Ілля Мікалаевіч Кіслякоў

Згодна з матэрыяламі справы Ігар , выкарыстоўваючы ноўтбук, адправіў некалькі электронных паведамленняў на электронную паштовую скрыню афіцыйнага інтэрнэт-партала прэзідэнта Рэспублікі Беларусь , дзе выказаў пагрозы гвалту ў дачыненні да прэзідэнта. Ён жа адправіў электроннае паведамленне, даступнае для прагляду трэцім асобам, у тым ліку супрацоўнікам адміністрацыі прэзідэнта РБ, у тэксце якога выказаў абразы ў адрас прадстаўнікоў улады ў сувязі з выкананнем імі службовых абавязкаў — супрацоўнікаў органаў унутраных спраў РБ Івана Кубракова і Дзмітрыя Балабы. Падобныя зносіны з пагрозамі гвалту, знішчэння і пашкоджання маёмасці мужчына накіраваў і супрацоўнікам Следчага камітэта Рэспублікі Беларусь. Таксама Ігар удзельнічаў у пратэстах падчас паслявыбарчых акцый пратэсту ў Менску ў 2020 годзе.

Згодна з заключэннем медыцынскай экспертызы, у перыяд учынення злачынстваў Карпіцкі пакутаваў на псіхічнае захворванне, але мог усведамляць фактычны характар і грамадскую небяспеку сваіх дзеянняў і кіраваць імі. У прымусовых мерах бяспекі і лячэнні не мае патрэбы. Мае непаўналетняе дзіця.

Вілейскі актывіст. З 9 жніўня 2021 года яго ўтрымлівалі на "сутках" у ізалятарах Смалявіч і Вілейкі. 20.10.2021 стала вядома , што ён змешчаны ў ІЧУ на Акрэсціна і супраць яго ўзбуджана крымінальная справа.

18.07.2023 года вызвалены поўнасцю адбыўшы тэрмін пакарання, прызначаны судом.

15 лютага 2024 г. актывіст перастаў выходзіць на сувязь. Пазней стала вядома , што Кудзік знаходзіцца ў мясцовым ІЧУ, дзе адбывае 15 сутак адміністрацыйнага арышту. Але на волю па сканчэнні тэрміна ён не выйшаў - яго затрымалі ў рамках крымінальнай справы.

Былы слесар-рамонтнік цэха "Аміяк-3".

9 лістапада 2022 г. у Гомельскім абласным судзе пачаўся разгляд "справы Рабочага Руху", фігурантамі якога праходзяць адразу дзесяць палітвязняў. На другі дзень працэсу ўсе фігуранты справы заявілі суду, што сваю віну ў дзяржздрадзе і стварэнні экстрэмісцкага фармавання не прызнаюць . Андрэй Пагерыла пагадзіўся толькі з абвінавачаннем у паклёпе. Усе фігуранты "справы Рабочага Руху" на судзе адмовіліся даваць паказанні. 27 снежня працэс закрылі да вынясення прысуду, хаця да гэтага ён праходзіў у адкрытым рэжыме.

Былы апаратчык цэха "Аміяк-3". Па папярэдняй інфармацыі затрыманы ў рамках артыкулаў 356 і 357 КК РБ ("здрада дзяржаве" і "змова або іншыя дзеянні, учыненыя з мэтай захопу дзяржаўнай улады").

Увосень 2024 г. над палітвязнем адбыўся суд па замене рэжыму ўтрымання на турэмны .

Былы юрысконсульт ААТ "Нафтан" завод "Палімір". Быў затрыманы на тэрыторыі Расійскай Федэрацыі без законных падстаў. Прычын затрыманняў ніхто не патлумачыў і Аляксандра ў экстраным парадку перадалі КДБ Беларусі, якія таемна вывезлі яго ў Мінск з пагранпераходу Расія/Украіна "Траебортнае". У першыя дні пасля затрымання ў яго зламаная нага і пашкоджаная рука.

10 красавіка 2024 г., у Бабруйску адбыўся суд па справе аб замене палітвязню рэжыму ўтрымання. Па рашэнні суддзі Паўла Карцініна Аляксандра перавялі на турэмны рэжым.

Валянцін, сябра Рады “Вясны” і віцэ-прэзідэнт Міжнароднай федэрацыі за правы чалавека (FIDH), з'яўляецца адным з найбольш вядомых экспертаў і аналітыкаў у сферы правоў чалавека. Ён актыўна выступае за недыскрымінацыю і супраць смяротнага пакарання, удзельнічаў у міжнародных канферэнцыях, праваабарончых місіях і назіраннях за выбарамі ў краінах АБСЕ.

14 ліпеня 2021 года пасля ператрусу ў кватэры яго павезлі на допыт, пасля чаго пакінулі пад арыштам у межах крымінальнай справы па артыкулах "нявыплата падаткаў" і "арганізацыя дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак".

У верасні 2022 года справа па артыкуле аб нявыплаце падаткаў была спынена, аднак супраць Валянціна вылучылі новыя абвінавачанні — у кантрабандзе і фінансаванні групавых дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак.

27 кастрычніка 2022 года, падчас 41-га Кангрэса Міжнароднай федэрацыі за правы чалавека (FIDH), Валянцін Стэфановіч быў пераабраны віцэ-прэзідэнтам арганізацыі.

У сакавіку 2023 года ён быў асуджаны і прыгавораны да пазбаўлення волі, а таксама да выплаты буйной кампенсацыі. У судзе Валянцін сваёй віны не прызнаў.

Паводле наяўнай інфармацыі, умовы ўтрымання былі ўцяжараныя, і яго перавялі на турэмны рэжым.

Антон, валанцёр фонду "Краіна для жыцця" і пошукавага атрада "Анёл", быў затрыманы 9 ліпеня 2021 года ў рамках "аперацыі КДБ па зачыстцы ад радыкальна настроеных асоб" і змешчаны ў СІЗА па абвінавачанні ў фінансаванні дзейнасці экстрэмісцкага фарміравання.

У кастрычніку 2022 года яму прад'явілі абвінавачанне ў "змове з мэтай захопу дзяржаўнай улады неканстытуцыйным шляхам", а ў лістападзе таго ж года Антон быў прыгавораны да пазбаўлення волі ў калоніі строгага рэжыму.

Сяргей, памочнік кіраўніка адной са сталічных арганізацый, быў затрыманы ў верасні 2020 года ў сябе дома за ўдзел у акцыі пратэсту супраць фальсіфікацый прэзідэнцкіх выбараў і гвалту супраць мірных грамадзян, якая праходзіла 11 жніўня 2020 года ў Менску. Яго асудзілі за "ўдзел у масавых беспарадках", а таксама па артыкуле, звязаным з наркотыкамі.

Аляксандр, вядомы беларускі палітолаг і літаратуразнаўца, раней уваходзіў у перадвыбарную каманду Лукашэнкі, пасля перамогі якога нядоўга працаваў у ягонай адміністрацыі. Пасля пайшоў у адстаўку і стаў адным з самых яркіх крытыкаў першага прэзідэнта Беларусі.

12 красавіка 2021 года быў затрыманы ў Маскве і пазней экстрадаваны. У рамках крымінальнай справы яму прад'явілі абвінавачанне па артыкуле "змова або іншыя дзеянні, учыненыя з мэтай захопу дзяржаўнай улады". У верасні 2022 года яго прыгаварылі да працяглага тэрміну зняволення.

Аляксандр быў затрыманы ў межах крымінальнай справы, узбуджанай пасля акцыі пратэсту, якая праходзіла ў Пінску ў ноч з 9 на 10 жніўня 2020 года супраць фальсіфікацый на прэзідэнцкіх выбарах. Яго асудзілі за ўдзел у "масавых беспарадках".

Актывіст "Краіны для жыцця" і член каманды Святланы Ціханоўскай, Аляксандр неаднаразова падвяргаўся затрыманням па палітычных адміністрацыйных артыкулах. Яго затрымалі разам з іншым актывістам, Алегам Баразной, за якімі, як вядома, сачылі з восені 2020 года. Пасля Аляксандр быў асуджаны па сфабрыкаванай крымінальнай справе, звязанай з наркотыкамі.

Аляксей, актывіст анархісцкага руху, быў затрыманы ў сакавіку 2021 года ў межах крымінальнай справы, узбуджанай супраць анархістаў з Брэсцкай вобласці. Ён быў асуджаны па некалькіх крымінальных артыкулах, такіх як "удзел у групавых дзеяннях, якія груба парушаюць грамадскі парадак" і "стварэнне экстрэмісцкага фарміравання і ўдзел у ім".

Вядома, што ў аснову абвінавачання лёг эпізод з перакрыццем дарог у Брэсце ў 2018 годзе падчас пратэсту супраць будаўніцтва завода АКБ, а таксама ўдзел у "Маршы недармаедаў", які адбыўся 5 сакавіка 2017 года.

Руслан быў затрыманы ў студзені 2021 года і асуджаны за выраб і распаўсюджванне "вожыкаў" перад калонай аўтамабіляў, якія ўдзельнічалі ў праўладным аўтапрабегу восенню 2020 года. Таксама ён быў абвінавачаны ў спробе пашкодзіць чыгуначныя пуці, злучыўшы рэйкі металічным дротам, што мог затрымаць рух цягнікоў.

Руслан захапляецца экстрымам і арбарыстыкай. Ён любіць вышыню і атрымлівае драйв, седзячы на даху ці абдымаючы верхавіны дрэў. У турме ён адкрыў для сябе здольнасці да малявання. У асабістым жыцці займаецца працай з дрэвам, вырошчваннем бульбы, трымае свіней і любіць коней.

У Руслана дабраякасная пухліна галаўнога мозгу, а таксама моцныя болі ў спіне , з-за якіх ён часам не мог устаць з ложка.

Дзяніс — журналіст і рэдактар-валанцёр беларускай версіі InformNapalm, пазаштатны карэспандэнт "Новага Часу". Яго расследаванні датычыліся ўплыву «рускага свету» на Беларусь і Сірыю, забудовы ў Курапатах і пераходу былых украінскіх беркутаўцаў у сілавыя структуры Беларусі.

У сакавіку 2021 года яго затрымалі супрацоўнікі КДБ па абвінавачанні ва "ўмяшанні ў дзейнасць міліцыі". Ператрусы прайшлі ў яго кватэры, у маці і 95-гадовай бабулі. У 2022 годзе стала вядома, што яму таксама інкрымінуюць супрацу з украінскай разведкай.

У верасні 2022 года Дзяніса асудзілі па артыкулах пра "здраду дзяржаве" і "ўмяшанні ў дзейнасць супрацоўніка ўнутраных справаў", аднак пазней апошняе абвінавачанне замянілі на "незаконны збор ці распаўсюд дадзеных аб асабістым жыцці".

У чэрвені 2023 года яго перавялі на строгі турэмны рэжым без апавяшчэння сваякоў і адваката.

У красавіку 2024 года палітвязня пазбавілі перадач, а адпраўка вітамінаў зараз патрабуе дазволу турэмнага лекара.

Ціхан быў затрыманы і асуджаны за тое, што, паводле версіі СК, учыніў наўмысны наезд на вайскоўцаў унутраных войскаў МУС падчас акцыі пратэсту, якая праходзіла 11 жніўня 2020 года каля арт. м. «Пушкінская» у Менску.

У сакавіку 2022 года яго паўторна асудзілі за «злоснае непадпарадкаванне патрабаванням адміністрацыі папраўчай установы» — абвінавачванне, якое часта ўжываецца да зняволеных, якія адмовіліся супрацоўнічаць з турэмнай адміністрацыяй, і замянілі рэжым на строгі.