Wszyscy ścigani
- Strona główna
- Wszyscy ścigani
- Stowarzyszenia
- Blogerzy
- Stowarzyszenia
- Blogerzy
Znany białoruski bloger, autor kanałów „Mój kraj to Białoruś”, „Wąsy Łukaszenki”. W czerwcu 2020 r., gdy rozpoczęły się aresztowania blogerów, opuścił Białoruś. W 2022 r. oświadczył, że jest związany z prasą pułku kalinowskiego na Ukrainie, opublikował zdjęcia, na których jest z bronią, w mundurze wojskowym. Bespalov obecnie bierze udział w „Paspality Rushenni”.
W sierpniu 2024 r. strona Igora Sielichanowa na portalu społecznościowym Odnoklassniki została wpisana na republikańską listę materiałów ekstremistycznych. Z zamieszczonych tam danych osobowych wynika, że mężczyzna urodził się w 1975 roku w Orszy i ukończył VI Liceum Ogólnokształcące w Orszy. Ostatnia aktywność Igora Selikhanova na jego stronie Odnoklassniki miała miejsce we wrześniu 2022 r. Później na innych portalach społecznościowych podał , że mieszka w Warszawie.
Ekonomista i dyrektor administracyjny Centrum Badawczego BEROC.
Rozpatrywanie sprawy przeciwko Pavlovi Daneiko rozpoczęło się 23 grudnia 2024 r., a 8 października wszczęto przeciwko niemu postępowanie specjalne. Według oskarżenia Daneiko dołączyła do Rady Koordynacyjnej w sierpniu 2020 r. i „jako jej członek podejmowała aktywne kroki w celu osiągnięcia celów niekonstytucyjnego przejęcia władzy państwowej”.
Dwukrotnie była zatrzymana i skazana (w 2020 i 2023 r.) z zarzutów administracyjnych na jeden dzień w Akrestsinie, po czym stała się podejrzana w sprawie karnej za udział w protestach. Opuścił Republikę Białorusi.
Zdaniem prokuratury Daneyko został członkiem Rady Koordynacyjnej w sierpniu 2020 r. i „jako członek podejmował aktywne działania na rzecz osiągnięcia celów, jakim jest niekonstytucyjne przejęcie władzy państwowej”. „Z materiałów sprawy wynika, że oskarżony przy bezpośrednim udziale pracowników przedsiębiorstwa opracował i przeprowadził plan nielegalnej działalności, w którym wykorzystał podmiot gospodarczy jako narzędzie do odstąpienia od procedury koncesyjnej o charakterze karnym dochód przekroczył 200 tysięcy rubli.”
W 2020 r. Daneyko był członkiem Rady Koordynacyjnej, a we wrześniu 2021 r. został zaatakowany przez prorządowe media za jego powiązania z siłami demokratycznymi. Później ekonomista opuścił kraj, mieszkając najpierw w Kijowie, a obecnie w Wilnie. Pełni funkcję dyrektora administracyjnego Centrum Badań Ekonomicznych BEROC.
Na Białorusi dał się poznać także jako wykładowca biznesu, członek rad nadzorczych spółek Milavitsa, Farmland i Gomselmash. Był członkiem różnych autorytatywnych organizacji biznesowych, w tym publicznej rady doradczej ds. rozwoju przedsiębiorczości przy Ministerstwie Gospodarki Białorusi.
Władimir Arkadiewicz Astapenko pełnił funkcję Ambasadora Białorusi w Argentynie do 2020 roku. Złożył rezygnację ze stanowiska w dniu inauguracji Aleksandra Łukaszenki, 23 września 2020 r., twierdząc, że wierzy „w lepszą przyszłość narodu białoruskiego”. Wkrótce Łukaszenka podpisał dekret o zwolnieniu Astapienki i pozbawieniu go stopnia dyplomatycznego „w związku z popełnieniem przestępstwa niezgodnego ze służbą dyplomatyczną”. Ostapenko nie zgodził się z takim sformułowaniem przyczyny zwolnienia i próbował to zmienić na drodze sądowej, ale bezskutecznie. Władimir został zmuszony do opuszczenia Białorusi.
Następnie dołączył do zespołu Swietłany Tichanowskiej i obecnie pracuje we Wspólnym Gabinecie Przejściowym. 21 grudnia 2022 r. przeciwko byłemu ambasadorowi wszczęto specjalne postępowanie.
Szefem Malanka Media jest Paweł Michajłowicz Marinicz. Specjalne postępowanie Komisja Śledcza w porozumieniu z Prokuratorem Generalnym Białorusi wszczęła 27 grudnia 2023 r., a 22 lutego sprawa została przekazana do sądu. W tej sprawie skazani zostali Paweł Liber, Aleksander Dobrowolski i Alena Żiwogłod.
Szef inicjatywy „Uczciwi Ludzie”. Specjalne postępowanie Komisja Śledcza w porozumieniu z Prokuratorem Generalnym Białorusi wszczęła 27 grudnia 2023 r., a 22 lutego sprawa została przekazana do sądu. W tej sprawie skazani zostali Pavel Marinich, Pavel Liber i Alexander Dobrovolsky.
Paweł Iwanowicz Liber stworzył platformę do głosowania „Głos”. Specjalne postępowanie Komisja Śledcza w porozumieniu z Prokuratorem Generalnym Białorusi wszczęła 27 grudnia 2023 r., a 22 lutego sprawa została przekazana do sądu. W tej sprawie skazani zostali Paweł Marinicz, Aleksander Dobrowolski i Alena Żiwogłod.
były wojskowy. To właśnie on został uznany za sprawcę ataku na bazę OMON. Pavel Kulazhenko jest byłym bojownikiem OMON-u, który obecnie walczy jako ochotnik na Ukrainie. Oba są związane z inicjatywą „Supraci”, którą reżim Łukaszenki uznał za terrorystyczną.
Kulazhenko i Potekhina zostali oskarżeni na podstawie ośmiu artykułów kodeksu karnego.
Majątek Kułażenki i Potehina o łącznej wartości około 240 tysięcy rubli został skonfiskowany.
23 grudnia 2024 r. Sąd Miejski w Mińsku wydał wyrok zaoczny. Sędzia Michaił Makarewicz skazał ich odpowiednio na 24 i 23 lata kolonii karnej o zaostrzonym rygorze, a także na karę grzywny w wysokości 1000 jednostek podstawowych (40 000 rubli) każdy. Ponadto Potekhina został pozbawiony stopnia wojskowego „kapitana w stanie spoczynku”.
- Stowarzyszenia
- Przedsiębiorcy
- Rodzice nieletnich
- Sektor usług
- Specjaliści IT
- Stowarzyszenia
- Przedsiębiorcy
- Rodzice nieletnich
- Sektor usług
- Specjaliści IT
Artem został aresztowany w lutym 2024 r. i skazany na podstawie artykułu o „finansowaniu działalności grupy ekstremistycznej”. Do czasu rozprawy przebywał w areszcie tymczasowym.
Posiada dwa wyższe wykształcenia, pracował jako programista, zajmował się fotografią oraz był właścicielem firmy wynajmującej sprzęt fotograficzny i wideo.
Obecnie wiadomo, że jest on ponownie ścigany w związku z nową sprawą karną z artykułu „organizacja i przygotowywanie działań rażąco naruszających porządek publiczny lub czynny udział w nich”.
Wcześniej Jurij Machnacz był dowódcą kompanii PPS w Lidzie. W sierpniu 2020 r. TUT.BY opublikowało jego apelację. Jurij Machnacz mówił o pobiciach ludzi w komendzie rejonu Lida, w wozach ryżowych i na myjni samochodowej w warsztacie służbowym wydziału. Następnie 18 sierpnia złożył rezygnację ze służby w policji .
18 sierpnia 2020 złożył rezygnację ze stanowiska, a później w obliczu groźby prześladowań opuścił Białoruś i udał się do Polski.
Diana opuściła Białoruś latem 2023 roku. Jest córką byłego więźnia politycznego Andrieja Iwaniuszyna, który został skazany za incydent z 19 września 2020 r. w pobliżu centrum handlowego Europa w tzw. sprawie motocyklowej. Iwaniuszyn otrzymał wówczas dwa i pół roku więzienia. Całą karę odbył w kolonii Szkłowskiej.
Dziewczyna nie ukrywa, że w 2020 roku brała udział w protestach. W obawie przed prześladowaniami opuściła kraj.
Diana została zatrzymana 2 września 2024 r. w Armenii podczas przekraczania granicy gruzińsko-armeńskiej, gdyż strona białoruska już wcześniej umieściła ją na liście osób poszukiwanych, o czym dziewczyna nie wiedziała. Diana została później zwolniona.