Wszyscy ścigani

Victoria pochodzi z Mińska, ukończyła studia medyczne. Najpierw pracowała w klinikach państwowych, następnie w centrum medycznym Sinevo.

Osoba, która zna Swietłanę ze studiów, powiedziała , że w czasach studenckich nie interesowała się polityką i nigdy nie była działaczką publiczną. Jednak wydarzenia roku 2020 zmieniły życie dziesiątek, jeśli nie setek tysięcy Białorusinów nie do poznania. A Veras nie był wyjątkiem.

Nie wiadomo, kiedy Wiktoria została zatrzymana.

Od 2013 roku Kristina pracuje w Ernst & Young , awansując na stanowisko Assurance Senior. Lubi aktywny wypoczynek, w tym góry i sport. W ostatnich latach odwiedziła kilka krajów.

W grudniu 2024 roku Kristina Sasznikowa została skazana za udział w protestach na podstawie części 1 artykułu 342 Kodeksu karnego. Wygląda na to, że otrzymała karę pozbawienia wolności.

Nie wiadomo, czy dziewczyna została wówczas zwolniona, ale ponownie trafiła do aresztu tymczasowego. We wrześniu 2025 roku Kristina została ponownie skazana . Postawiono jej zarzuty „finansowania działalności ekstremistycznej” (art. 361-2 Kodeksu karnego), „nawoływania do działań mających na celu wyrządzenie szkody Białorusi” (art. 361, część 3 Kodeksu karnego) oraz „podżegania do nienawiści” (art. 130, część 1 Kodeksu karnego).

Dokładny wyrok, jak również charakter zarzutów nie są znane.

Została zatrzymana co najmniej sześć miesięcy temu. Sądząc po zarzutach, mogła zostawiać komentarze na Telegramie - przynajmniej nie komentowała aktywnie niczego w innych sieciach społecznościowych.

Proces Anastazji rozpocznie się 31 października w Sądzie Miejskim w Mińsku. Jest oskarżana na podstawie trzech artykułów – „oszczerstwo Łukaszenki” (art. 367 część 2 kodeksu karnego), „nawoływanie do sankcji” (art. 361 część 3 kodeksu karnego) i „nawoływanie do nienawiści” (art. 361 część 1 kodeksu karnego) oraz „nawoływanie do nienawiści” (część 1 art. 130 Kodeksu karnego). Dziewczynie grozi od czterech do dwunastu lat więzienia.

Pracowała jako programista w mińskim biurze Exadel. To duża firma informatyczna wywodząca się z USA, zatrudniająca kilka tysięcy osób.

Ludmiła Deineko ma 40 lat. W 2005 roku ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie Państwowym w Połocku. Najpierw pracowała w wydziale spraw wewnętrznych mińskiego obwodowego komitetu wykonawczego, następnie w wydziale sprawiedliwości komitetu wykonawczego miasta Mińska i jako konsultant w sądzie rejonu zawodskiego w Mińsku.

Proces rozpoczyna się 22 lipca. Deineko jest oskarżana o „nawoływanie do sankcji”, „obrazę Łukaszenki” i „podżeganie do wrogości lub niezgody”.

Ludmiła ma dwójkę małoletnich dzieci.

Po raz pierwszy została zatrzymana przez KGB pod koniec stycznia 2024 r. (w okresie masowych zatrzymań krewnych i znajomych więźniów politycznych) za pisanie listów i przelewanie pieniędzy na konta więźniów politycznych przebywających w Areszcie Śledczym nr . Następnie wszczęto przeciwko niej sprawę karną z art. 361-2 (finansowanie działalności ekstremistycznej), ale kobiety nie zatrzymano.

W trakcie przeszukania skonfiskowano jej sprzęt i pieniądze. Po zbadaniu tej techniki rzekomo odkryto niechciane komentarze w sieciach społecznościowych, po czym je zbadano. Po otrzymaniu wyników badań, w dniu 20 kwietnia 2024 r. Wiktoria została ponownie zatrzymana i umieszczona w Areszcie Śledczym, a następnie w Areszcie Śledczym.

Jak podaje prorządowy kanał telegramowy, została zatrzymana wraz z synem za udział w protestach w 2020 roku. W dniu 03.06.2024 została skazana na podstawie artykułu administracyjnego ( art. 19 ust. 1 Kodeksu wykroczeń administracyjnych Republiki Białorusi – Drobne chuligaństwo). Następnie usłyszała zarzuty karne.

Została zatrzymana w wyniku masowego nalotu sił bezpieczeństwa w dniach 23–24 stycznia 2024 r. na krewnych więźniów politycznych oraz osoby wysyłające paczki i listy do więźniów politycznych.

Wiadomo, że Nadieżda ma dwie dorosłe córki i niepełnoletniego syna niepełnosprawnego.

W dniu 1 marca 2024 roku apelacja została rozpatrzona i wyrok uprawomocnił się.

Prawdopodobnie zatrzymany za udzielanie wywiadów zagranicznym mediom.

Wiadomo, że Ekaterina została zatrzymana na początku lata w jednej koszuli nocnej, w której przebywała w areszcie śledczym do czasu pierwszego przekazania jej krewnym.

Na początku kwietnia 2024 r. źródła Biełsatu przekazały redakcji list od Ekateriny. Na kartce papieru toaletowego opisała swoje straszliwe zatrzymanie i późniejsze uwięzienie:

„Spadłem z drugiego piętra łóżka z głową na drewnianej ławce. Zrobili zdjęcie, ale od ponad miesiąca nie zgłosili wyniku”.

„Umieścili to na fladze, pobili całe biuro. Powiedzieli, że to z powodu moich wywiadów, kanału i moich ognistych apeli”.

W dniu 16 lipca 2024 roku odwołanie zostało rozpatrzone.

Były księgowy Mińskich Zakładów Elektrotechnicznych im. Wawiłowa . Proces rozpoczął się 19 maja i odbywał się za zamkniętymi drzwiami, więc niewiele wiadomo o charakterze zarzutów . Wiadomo, że Anna została zwolniona z pracy po „Ludowym ultimatum” w 2020 roku, po czym pozwała firmę o bezprawne zwolnienie.

Aleksandra została zatrzymana w lutym 2023 r. po powrocie na Białoruś, a następnego dnia skazana na podstawie artykułu administracyjnego za „rozpowszechnianie materiałów ekstremistycznych” na 10 dni. Jednakże po odbyciu aresztu nigdy nie została zwolniona, ponieważ wszczęto przeciwko niej postępowanie karne za udzielenie dwóch wywiadów przedstawicielowi źródła informacji uznawanego za „grupę ekstremistyczną”.

Oskarżono ją o wspieranie „grup ekstremistycznych”, administrowanie kanałami Telegram, podżeganie do nienawiści, znieważanie władz, rozpowszechnianie danych osobowych i zniesławianie Łukaszenki. Została skazana na podstawie ośmiu artykułów karnych.

W marcu 2024 r. sąd rozpatrzył apelację i skrócił jej wyrok o rok, bez prawa do dalszego odwołania.

W maju 2024 roku okazało się, że została ponownie skazana za „obrażenie urzędnika państwowego i sędziego”.

Wiosną 2025 roku pojawiła się informacja, że przeciwko Aleksandrze wszczęto kolejną sprawę karną i przeniesiono ją do aresztu śledczego.

Według materiałów śledztwa Tatyana Kurilina od 20 sierpnia 2020 do 20 lutego 2022 za pośrednictwem Telegramu wzywała uczestników czatu do podejmowania brutalnych działań wobec urzędników państwowych i organów ścigania. Bezprawnie gromadziła, systematyzowała i rozpowszechniała informacje o ich życiu prywatnym bez zgody ofiar, wśród których rozpoznano prokuratorów i sędziów, co rzekomo wyrządziło znaczną szkodę ich prawom i uzasadnionym interesom. Ponadto niektóre wiadomości na czatach dotyczyły również A.G. Łukaszenki.

Według Baipola Tatiana Kurilina została „rozwiedziona” przez białoruskie służby specjalne. Ta kobieta została uwiedziona przez młodego mężczyznę i poproszona o powrót do niego na Białoruś, obiecując rozwiązanie wszystkich problemów. Wróciła, ale okazało się, że to była operacja specjalna KGB i została zatrzymana.

Nasta Loiko jest znaną białoruską obrończynią praw człowieka. Nasta jest prześladowana za swoją działalność na rzecz praw człowieka; od sierpnia 2021 roku jest podejrzaną w sprawie karnej związanej z działalnością organizacji praw człowieka „Wiasna”.

6 września 2022 roku, po rozprawie sądowej w sprawie „Akcji Rewolucyjnej”, Nasta została dwukrotnie skazana za „drobne chuligaństwo” i spędziła 30 dni w więzieniu. Trzy tygodnie po zwolnieniu, 28 października 2022 roku, Nasta została ponownie zatrzymana. Podczas rozprawy Nasta zgłosiła tortury (funkcjonariusze GUBOPiK uderzyli ją paralizatorem i, podobnie jak Centralny Inspektorat Kodeksu Karnego, pozostawili ją na mrozie przez 8 godzin bez odzieży wierzchniej, przez co zachorowała). W areszcie w Okrestinie Nasta była bez ciepłej odzieży i środków higieny osobistej.

28.11.2022 roku okazało się, że Nastia została ponownie skazana na 15 dni więzienia z artykułu 19.1 „drobne chuligaństwo”. Po raz piąty tej jesieni.

W połowie grudnia została zatrzymana po raz szósty na podstawie tego samego artykułu, a pod koniec miesiąca postawiono jej zarzuty z artykułów karnych i przeniesiono do aresztu śledczego nr 1. Według prokuratury, jeden z jej raportów dotyczących praw człowieka, dotyczących prześladowań społeczności anarchistycznej na Białorusi w 2018 roku, zawiera negatywną ocenę bezprawnych działań funkcjonariuszy policji, co stało się podstawą do wszczęcia przeciwko niej postępowania karnego. Grupą, wobec której rzekomo podżegano do nienawiści społecznej, jest profesjonalna grupa społeczna funkcjonariuszy organów ścigania. Jak zauważają obrońcy praw człowieka, taka interpretacja artykułu jest niezgodna z międzynarodowymi standardami praw człowieka, o czym świadczy praktyka międzynarodowych organów sądowych.

Już na samym początku rozprawy sądowej nastąpiło zamknięcie rozprawy.

W dniu 03.10.2023 r. odwołanie zostało rozpatrzone.

W lipcu 2025 roku okazało się, że Nastya Loiko została umieszczona w ośrodku penitencjarnym (PKT) na okres 6 miesięcy.

Lider niezależnego związku zawodowego „Naftan”. Olga pracowała w firmie przez 16 lat i została zwolniona z powodu zajmowanego stanowiska. W maju 2022 r. została zwolniona po 75 dniach aresztu za wypowiadanie się przeciwko wojnie. 1 listopada została ponownie zatrzymana na podstawie zarzutów administracyjnych.

Dwa dni później sąd uznał ją za winną rozpowszechniania „materiałów ekstremistycznych” i skazał ją na 15 dni aresztu. 11 listopada została ponownie skazana na 15 dni za „nieuprawnione pikiety”. Powodem wszczęcia śledztwa był rysunek z napisem „Nie dla wojny”, który Olga opublikowała w sieciach społecznościowych.
21 listopada 2022 roku dowiedziała się, że Olga została przekazana do Aresztu Śledczego w Witebsku.

W niecały 2022 rok Britikova spędziła za kratami 105 dni, w tym 75 dni z rzędu wiosną.

Została ponownie zatrzymana na podstawie art. 361 ust. 2 Kodeksu karnego Republiki Białorusi w sierpniu 2023 r. Jednak wiosną 2024 r. Olga stanęła przed sądem z art. 130 Kodeksu karnego Republiki Białorusi.

W dniu 11 czerwca 2024 roku apelacja została rozpatrzona i wyrok uprawomocnił się.

20 sierpnia 2024 roku w sprawie Olgi odbył się kolejny zamknięty proces. Do rozpatrzenia jej sprawy przed Sądem Okręgowym w Witebsku wyznaczony został Evgeniy Burunov. Więzień polityczny jest oskarżony o trzy zarzuty. Wiadomo, że Olga dostała kolejne trzy lata więzienia.

W dniu 20 grudnia 2024 roku apelacja została rozpatrzona przez Sąd Najwyższy. Przewodniczący Kolegium Sądowniczego Władimir Davydov. Decyzją zarządu drugi wyrok Olgi został skrócony o 1 rok. Zatem łączna kara więźnia politycznego wynosi 5 lat pozbawienia wolności w kolonii o ogólnym reżimie. Według stanu na początek stycznia 2025 r. Olga przebywała w Areszcie Śledczym, jednak pod koniec miesiąca została przeniesiona do kolonii poprawczej nr 4.