Станіслаў Уладзіміравіч Іванюценка
Злачынствы супраць правоў і свабод грамадзян Беларусі. Іванюценка Станіслаў Уладзіміравіч з'яўляецца супрацоўнікам органаў судовай улады, якія маюць дачыненне да палітычна матываваных рэпрэсій, у рамках якіх былі затрыманыя і падвергнутыя гвалту тысячы мірных дэманстрантаў, некалькі сотняў журналістаў, праваабаронцаў і актывістаў. Выносіў абвінаваўчыя прысуды па палітычна матываваных справах, дзе выдаў пакаранне ў выглядзе штрафаў на агульную суму не менш за 1755 рублёў і адміністрацыйнага арышту не менш за 6 сутак. Вынес прысуд палітвязні Вікторыі Кульшы па частцы 1 артыкула 411 Крымінальнага кодэкса (Злоснае непадпарадкаванне законным патрабаванням адміністрацыі калоніі) і прызначыў жанчыне яшчэ год зняволення ў дадатак да трох з паловай гадоў калоніі. Сярод "парушэнняў" у яе былі: "знішчэнне ліста, напісанага для дачкі", "выйшла ў туалет, не папярэдзіўшы", "была няветлая з супрацоўнікамі папраўчай установы", "знаходзілася з расшпіленым гузікам на паліто", "пры адкрыцці дзвярэй камеры не ўстала, не прывіталася, не назвалася. У дачыненні да Вікторыі ўвогуле было выпісана 34 спагнанні. Вынес прысуд жыхарцы горада Рэчыца Ганне Васільевай, якую абвінавацілі ў арганізацыі і падрыхтоўцы дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак па частцы 1 артыкула 342 Крымінальнага кодэкса, т.я. жанчына «прыняла актыўны ўдзел у групавых дзеяннях, груба парушаючы грамадскі парадак, выйшаўшы на дарогу ў Рэчыцы, далучылася да іншых асоб і актыўна перашкаджала руху службовага аўтамабіля АУС Рэчыцкага райвыканкама, выкарыстоўваючы дзіцячы вазок, вымушаючы яго спыніць рух і ў далейшым змяніць рух АУС аб спыненні грубага парушэння грамадскага парадку». Іванюценка прызначыў жанчыне пакаранне ў выглядзе абмежавання волі на тэрмін два гады без накіравання ў папраўчую ўстанову адкрытага тыпу. Такім чынам, Іванюценка Станіслаў Уладзіміравіч нясе адказнасць за парушэнні правоў чалавека і падрыў прынцыпаў вяршэнства закону, а таксама за садзейнічанне рэпрэсіям у дачыненні да прадстаўнікоў грамадзянскай супольнасці і дэмакратычнай апазіцыі. Ягоная праца ў рамках судовай сістэмы сфакусаваная на падтрыманні пазіцый існуючай улады, а не на выкананні закона. Дзеянні Іванюценкі спрыяюць парушэнням правоў чалавека, умацаванню ўлады Аляксандра Лукашэнкі і ўзмацненню палітычна матываваных рэпрэсій у Рэспубліцы Беларусь.
Злачынствы супраць правоў і свабод грамадзян Беларусі. Іванюценка Станіслаў Уладзіміравіч з'яўляецца супрацоўнікам органаў судовай улады, якія маюць дачыненне да палітычна матываваных рэпрэсій, у рамках якіх былі затрыманыя і падвергнутыя гвалту тысячы мірных дэманстрантаў, некалькі сотняў журналістаў, праваабаронцаў і актывістаў. Выносіў абвінаваўчыя прысуды па палітычна матываваных справах, дзе выдаў пакаранне ў выглядзе штрафаў на агульную суму не менш за 1755 рублёў і адміністрацыйнага арышту не менш за 6 сутак. Вынес прысуд палітвязні Вікторыі Кульшы па частцы 1 артыкула 411 Крымінальнага кодэкса (Злоснае непадпарадкаванне законным патрабаванням адміністрацыі калоніі) і прызначыў жанчыне яшчэ год зняволення ў дадатак да трох з паловай гадоў калоніі. Сярод "парушэнняў" у яе былі: "знішчэнне ліста, напісанага для дачкі", "выйшла ў туалет, не папярэдзіўшы", "была няветлая з супрацоўнікамі папраўчай установы", "знаходзілася з расшпіленым гузікам на паліто", "пры адкрыцці дзвярэй камеры не ўстала, не прывіталася, не назвалася. У дачыненні да Вікторыі ўвогуле было выпісана 34 спагнанні. Вынес прысуд жыхарцы горада Рэчыца Ганне Васільевай, якую абвінавацілі ў арганізацыі і падрыхтоўцы дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак па частцы 1 артыкула 342 Крымінальнага кодэкса, т.я. жанчына «прыняла актыўны ўдзел у групавых дзеяннях, груба парушаючы грамадскі парадак, выйшаўшы на дарогу ў Рэчыцы, далучылася да іншых асоб і актыўна перашкаджала руху службовага аўтамабіля АУС Рэчыцкага райвыканкама, выкарыстоўваючы дзіцячы вазок, вымушаючы яго спыніць рух і ў далейшым змяніць рух АУС аб спыненні грубага парушэння грамадскага парадку». Іванюценка прызначыў жанчыне пакаранне ў выглядзе абмежавання волі на тэрмін два гады без накіравання ў папраўчую ўстанову адкрытага тыпу. Такім чынам, Іванюценка Станіслаў Уладзіміравіч нясе адказнасць за парушэнні правоў чалавека і падрыў прынцыпаў вяршэнства закону, а таксама за садзейнічанне рэпрэсіям у дачыненні да прадстаўнікоў грамадзянскай супольнасці і дэмакратычнай апазіцыі. Ягоная праца ў рамках судовай сістэмы сфакусаваная на падтрыманні пазіцый існуючай улады, а не на выкананні закона. Дзеянні Іванюценкі спрыяюць парушэнням правоў чалавека, умацаванню ўлады Аляксандра Лукашэнкі і ўзмацненню палітычна матываваных рэпрэсій у Рэспубліцы Беларусь.
Спіс рэпрэсаваных
- Аб'яднанні
- Адміністратары TG-каналаў
Вікторыя, адміністратар канала "Вадзіцелі 97%", была затрымана 4 лістапада 2020 года ў Мінску супрацоўнікамі ГУБАЗіку і асуджана за "заклікі да масавых беспарадкаў і блакіровак дарог у сувязі з незадаволенасцю ўладай і фальсіфікацыяй выбараў".
У 2022 і 2023 гадах суд двойчы павялічваў ёй тэрмін зняволення, абвінаваціўшы ў «злосным непадпарадкаванні патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы». Вікторыя неаднаразова падвяргалася ціску ў калоніі і была прызнана "злоснай парушальніцай".
Як вынікае з раскладу на сайце Вярхоўнага суда, разгляд справы Вікторыі пачнуць 28 кастрычніка 2024 г. у судзе Рэчыцкага раёна. Жанчыну трэці раз абвінавачваюць па ч. 1 арт. 411 Крымінальнага кодэкса.
18 снежня 2024 г. адбыўся разгляд апеляцыйнай скаргі ў Гомельскім абласным судзе.
Па стане на канец снежня 2024 г. пераведзена ў ВК № 24.
Ад Паліны Шарэнда-Панасюк стала вядома , што Алену Гнаук і Вікторыю Кульшу змясцілі ў ПКТ: "Пасля некалькіх тыдняў у ШІЗА яны былі пераведзены ў ПКТ. Гэта 99%, што супраць іх зноў будуць фабрыкаваць 411-ы артыкул".
Таксама Паліна дадала: "У Вікторыі Кульшы ўжо, напэўна, адмовілі ныркі. Яна трымала галадоўкі проста месяцамі, яна адмаўлялася ад вады і пітва. Яна выкрывала сабе вены. Яе кідалі з гэтым у ШІЗА - яна ў ШІЗА выкрывала сабе вены. Яна ў ПКТ трымала галадоўкі".
Вікторыя павінна была выйсці на волю ў красавіку 2025 года пасля заканчэння тэрміну. Але ў пачатку красавіка яе перавялі ў гомельскі СІЗА-3 у межах чацвёртай крымінальнай справы па ч. 1 арт. 411 Крымінальнага кодэкса (злоснае непадпарадкаванне законным патрабаванням адміністрацыі калоніі).
- Аб'яднанні
- Блогеры
Блогер з Рэчыцы. Працэс зрабілі закрытым, таму ўсё, што вядома — маладому чалавеку паставілі ў віну відэа, апублікаванае яшчэ ў 2020 годзе на Youtube, дзе ўгледзелі абразу Лукашэнкі. Акрамя таго, вядома, што Барсукоў супрацоўнічаў і з прапагандыстамі. Ён прымаў удзел у «выкрывальным» сюжэце Ксеніі Лебедзевай на «БТ». У «расследаванні» малады чалавек прадстаўлены як «некалі негатыўна ставіўся да ўлады». Яго гісторыю выкарыстоўвалі для маніпуляцыі.
8 лістапада 2022 г. у судзе Горацкага раёна адбыўся разгляд справы аб пераводзе палітвязня ў папраўчую ўстанову іншага тыпу і змене ўмоваў рэжыму.
Максім быў асуджаны ў 2021 годзе па артыкуле "абраза прадстаўніка ўлады" і прысуджаны да абмежавання волі з накіраваннем ва ўстанову адкрытага тыпу.
У ліпені 2022 года ён быў вызвалены па памілаванні.
У лютым 2024 года адбылося судовае паседжанне па трох артыкулах — "апаганенне збудаванняў і псаванне маёмасці", а таксама "незаконнае абарачэнне наркатычных сродкаў і псіхатропаў". Падрабязнасці справы і вынік разгляду невядомы.
- Аб'яднанні
- Актывісты
- Палітыкі
- Выкладчыкі
- Бацькі непаўнагадовых
Грамадскую актывістку затрымалі 3 студзеня 2021 года ў яе дома пасля таго, як сілавікі выламалі дзверы, правялі ператрус і канфіскавалі частку рэчаў. Паліну асудзілі за "пагрозу прымянення гвалту ў дачыненні да супрацоўніка органаў унутраных спраў" і "абразу прадстаўніка ўлады". Яна адмовілася даваць паказанні як на следстве, так і ў судзе.
У красавіку 2022 года тэрмін Паліны быў павялічаны паводле абвінавачання ў «непадпарадкаванні патрабаванням адміністрацыі калоніі», а ў кастрычніку 2023 года яе зноў асудзілі па гэтым жа артыкуле. Паліна - першая палітвязня жанчына ў Беларусі, асуджаная па гэтым артыкуле. Гэты артыкул прымяняецца да зняволеных, якія адмаўляюцца супрацоўнічаць з адміністрацыяй, часта за меркаваныя парушэнні.
Палітвязень сістэматычна падвяргаюць псіхалагічнаму ціску і фізічнаму гвалту; яе неаднаразова змяшчалі ў ШІЗА, карцэр і ПКТ.
Рада БНР узнагародзіла Паліну Шарэнда-Панасюк ордэнам Пагоні.
У сакавіку 2024 года ў прапагандысцкім сюжэце пра Паліну выпадкова паказалі жоўтую бірку з указаннем даты заканчэння зняволення - 21 траўня. Аднак у гэты дзень яе не выпусцілі, і ёй трэці раз прад'явілі абвінавачанне ў «непадпарадкаванні адміністрацыі калоніі», паводле якога яе зноў асудзілі ў кастрычніку 2024 года.
Выйшла на волю 1 лютага 2025 года, поўнасцю адбыўшы тэрмін пакарання (4 тэрміны запар).
