 адбыўся апеляцыйны разгляд суда, прысуд уступіў у сілу.

Прапаведнік царквы ЕХБ «Дабравестка», затрыманы 24 красавіка, пасля знаходжання на Акрэсціна быў узяты пад варту і ўтрымліваецца ў новым СІЗА ў Калядзічах.