Wszyscy ścigani
- Strona główna
- Wszyscy ścigani
- Stowarzyszenia
- Obcokrajowcy
- Stowarzyszenia
- Obcokrajowcy
Obywatelka Litwy, ale rodowita Białorusinka. Pracowała jako kierownik działu marketingu litewskiego sanatorium „Belarus”.
Ramanauskiene mogła zostać zatrzymana w zeszłym roku, kiedy wracała na Litwę z Białorusi, gdzie odwiedzała swoich krewnych. Krewni kobiety odmówili komentarza dla litewskiej gazety. Litewskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych poinformowało, że otrzymała pomoc konsularną. Proces w Sądzie Miejskim w Mińsku rozpoczął się 3 czerwca.
Została uznana za winną na podstawie artykułu 358-1 Kodeksu karnego (działalność wywiadowcza). Proces toczył się za zamkniętymi drzwiami, ale państwowe media donosiły, że została oskarżona o „wielokrotne udzielanie informacji o wczasowiczach, w tym o wysokich rangą białoruskich urzędnikach”. Podobno została zwerbowana przez litewskie służby wywiadowcze ponad 10 lat temu.
11 września 2025 roku ujawniono, że 52 więźniów politycznych białoruskiego reżimu zostało przymusowo deportowanych na terytorium Litwy. Wśród nich są obywatele krajów europejskich , w tym Elena Romanauskiene .
Zgodnie z harmonogramem Daria została skazana w dniu 29 kwietnia 2024 r. na podstawie części 2 art. 19.11 Kodeksu wykroczeń administracyjnych Republiki Białorusi (Dystrybucja, produkcja, przechowywanie, transport produktów informacyjnych zawierających nawoływania do działań ekstremistycznych lub promujących takie działania), najwyraźniej po tym wszczęto sprawę karną.
Z akt sprawy wynika , że w kwietniu 2024 r. Dasza i Waleria owinęły rączkę mopa papierem, podpaliły go i przyniosły do flagi narodowej, która wisiała na budynku organizacji przy ulicy Socjalistycznej w Grodnie.
Przed sądem obie dziewczyny przyznały się do winy.
W dniu 8 sierpnia 2024 roku apelacja została rozpatrzona i wyrok uprawomocnił się.
- Stowarzyszenia
- Obcokrajowcy
- Stowarzyszenia
- Obcokrajowcy
Obywatel Ukrainy. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych twierdziło, że Ukrainiec był powiązany z „ekstremistyczną grupą” „Białoruś za obwodnicą Moskwy”, ale według obrońców praw człowieka Aleksander nie miał żadnego związku z projektem jako jego założyciel ani lider – po prostu zamieszczał tam komentarze.
Został ułaskawiony 22 listopada 2025 roku wraz z 31 innymi obywatelami Ukrainy. Według służby prasowej Łukaszenki, nastąpiło to w ramach „porozumień osiągniętych” z prezydentem USA Donaldem Trumpem i „na prośbę strony ukraińskiej w celu stworzenia warunków do rozwiązania konfliktu zbrojnego w państwie sąsiednim”. Uwolnieni obywatele zostali natychmiast przekazani stronie ukraińskiej.
Z akt sprawy wynika , że w kwietniu 2024 r. Dasza i Waleria owinęły rączkę mopa papierem, podpaliły go i przyniosły do flagi narodowej, która wisiała na budynku organizacji przy ulicy Socjalistycznej w Grodnie.
Przed sądem obie dziewczyny przyznały się do winy.
W dniu 8 sierpnia 2024 roku apelacja została rozpatrzona i wyrok uprawomocnił się.
- Stowarzyszenia
- Rodzice nieletnich
- Stowarzyszenia
- Rodzice nieletnich
Została zatrzymana w marcu 2024 r.; 16 maja 2024 r. zmieniono środek zapobiegawczy na areszt domowy. Została ponownie osadzona w areszcie na sali sądowej. Skazany za komentowanie na czacie w komunikatorze Telegram.
W dniu 13 sierpnia 2024 roku apelacja została rozpatrzona i wyrok uprawomocnił się.
W dniu 15.08.2024 r. odwołanie zostało rozpatrzone. Wyrok wszedł w życie.
Został zwolniony w maju 2025 r .
Według sądu Andriej Timonin, Waleria Iwczina, Michaił Piszczało, Swietłana Kotowa i Denis Kotow brali udział w marszach w Mińsku w sierpniu i wrześniu, „wyszli na jezdnię” i „blokowali ruch”.
Wszyscy oskarżeni przyznali się do winy.
W styczniu 2024 r. Andriej Timonin również został aresztowany administracyjnie za rozpowszechnianie „materiałów ekstremistycznych”.
- Stowarzyszenia
- Obcokrajowcy
- Stowarzyszenia
- Obcokrajowcy
Obywatel Niemiec. Wiadomo , że Rico pracował wcześniej jako specjalny oficer bezpieczeństwa amerykańskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych w Berlinie. Po tym stanowisku przeniósł się do branży opieki zdrowotnej, pracując jako pielęgniarka. Według jego strony na LinkedIn mężczyzna był lekarzem wojskowym Czerwonego Krzyża.
Rico Krieger został uznany za winnego „popełnienia eksplozji w celu wywarcia wpływu na decyzje władz, zastraszenia ludności, zdestabilizowania porządku publicznego (akt terroryzmu), popełnionej przez osobę, która popełniła wcześniej przestępstwo z części 4 art. 295 Kodeksu karnego, przez grupę zorganizowaną, czyli do popełnienia przestępstwa z części 3 art. 289 Kodeksu karnego.”
Na tej podstawie Kriegerowi wymierzono wyjątkową karę w postaci kary śmierci (egzekucji).
Działacze na rzecz praw człowieka dowiedzieli się także, że sprawa lekarza wojskowego dotyczy pułku Kalinowskiego, a mianowicie jego jednostki strukturalnej, zagranicznego batalionu zmechanizowanego „Zachód”.
Wiadomo, że mężczyzna pozostawił w Niemczech małoletnie dziecko. Zaznacza się także, że na chwilę obecną nie ma informacji, czy od wyroku złożono apelację lub protest i czy wszedł on w życie.
08.01.2024 Rico Krieger został zwolniony w ramach wymiany między Rosją a Zachodem.
- Stowarzyszenia
- Rodzice nieletnich
- Stowarzyszenia
- Rodzice nieletnich
Zatrzymana razem z mężem Aleksiejem. Według dokumentów sądowych chcą oni wyegzekwować od Ludmiły i Aleksieja na drodze sądowej pieniądze na utrzymanie dzieci podczas ich pobytu w areszcie.
Ludmiła ma trójkę dzieci, w tym dwoje nieletnich.
Zatrzymany wraz z innymi młodymi ludźmi w Baranowiczach (koniec grudnia 2023 r.).
A służba prasowa sądu ogłosiła wyrok (bez podawania nazwisk, ale okoliczności pasują do tej grupy osób). Krótko przedstawiono istotę zarzutów: przebywali na jezdni w Baranowiczach, wykrzykiwali hasła, wywieszali biało-czerwono-białe flagi, „celowo utrudniając ruch oraz normalne funkcjonowanie przedsiębiorstw i organizacji”. Dokładna data protestów nie jest nawet wskazana, nazywa się ją po prostu „sierpieniem 2020”.
Tym samym w 2024 r. za protesty z sierpnia 2020 r. skazano już 25 mieszkańców Baranowicz. Wszyscy zostali skazani na kolonię karną od 1 do 3 lat (wyjątkiem był przypadek, że kobieta z dzieckiem do lat 3 została skazana na karę w zawieszeniu).
- Stowarzyszenia
- Zatrzymany do 18 lat
- Obcokrajowcy
- Stowarzyszenia
- Zatrzymany do 18 lat
- Obcokrajowcy
Film prorządowy (kwiecień 2024 r.) donosił , że sześcioro nastolatków rzekomo zjednoczyło się w „komórce anarchistycznej o nazwie »Czarne Słowiki«”, którą utworzyła „pod dowództwem Narodowej Armii Wyzwolenia Ukrainy” 16-letnia obywatelka Ukrainy Maria Misiuk.
Pracownicy ONT twierdzą, że nastolatki, po otrzymaniu zgłoszenia, zjednoczyły się, aby dokonać aktów sabotażu na Białorusi, a następnie w Rosji. Maria jest oskarżona na podstawie części 2 artykułu 289 Kodeksu karnego (akt terroryzmu). Według filmu, 16-letnia Maria Misiuk przeprowadziła się z rodziną z Ukrainy na Białoruś w 2022 roku, gdzie założyła „komórkę anarchistyczną do przygotowywania ataków terrorystycznych”. Według filmu, Misiuk komunikowała się ze swoim „przełożonym” online. Według pracowników ONT, „przełożony”, „Mariczka”, wysłał Misiuk „instrukcje dotyczące konstruowania urządzenia wybuchowego, koktajlu Mołotowa oraz materiały o treści anarchistycznej i destrukcyjnej”.
Została ułaskawiona 22 listopada 2025 roku wraz z 31 innymi obywatelami Ukrainy. Według służby prasowej Łukaszenki, nastąpiło to w ramach „porozumień osiągniętych” z prezydentem USA Donaldem Trumpem i „na prośbę strony ukraińskiej w celu stworzenia warunków do rozwiązania konfliktu zbrojnego w państwie sąsiednim”. Uwolnieni obywatele zostali natychmiast przekazani stronie ukraińskiej.
- Stowarzyszenia
- Nauczyciele
- Stowarzyszenia
- Nauczyciele
nauczyciel fizyki i astronomii w szkole nr 27 w Mohylewie. W dniu 27 czerwca 2024 roku apelacja została rozpatrzona i wyrok uprawomocnił się.
Według prokuratury Elena Dubrowska za pomocą telefonu komórkowego pod postem ze zdjęciem Aleksandra Łukaszenki, opublikowanym na czacie znajdującym się na republikańskiej liście materiałów ekstremistycznych, zamieściła komentarz zawierający negatywną ocenę osobowości Łukaszenki, zawierający wulgaryzmy forma ekspresji mowy. Na rozprawie kobieta w pełni przyznała się do winy.
Elena Dubrovskaya złożyła apelację. Kolegium Sądowe Sądu Okręgowego w Mohylewie rozpatrzyło ją 20 czerwca, pozostawiło jednak skargę bez rozpoznania i wyrok niezmieniony.