Wszyscy ścigani

Zatrzymano go na początku maja 2023 r., kiedy przybył w celu przekazania swojego brata Maksyma Łopatina, zatrzymanego w sprawie Maczuliszczi. Wcześniej mężczyzna mieszkał na Litwie. Został zatrzymany w tej samej sprawie o sabotaż w Machulishchi i usłyszał zarzuty z art. 289 Kodeksu karnego. Później artykuł został przeklasyfikowany do art. 361-2 Kodeksu karnego (finansowanie działalności ekstremistycznej).

Na rozprawie Andrei nie przyznał się do winy.

W dniu 5 lipca 2024 r. apelacja została rozpatrzona i wyrok uprawomocnił się.

Cyryl służy w policji od 2007 roku. Oficer detektyw odszedł z władz w sierpniu 2020 r. i przeniósł się do IT. Wiadomo, że został zatrzymany 19 lutego 2023 r. tuż przy granicy: przebywał w Polsce przez sześć miesięcy, a do Brześcia przyjechał odwiedzić żonę i małe dziecko.

Niewiele wiadomo o sprawie karnej przeciwko Cyrylowi: proces toczył się za zamkniętymi drzwiami. Wiadomo jedynie, że sprawa miała związek z „Czarną Księgą Białorusi”.

Rozprawa sądu apelacyjnego odbędzie się 10 października 2023 r.

Przez półtora roku mieszkał i pracował w Polsce, po czym wrócił na Białoruś, gdzie został zatrzymany pod koniec listopada 2022 r. Według sił bezpieczeństwa to właśnie w Polsce został zarejestrowany w planie Peramoga. Rzekomo pisał także wiadomości, w których groził siłom bezpieczeństwa.

Evgeniy ma 40 lat, ponad 15 lat temu ukończył Akademię Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i udało mu się pracować jako funkcjonariusz policji rejonowej, ale zrezygnował z własnej woli. Później Aleksiej przeniósł się do IT. Następnie przez pewien czas mieszkał w Europie, we Włoszech. Zatrzymano go podczas próby wjazdu na Białoruś – mężczyzna chciał przyjechać na urodziny swojej matki i wystawić pełnomocnictwo. Według doniesień wszczęto sprawę karną przeciwko Jewgienijowi Tichonowowi w związku z komentarzami zawartymi w telegramie na temat sił bezpieczeństwa i Łukaszenki na podstawie trzech artykułów.

W dniu 28 czerwca 2024 roku apelacja została rozpatrzona i wyrok uprawomocnił się.

Aleksandra została zatrzymana w lutym 2023 r. po powrocie na Białoruś, a następnego dnia skazana na podstawie artykułu administracyjnego za „rozpowszechnianie materiałów ekstremistycznych” na 10 dni. Jednakże po odbyciu aresztu nigdy nie została zwolniona, ponieważ wszczęto przeciwko niej postępowanie karne za udzielenie dwóch wywiadów przedstawicielowi źródła informacji uznawanego za „grupę ekstremistyczną”.

Oskarżono ją o wspieranie „grup ekstremistycznych”, administrowanie kanałami Telegram, podżeganie do nienawiści, znieważanie władz, rozpowszechnianie danych osobowych i zniesławianie Łukaszenki. Została skazana na podstawie ośmiu artykułów karnych.

W marcu 2024 r. sąd rozpatrzył apelację i skrócił jej wyrok o rok, bez prawa do dalszego odwołania.

W maju 2024 roku okazało się, że została ponownie skazana za „obrażenie urzędnika państwowego i sędziego”.

Wiosną 2025 roku pojawiła się informacja, że przeciwko Aleksandrze wszczęto kolejną sprawę karną i przeniesiono ją do aresztu śledczego.

Według materiałów śledztwa Tatyana Kurilina od 20 sierpnia 2020 do 20 lutego 2022 za pośrednictwem Telegramu wzywała uczestników czatu do podejmowania brutalnych działań wobec urzędników państwowych i organów ścigania. Bezprawnie gromadziła, systematyzowała i rozpowszechniała informacje o ich życiu prywatnym bez zgody ofiar, wśród których rozpoznano prokuratorów i sędziów, co rzekomo wyrządziło znaczną szkodę ich prawom i uzasadnionym interesom. Ponadto niektóre wiadomości na czatach dotyczyły również A.G. Łukaszenki.

Według Baipola Tatiana Kurilina została „rozwiedziona” przez białoruskie służby specjalne. Ta kobieta została uwiedziona przez młodego mężczyznę i poproszona o powrót do niego na Białoruś, obiecując rozwiązanie wszystkich problemów. Wróciła, ale okazało się, że to była operacja specjalna KGB i została zatrzymana.

Przez prawie 18 lat pracowała jako prawnik.

Broniła więźniów politycznych Alesia Puszkina, Artema Bojarskiego, Igora Bancera, Andrieja Awsijewicza, Andrieja Sokołowskiego w sądzie.

23 lutego 2022 roku została wydalona z Grodzieńskiej Okręgowej Izby Adwokackiej za „systematyczne łamanie prawa”. Julia opuściła Białoruś, ale wróciła do kraju pod koniec sierpnia 2022 roku.

Została zatrzymana tego samego dnia co Pavel Mozheiko.

Paweł i Julia nie przyznali się do winy. Yurgilewicz zeznała na rozprawie, że jest przetrzymywana w „bestialskich warunkach” i nie pozwolono jej zapoznać się ze sprawą.

Według śledczych został zatrzymany za przekazywanie danych Siłom Zbrojnym Ukrainy. Ukraińska żona. Mieszkała na Ukrainie, wróciła na Białoruś w 2021 roku z powodu choroby rodziców. Został zatrzymany przez KGB, torturowany przez całą noc, aby przyznał się, że walczył wcześniej na Ukrainie, zadzwoniono do jego żony i obiecano wysłać mu głowę. Następnie Jarosław został zwolniony. Rok później został ponownie zatrzymany, a obecnie przebywa w Areszcie Śledczym.

4 maja 2023 r. został skazany na podstawie dwóch artykułów (370 i 295 k.k.) na 2 lata więzienia; po proteście prokuratora wymiar kary został podwojony. Przebywa w areszcie śledczym, ponieważ... Wszczęto dwie kolejne sprawy karne. Jest oskarżony o zdradę stanu (część 1 art. 356 kodeksu karnego) za „przekazywanie danych Siłom Zbrojnym Ukrainy”.

Latem 2024 roku wyszło na jaw, że Jarosław ponownie został przeniesiony do Aresztu Śledczego nr 1.

Mieszkaniec Witebska zatrzymany za repostowanie na portalach społecznościowych. Sąd jest zamknięty, młody człowiek nie ma krewnych. Wiadomo, że ma około 30 lat, chodził do pracy, po powrocie został zatrzymany na Białorusi. Trzy dni po jego aresztowaniu zmarła jego matka. Nie ma już krewnych.

Śledczy donoszą , że w sierpniu 2020 r. w pewnym momencie uwagę policjantów zwrócił SUV z zagranicznymi tablicami rejestracyjnymi i przyciemnianymi szybami. Kiedy policjanci podeszli do samochodu, oskarżony zaczął cofać i celowo wjechał w jednego z nich, po czym zbiegł z miejsca zdarzenia.

Funkcjonariusze policji drogowej ścigali oskarżonego, ale kierowca porzucił samochód w pobliżu wsi Antonowo i uciekł.

Wideo z rejestratora oficjalnego samochodu policji drogowej pokazuje dużą koncentrację funkcjonariuszy policji w pełnym rynsztunku. Momentu zderzenia z jednym z nich nie widać.

Mężczyzna został wpisany na listę poszukiwanych i po powrocie z Polski 5 maja 2022 roku do Baranowicz, został zatrzymany i osadzony w areszcie.

Jewgienij został zatrzymany 18 stycznia 2022 r., gdy przybył do Grodna z Niemiec.

Jewgienij powiedział przed kamerą siłom bezpieczeństwa, że w 2020 r. był członkiem czatów uznanych za ekstremistyczne, gdzie wzywał do masowych zamieszek, zabijania policjantów i podpalania sklepów Tabakerok.

Jewgienij ma rodzinę w Danii.

Oleg, właściciel kanału YouTube „Trzeci Region Białoruś”, został zatrzymany w styczniu 2022 roku, gdy wrócił na Białoruś na święta noworoczne.

Oleg został oskarżony o ujawnienie tożsamości funkcjonariuszy służb bezpieczeństwa i rzekomo kontynuowanie „publikowania antypaństwowych informacji w mediach społecznościowych i promowania oporu wobec funkcjonariuszy państwowych” za granicą. Na swoim kanale opublikował nagrania z białoruskich protestów solidarnościowych w Kijowie, gdzie mieszkał od 2020 roku. Oskarżono go również o wygłaszanie „cynicznych komentarzy” na temat zmarłego oficera KGB Dmitrija Fedosiuka.

We wrześniu 2022 roku został skazany na podstawie kilku artykułów Kodeksu karnego, w tym za „podżeganie do nienawiści lub waśni rasowej, narodowościowej, religijnej lub innej społecznej”. Sąd skazał go na karę pozbawienia wolności w kolonii karnej o zaostrzonym rygorze i nakazał zapłatę znacznego odszkodowania.

W lipcu 2023 roku Oleg został ponownie skazany za „złośliwe nieposłuszeństwo wobec żądań administracji więziennej” – zarzut często stawiany więźniom politycznym odmawiającym współpracy z administracją więzienną. We wrześniu tego samego roku doniesiono o przeniesieniu go do zakładu karnego.

Ujawniono, że Olegowi grozi kolejna rozprawa sądowa w pierwszej połowie lata 2025 roku pod tym samym zarzutem „niesubordynacji”. Rozprawa apelacyjna miała się odbyć w połowie lipca.

Rusłana zatrzymano po raz pierwszy 10 sierpnia 2020 r. podczas protestu w Brześciu przeciwko fałszerstwom w wyborach prezydenckich. Po brutalnym pobiciu trafił do szpitala, a następnie został skazany na 7 dni aresztu administracyjnego. Później wszczęto przeciwko niemu postępowanie karne, ale na czas śledztwa opuścił kraj.

Po powrocie na Białoruś Rusłan próbował przekroczyć granicę z Unią Europejską, lecz został zatrzymany. W listopadzie 2021 r. został skazany za udział w „masowych zamieszkach”.

W lipcu 2024 roku został skazany ponownie, tym razem za „złośliwe nieposłuszeństwo wobec żądań administracji zakładu karnego”. Artykuł ten ma na celu osądzenie więźniów, którzy odmawiają współpracy z administracją, powołując się na fikcyjne naruszenia.

Nikita został aresztowany za spryskanie gazem twarzy funkcjonariusza policji prewencyjnej, gdy ten próbował chronić osobę na proteście. Został pobity, obcięto mu włosy nożem i spryskano mu twarz gazem. W grudniu 2020 r. został skazany na cztery lata ograniczenia wolności, ale prokuratorowi udało się później zwiększyć karę do dwóch i pół roku więzienia. Nikita nie stawił się w sądzie, przekazując przez znajomego, że na sali sądowej zaplanowano arbitralne zatrzymania, grożąc jemu i innym.

Przebywał na przymusowym wygnaniu.

Pod koniec marca 2025 roku okazało się, że Nikita, który ukrywał się przed wyrokiem przez cztery lata, został zatrzymany w Grodnie. Jak poinformowało MSW, mężczyzna został zatrzymany, nie miał przy sobie dokumentów, dlatego został poproszony o udanie się na posterunek. Nikita stawiał opór policjantom i rzekomo złamał rękę jednemu z nich. Podaje się, że mężczyzna był poszukiwany za rzekome „rozpylenie kanistra z gazem w twarz funkcjonariuszom organów ścigania” w sierpniu 2020 roku. Za to wszczęto przeciwko niemu postępowanie karne. Opuścił kraj, ale następnie nielegalnie wrócił na Białoruś.

Od 13 maja 2025 r. nie ma żadnych informacji o więźniu politycznym. Zakaz korespondencji i przesyłek do niego. Brak również informacji o sprawie Nikity i terminie rozprawy. Ponadto informuje się , że śledczy w sprawie więźnia politycznego ma zakaz informowania krewnych i przyjaciół Nikity o stanie i postępach w sprawie.