Elena Petrovna Lukomskaya

Janina została skazana w sprawie karnej na podstawie artykułów dotyczących „udziału w grupie ekstremistycznej”, „podżegania do nienawiści i niezgody” oraz „wezwania do sankcji”. Według KGB była ona związana z kanałem Telegram „Trielit”, który w styczniu 2024 r. został wpisany na listę „formacji ekstremistycznych”.

Została zwolniona na mocy ułaskawienia w grudniu 2024 r.

Oskarżony o udział w protestach w Brześciu w dniu 10 sierpnia 2020 r.

Elena, matka wielu dzieci, została zatrzymana wiosną 2024 roku. Początkowo została skazana w postępowaniu administracyjnym za „nieposłuszeństwo wobec zgodnego z prawem rozkazu lub żądania urzędnika”, ale później wszczęto postępowanie karne, w którym została skazana za „udział w grupowych działaniach rażąco naruszających porządek publiczny”.

Została zwolniona w listopadzie 2024 r. na mocy ułaskawienia.

Oprócz więzienia Tatyana została ukarana grzywną w wysokości 2000 rubli.

Irina Pogadajewa ma 54 lata. Pochodzi z Brześcia. Pracowała w miejscowej bibliotece jako bibliograf. Sądząc po sieciach społecznościowych, ma dwójkę dzieci.

Pod koniec stycznia 2024 r., kiedy była sądzona za „rozpowszechnianie materiałów ekstremistycznych”. Pod koniec 2023 roku została zaliczona do „formacji ekstremistycznej”. Dostrzegła to społeczność na Facebooku „Listy Solidarności Białoruś 2020”, w której wymieniano listy od więźniów politycznych, a także poruszano kwestie pomocy więźniom.

W sumie sprawa obejmuje ponad trzydzieści epizodów, w których kobieta wysyłała pieniądze więźniom politycznym przebywającym w aresztach śledczych w Mińsku, Homlu i innych miastach kraju. Zasadniczo mówimy o kwotach 4-5 rubli. W niecałe półtora roku (od sierpnia 2021 r. do grudnia 2022 r.) Irina wysłała 188 rubli. To wystarczyło, aby w maju 2024 roku wszcząć postępowanie karne i aresztować.

Obywatelka Litwy, ale rodowita Białorusinka. Pracowała jako kierownik działu marketingu litewskiego sanatorium „Belarus”.

Ramanauskiene mogła zostać zatrzymana w zeszłym roku, kiedy wracała na Litwę z Białorusi, gdzie odwiedzała swoich krewnych. Krewni kobiety odmówili komentarza dla litewskiej gazety. Litewskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych poinformowało, że otrzymała pomoc konsularną. Proces w Sądzie Miejskim w Mińsku rozpoczął się 3 czerwca.

Została uznana za winną na podstawie artykułu 358-1 Kodeksu karnego (działalność wywiadowcza). Proces toczył się za zamkniętymi drzwiami, ale państwowe media donosiły, że została oskarżona o „wielokrotne udzielanie informacji o wczasowiczach, w tym o wysokich rangą białoruskich urzędnikach”. Podobno została zwerbowana przez litewskie służby wywiadowcze ponad 10 lat temu.

11 września 2025 roku ujawniono, że 52 więźniów politycznych białoruskiego reżimu zostało przymusowo deportowanych na terytorium Litwy. Wśród nich są obywatele krajów europejskich , w tym Elena Romanauskiene .

Zgodnie z harmonogramem Daria została skazana w dniu 29 kwietnia 2024 r. na podstawie części 2 art. 19.11 Kodeksu wykroczeń administracyjnych Republiki Białorusi (Dystrybucja, produkcja, przechowywanie, transport produktów informacyjnych zawierających nawoływania do działań ekstremistycznych lub promujących takie działania), najwyraźniej po tym wszczęto sprawę karną.

Z akt sprawy wynika , że w kwietniu 2024 r. Dasza i Waleria owinęły rączkę mopa papierem, podpaliły go i przyniosły do flagi narodowej, która wisiała na budynku organizacji przy ulicy Socjalistycznej w Grodnie.

Przed sądem obie dziewczyny przyznały się do winy.

W dniu 8 sierpnia 2024 roku apelacja została rozpatrzona i wyrok uprawomocnił się.

Z akt sprawy wynika , że w kwietniu 2024 r. Dasza i Waleria owinęły rączkę mopa papierem, podpaliły go i przyniosły do flagi narodowej, która wisiała na budynku organizacji przy ulicy Socjalistycznej w Grodnie.

Przed sądem obie dziewczyny przyznały się do winy.

W dniu 8 sierpnia 2024 roku apelacja została rozpatrzona i wyrok uprawomocnił się.

Została zatrzymana w marcu 2024 r.; 16 maja 2024 r. zmieniono środek zapobiegawczy na areszt domowy. Została ponownie osadzona w areszcie na sali sądowej. Skazany za komentowanie na czacie w komunikatorze Telegram.

W dniu 13 sierpnia 2024 roku apelacja została rozpatrzona i wyrok uprawomocnił się.

Zatrzymana razem z mężem Aleksiejem. Według dokumentów sądowych chcą oni wyegzekwować od Ludmiły i Aleksieja na drodze sądowej pieniądze na utrzymanie dzieci podczas ich pobytu w areszcie.

Ludmiła ma trójkę dzieci, w tym dwoje nieletnich.

2 sierpnia 2024 r. odbyła się rozprawa apelacyjna, a wyrok stał się prawomocny.

Została zwolniona w marcu 2025 r., po odbyciu całości kary nałożonej przez sąd.

Według prokuratury Elena Dubrowska za pomocą telefonu komórkowego pod postem ze zdjęciem Aleksandra Łukaszenki, opublikowanym na czacie znajdującym się na republikańskiej liście materiałów ekstremistycznych, zamieściła komentarz zawierający negatywną ocenę osobowości Łukaszenki, zawierający wulgaryzmy forma ekspresji mowy. Na rozprawie kobieta w pełni przyznała się do winy.

Elena Dubrovskaya złożyła apelację. Kolegium Sądowe Sądu Okręgowego w Mohylewie rozpatrzyło ją 20 czerwca, pozostawiło jednak skargę bez rozpoznania i wyrok niezmieniony.