Wszyscy ścigani

W dniu 10 maja 2024 roku odbyła się rozprawa apelacyjna, na której wyrok uprawomocnił się.

Paweł Kuntsewicz ma 39 lat. Jest mieszkańcem Mińska, studiował w Mińskim Państwowym Instytucie Ekologii im. Sacharowa jako psycholog. Pracował na rynku Czerwieńskim, gdzie miał własny punkt sprzedaży detalicznej, a ostatnio za pieniądze robił szklarnie.

Jak wynika z portali społecznościowych, został zatrzymany jesienią 2023 roku. Został oskarżony na podstawie części 3 art. 361 Kodeksu karnego Białorusi – „wzywa do stosowania sankcji lub innych działań mających na celu szkodę dla bezpieczeństwa narodowego Białorusi”. Zgodnie z artykułem groziło mu do 12 lat więzienia.
Paweł ma dużą rodzinę – żonę i czwórkę dzieci.

W dniu 1 marca 2024 roku apelacja została rozpatrzona i wyrok uprawomocnił się.

Cook, mieszkaniec Nowobelicy.

Na portalach społecznościowych Igora znajduje się sporo postów i wiadomości na temat białoruskich sił bezpieczeństwa i urzędników państwowych. Znalazł się także w gronie 500 subskrybentów w 2019 r. apelu do ówczesnej prezydent Litwy Dalii Grybauskaite, który dotyczył ponownego pochówku szczątków powieszonych przez władze carskie powstańców z lat 1863-1864.

Nie wiadomo, jaka kara została ukarana mężczyzną. Ale wiąże się to z więzieniem.

W dniu 26 kwietnia 2024 roku apelacja została rozpatrzona i wyrok uprawomocnił się.

Były „Afgańczyk” i osoba o pryncypialnej pozycji obywatelskiej oraz jego żona Oksana Lisitsa są dyrektorem Szkoły Podstawowej Wysoczańskiej i zastępcą rady rejonowej 28. kadencji. Władimir Lisica urodził się na Ukrainie i zamiast awatara na jego stronie „Odnoklassniki” widnieje ukraińska flaga. Zawartość tej strony, która została obecnie w większości usunięta, została zbadana przez Prokuraturę Rejonową w Lioznym i stwierdziła, że „produkty informacyjne na stronie osobistej „Vladimir Lisitsa” w serwisie społecznościowym „Odnoklassniki” znajdują się oznaki działań mających na celu ułatwienie działań ekstremistycznych, szkolenia lub inne przygotowanie do udziału w takich działaniach.” Jak wynika ze śledztwa , Władimir Lisica pozostawił komentarze na temat kilku innych znanych osób na Białorusi: „Publicznie wulgarne uwagi zostały skierowane do komisarza wojskowego obwodu homelskiego A.W. Krivonosowa, zastępcy Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. Białoruś A.S. Gajdukiewicz, przewodniczący okręgowego komitetu wykonawczego Glubokoe A. N. Szubski i A. G. Łukaszenka. „Zgodnie z wyrokiem sądu pan Lisitsa musi odbyć trzy lata w kolonii poprawczej na ogólnych warunkach reżimowych, a także zapłacić grzywnę w wysokości 7400 rubli i odszkodowanie za szkołę moralną dwóm powodom - Prokuratorowi Generalnemu Republiki Białorusi A. Szwedowi i zastępcy Rady Delegatów Miejskich w Nowopołocku I. Miedwiedkiemu - po 3000 rubli każdy.

W Mohylewie Sobolewski jest znany jako jeden z freelancerów, którzy do 2020 roku współpracowali z miejskimi publikacjami internetowymi. Ales został dwukrotnie skazany za naruszenie administracyjne na jeden dzień, po czym nie został zwolniony.

Biznesmen zatrzymany jesienią 2023 r. za nawoływanie do sankcji. Przeciwko Jurijowi wszczęto postępowanie karne, zostaje on zatrzymany (w trakcie ustalania miejsca przetrzymywania).

Na antenie prorządowego kanału telewizyjnego „Białoruś 1” Jurij Olchowik przedstawiany jest jako „współzałożyciel firmy – oficjalny dystrybutor światowych producentów”. Sam oświadczył, że zajmuje się dostawą sprzętu do badań nieniszczących i analiz chemicznych oraz sprzętu badawczego. Napisał list do europejskiej firmy z prośbą o zakończenie współpracy z białoruską spółką znajdującą się na liście sankcyjnej.

Został zatrzymany wraz z całą rodziną (mężem, córką, synem) pod zarzutem „zdrady”. Córka najwyraźniej została później zwolniona. Szczegóły sprawy nie są znane.

Pracowała jako pielęgniarka w Homlskim Miejskim Szpitalu Klinicznym nr 3. Larisa Prokhorova jest osobą całkowicie niepubliczną. Urodziła się w 1975 roku w Grabowce, gdzie mieszkała przez całe życie.

Uczestnicy procesu zamkniętego mają umowę o zachowaniu poufności. Z nieoficjalnego źródła wiadomo , że sprawa karna dotyczy fotografowania różnych obiektów na terytorium Białorusi, a osoby zaangażowane w sprawę były przez jakiś czas obserwowane przez służby specjalne przed ich zatrzymaniem.

Rodzina Prochorowów przez długi czas mieszkała we wsi Grabówka w obwodzie homelskim. W chwili aresztowania mieszkali we wsi Uza w obwodzie homelskim, dokąd przenieśli się dwa lata temu.

Został zatrzymany wraz z całą rodziną (matką, ojcem, siostrą) pod zarzutem „zdrady”. Siostra najwyraźniej została później zwolniona. Paweł ma 27 lat. Urodził się w Grabowce. Pracował w budownictwie.

Uczestnicy procesu zamkniętego mają umowę o zachowaniu poufności. Z nieoficjalnego źródła wiadomo , że sprawa karna dotyczy fotografowania różnych obiektów na terytorium Białorusi, a osoby zaangażowane w sprawę były przez jakiś czas obserwowane przez służby specjalne przed ich zatrzymaniem.

Rodzina Prochorowów przez długi czas mieszkała we wsi Grabówka w obwodzie homelskim. W chwili aresztowania mieszkali we wsi Uza w obwodzie homelskim, dokąd przenieśli się dwa lata temu.

Został zatrzymany wraz z całą rodziną (żona, córka, syn) pod zarzutem „zdrady”. Córka najwyraźniej została później zwolniona. Wasilij Prochorow ma 54 lata. Pochodzi z miasta Czarnobyl, w którym znajdowała się słynna elektrownia atomowa. Wiadomo, że został ranny w wypadku w Czarnobylu. Prochorow służył w oddziałach powietrzno-desantowych. Następnie pracował na budowach i dorabiał jako przewoźnik ładunków, a także pisał mały blog.

Uczestnicy procesu zamkniętego mają umowę o zachowaniu poufności. Z nieoficjalnego źródła wiadomo , że sprawa karna dotyczy fotografowania różnych obiektów na terytorium Białorusi, a osoby zaangażowane w sprawę były przez jakiś czas obserwowane przez służby specjalne przed ich zatrzymaniem.

Rodzina Prochorowów przez długi czas mieszkała we wsi Grabówka w obwodzie homelskim. W chwili aresztowania mieszkali we wsi Uza w obwodzie homelskim, dokąd przenieśli się dwa lata temu.

Nie wiadomo, kiedy mężczyzna został zatrzymany, ale ostatni raz był online na swojej stronie VKontakte 29 grudnia 2022 r., choć odwiedzał ją regularnie.

Wiadomo, że w 2015 roku mężczyzna mieszkał w Polsce. A w 2019 i 2021 pisał, że mieszka w Niemczech, pracuje w sztucznej inteligencji i pracuje dla niemieckiej firmy EDEKA GmbH/WITRON. Jego główni posłańcy byli powiązani z niemieckim numerem, a jego skrzynka pocztowa znajdowała się na niemieckiej domenie, czyli mieszkał na stałe w Niemczech.

Według CyberPitarian Nowogrodski oficjalnie nie pracuje na Białorusi od 2011 roku i ma trójkę dzieci z różnymi kobietami.

Jak pisze Nasha Niva , Aleksiej interesuje się filozofią i brał udział w konferencjach tematycznych – np. w kwietniu 2021 r. sporządził raport „Świadomość i sztuczna inteligencja” na konferencji naukowej „Filozofia i wyzwania nowoczesności”, zorganizowanej przez Akademia Nauk Białorusi.

Z raportu służby prasowej wynika, że skazany w marcu-kwietniu 2022 r. zamieszczał na „ekstremistycznym” czacie wiadomości, których celem było „zaostrzenie napięcia w społeczeństwie i destabilizacja sytuacji w Republice Białorusi”. Pisał także „negatywne wiadomości i komentarze dyskredytujące Republikę Białorusi” oraz obraźliwe dla urzędników i Łukaszenki.

Herman częściowo przyznał się do winy na rozprawie.

18 grudnia 2024 r. sąd rejonu bobrujskiego i bobrujskiego rozpatrzą sprawę Aleksieja „w sprawie przeniesienia do innego rodzaju zakładu karnego i zmiany warunków reżimu”.

W 2016 roku Nadieżda ukończyła Miński Państwowy Uniwersytet Lingwistyczny, uzyskując dyplom z nauczania języków obcych. Przez ponad rok pracowała jako tłumaczka, po czym przeniosła się do IT, gdzie zajmowała się testowaniem. W listopadzie 2023 r. Nadieżda została zatrzymana.

Aleksander jest oskarżony o udział w protestach i współpracę z serwisem „Pismo.bel”, który umożliwiał wysyłanie listów do więźniów politycznych. Wraz z nim zatrzymany został jego brat, artysta Władimir Łykszyn.

Według wstępnych informacji od byłych współwięźniów, braciom postawiono zarzuty z artykułu 342 Kodeksu karnego Republiki Białorusi.

18 marca 2024 roku Sąd Rejonowy Rejonu Sowieckiego w Mińsku przeprowadził proces braci oraz żony Aleksandra, Elizawiety . Sędzia Aleksandr Jakunczichin skazał ich wszystkich na 2,5 roku aresztu domowego.

Został ponownie zatrzymany   pod koniec 2024 r. na podstawie części 1 artykułu 361. Przed rozprawą przebywał w areszcie tymczasowym nr 8, następnie w areszcie śledczym nr 1 i oczekiwał na apelację w areszcie tymczasowym nr 4.