Sergey Fedorovich Khripach
- Strona główna
- Zaangażowany w represje
- Sergey Fedorovich Khripach
Sergey Fedorovich Khripach
Brał udział w podejmowaniu decyzji sądowych o podłożu politycznym, których skutkiem był wyrok co najmniej 11 lat więzienia. Pełnił funkcję sędziego w sprawach koordynatorki Ochotniczej Służby „Wiosna” Marfy Rabkowej, wolontariusza Andrieja Czepyuka, więźniów politycznych, działaczy ruchu anarchistycznego Akihiro Gajewskiego-Khanady, Aleksandra Franckiewicza, Aleksieja Gołowki, Aleksandra Kozłianki, Pawła Szpetnego, Nikity Drantsa, Andrieja Marach, Daniil Chul. Sprawa dotyczy 10 artykułów Kodeksu karnego, a materiały liczą 160 tomów. Skazany 21-letni rosyjski więzień polityczny Jegor Dudnikow na 11 lat więzienia w kolonii o zaostrzonym rygorze. Prokuratorem była Żanna Baranova. Dudnikow został zatrzymany 4 maja w Mińsku, dotkliwie pobity i torturowany, o czym sam mówił. Mężczyzna przebywał w areszcie śledczym przez siedem miesięcy na podstawie części 1 art. 342 Kodeksu karnego w związku z udźwiękowianiem komunikatów wideo i audio w kanale telegramowym „OGSB” (cywilne jednostki samoobrony). Ale Jegor został skazany na podstawie zupełnie innych artykułów kodeksu karnego - część 3 art. 130 (nawołujące do wrogości lub niezgody) i część 3 art. 361 (wzywa do działań mających na celu szkodę dla bezpieczeństwa narodowego Białorusi). Proces Dudnikowa toczył się za zamkniętymi drzwiami ze względu na „wyłączenie dystrybucji produktów ekstremistycznych” i „ochronę specjalisty Knyazewa”. Więzień polityczny otrzymał niemal najwyższy możliwy wyrok na podstawie tych artykułów. Skazał ulicznego artystę Dmitrija Podreza na 7 lat więzienia w kolonii o zaostrzonym rygorze. Rozważano wiele apelacji w procesach politycznych, takich jak sprawa studencka. Mimo oczywistej nielegalności decyzji pozostawia je w mocy.
Brał udział w podejmowaniu decyzji sądowych o podłożu politycznym, których skutkiem był wyrok co najmniej 11 lat więzienia. Pełnił funkcję sędziego w sprawach koordynatorki Ochotniczej Służby „Wiosna” Marfy Rabkowej, wolontariusza Andrieja Czepyuka, więźniów politycznych, działaczy ruchu anarchistycznego Akihiro Gajewskiego-Khanady, Aleksandra Franckiewicza, Aleksieja Gołowki, Aleksandra Kozłianki, Pawła Szpetnego, Nikity Drantsa, Andrieja Marach, Daniil Chul. Sprawa dotyczy 10 artykułów Kodeksu karnego, a materiały liczą 160 tomów. Skazany 21-letni rosyjski więzień polityczny Jegor Dudnikow na 11 lat więzienia w kolonii o zaostrzonym rygorze. Prokuratorem była Żanna Baranova. Dudnikow został zatrzymany 4 maja w Mińsku, dotkliwie pobity i torturowany, o czym sam mówił. Mężczyzna przebywał w areszcie śledczym przez siedem miesięcy na podstawie części 1 art. 342 Kodeksu karnego w związku z udźwiękowianiem komunikatów wideo i audio w kanale telegramowym „OGSB” (cywilne jednostki samoobrony). Ale Jegor został skazany na podstawie zupełnie innych artykułów kodeksu karnego - część 3 art. 130 (nawołujące do wrogości lub niezgody) i część 3 art. 361 (wzywa do działań mających na celu szkodę dla bezpieczeństwa narodowego Białorusi). Proces Dudnikowa toczył się za zamkniętymi drzwiami ze względu na „wyłączenie dystrybucji produktów ekstremistycznych” i „ochronę specjalisty Knyazewa”. Więzień polityczny otrzymał niemal najwyższy możliwy wyrok na podstawie tych artykułów. Skazał ulicznego artystę Dmitrija Podreza na 7 lat więzienia w kolonii o zaostrzonym rygorze. Rozważano wiele apelacji w procesach politycznych, takich jak sprawa studencka. Mimo oczywistej nielegalności decyzji pozostawia je w mocy.
Lista represjonowanych
- Stowarzyszenia
- Aktywiści
Paweł, aktywista ruchu anarchistycznego, został zatrzymany w marcu 2021 r. w ramach postępowania karnego przeciwko anarchistom z obwodu brzeskiego. Został skazany za „udział w działaniach grupowych, które rażąco naruszają porządek publiczny” i „udział w organizacji przestępczej”. Wiadomo, że zarzuty opierają się na epizodzie związanym z „Marszem Nie-Pasożytów”, który miał miejsce 5 marca 2017 r., a także z wydarzeniami, które miały miejsce w pobliżu budynku Brzeskiego GUBOPiK w 2016 r.
- Stowarzyszenia
- Aktywiści
Nikita, aktywista ruchu anarchistycznego, został zatrzymany w marcu 2021 r. w związku ze sprawą karną wszczętą przeciwko anarchistom z obwodu brzeskiego. Został skazany za „udział w działaniach grupowych, które rażąco naruszają porządek publiczny” i „udział w organizacji przestępczej”. Wiadomo, że zarzuty oparto na zdarzeniu związanym z „Marszem Nie-Pasożytów”, który miał miejsce 5 marca 2017 r.
- Stowarzyszenia
- Aktywiści
Aleksandr, działacz anarchistyczny i członek Wolnego Związku Zawodowego, został zatrzymany w marcu 2021 r. w ramach postępowania karnego wszczętego przeciwko anarchistom z obwodu brzeskiego. Został skazany za „udział w działaniach grupowych, które rażąco naruszają porządek publiczny” i „udział w organizacji przestępczej”. Wiadomo, że zarzuty opierają się na epizodzie blokowania dróg w Brześciu w 2018 r., gdy miał miejsce protest przeciwko budowie fabryki baterii.
- Stowarzyszenia
- Przedsiębiorcy
- Rodzice nieletnich
12 sierpnia 2020 roku Aleksander został zatrzymany, gdy jego samochód zatrzymali uzbrojeni ludzie. Nie zgodził się na opuszczenie obiektu, a po otrzymaniu groźby strzelaniny próbował odjechać. W trakcie aresztowania został pobity i przewieziony do szpitala z urazem mózgu, następnie przeniesiony do aresztu śledczego. Według śledczych przejechał policjantowi nogę. Sąd uznał go za winnego usiłowania zabójstwa.
- Stowarzyszenia
- Aktywiści
- Dwukrotnie więzień polityczny
- Specjaliści IT
Działacz ruchu anarchistycznego Aleksander został zatrzymany 12 sierpnia 2020 r. i skazany na podstawie szeregu zarzutów karnych. Wcześniej, bo w 2010 roku, odbywał już wyrok w „sprawie anarchistycznej”.
W 2022 roku został skazany na 17 lat więzienia, a w lutym 2023 roku Sąd Najwyższy obniżył karę o 3 miesiące.
W czerwcu 2024 r. Aleksandrowi ponownie postawiono zarzuty „złośliwego nieposłuszeństwa wobec wymagań władz kolonii” i skazano go na kolejny rok więzienia.
W lipcu 2024 r. jego matka, Tatiana Franckiewicz, została zatrzymana pod zarzutem „udziału w grupie ekstremistycznej”. Razem z nią zatrzymano jej siostrę Natalię Lobatsevich, matkę byłego więźnia politycznego Ilji Lobatsevicha.
- Stowarzyszenia
- Działacze praw człowieka
- Uczniowie
Marfa, koordynatorka wolontariatu „Wiasna”, została zatrzymana 17 września 2020 r. Oskarżono ją o „przygotowywanie się do masowych zamieszek” i inne „przestępstwa”. W lutym 2021 roku postawiono jej dodatkowe zarzuty, m.in. „podżeganie do niezgody społecznej” i „udział w organizacji przestępczej”.
We wrześniu 2022 r. sąd skazał ją na 15 lat więzienia; później karę tę zmniejszono o trzy miesiące. W więzieniu stan zdrowia Marfy uległ pogorszeniu, m.in. z powodu Covid.
15 maja 2023 roku ONT wyemitowało film propagandowy „Zabójczy pakiet” śmierci: kto i jak chciał popełnić atak terrorystyczny w dniu zwycięstwa”, w którym opisano szczegóły sprawy. Doniesiono tam, że rzekomo KGB w wigilię Dnia Zwycięstwa 9 maja 2023 r. „zapobiegły atakowi terrorystycznemu pod nadzorem Kijowa”. Podali, że materiały wybuchowe znajdowały się w piecach elektrycznych, które wysyłano do zatrzymanych paczkami. Organizatorem akcji został nazwany 23 -letni Białorusin Walery Wodin, który walczył na Ukrainie.
Na nagraniu widać, że paczki z kuchenkami elektrycznymi zawierające materiały wybuchowe zostały dostarczone do mińskiego punktu SDEK w Kamiennej Górce w dniu 21 marca 2023 r. z Kijowa przez Włochy. 29-letnia Wiktoria Wołchek podczas przesłuchania potwierdziła, że otrzymała paczkę – Walery Vodin poprosił ją o odbiór paczki. Studentka BSU Anna Savochkina i jej matka Tatiana Rusak zabrały płytkę od Wołczka i pochowały ją na cmentarzu w Kołodiszczach. Drugą płytkę odebrał technik dentystyczny Andriej Grigoriew i zawiózł do spółki ogrodniczej „Avtoremontnik 124” koło Olekhnowicz.
- Stowarzyszenia
- Sportowcy
- Stowarzyszenia
- Sportowcy
Triatlonista. Pod koniec sierpnia 2020 roku kontrakt Valentiny w mińskim klubie triathlonowym Tristyle nie został przedłużony. Jak powiedziała sportsmenka, dyrektor klubu Dmitrij Tołkaczow obiecał jej dalszą współpracę, ale odmówił po zobaczeniu na Instagramie „protestacyjnego” wpisu Zelenkiewicza ze zdjęciem, na którym stoi z biało-czerwono-białą flagą na boisku jezdnię podczas jednego z pokojowych wieców.
Jesienią 2020 roku Zelenkiewicz przeprowadziła się do Rosji, gdzie kontynuowała treningi, a także pracowała jako trenerka triathlonu i pływania. Według Trybuny Zelenkiewicz jakiś czas temu wróciła na Białoruś, a wkrótce potem została zatrzymana i przebywała w areszcie do czasu procesu.
Aleksiej został zatrzymany we wrześniu 2021 r. w ramach postępowania karnego wszczętego na podstawie artykułu „akt terroryzmu”.
Zgodnie z aktem oskarżenia, od lipca 2020 r. do stycznia 2022 r. na terenie Białorusi, Turcji, Polski, Ukrainy i innych krajów działała zorganizowana grupa przestępcza, której celem było popełnianie przestępstw ekstremistycznych. W skład grupy wchodzili radykalnie nastawieni ludzie, w tym byli i obecni żołnierze, funkcjonariusze organów ścigania, sportowcy i biznesmeni, którzy chcieli nielegalnie przejąć władzę. Sprawa dotyczy zarzutów próby podpalenia domu posła Olega Gajdukiewicza w czerwcu 2021 r. i „organizowania masowych zamieszek”.
Aleksiej został skazany na podstawie artykułu o „zaniechaniu zgłoszenia przestępstwa” i zwolniony z aresztu na sali sądowej z uwagi na pełne odbycie kary.
- Stowarzyszenia
- Struktury władzy
- Stowarzyszenia
- Struktury władzy
Igor jest byłym oficerem jednostki specjalnej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych „Ałmaz”, w chwili zwolnienia miał stopień kapitana. Przypisuje mu się udział w brutalnym rozpędzeniu protestujących na skrzyżowaniu ulic Puszkina i Prityckiego (stacja metra Puszkinskaja) w Mińsku w 2020 roku. Następnie grupa uzbrojonych funkcjonariuszy sił bezpieczeństwa w pełnym rynsztunku opuściła bazę Ałmaz i ruszyła w stronę Puszkinskiej, jednocześnie strzelając z bliska do cywilów.
Według dostępnych informacji Igor podjął decyzję o odejściu ze służby po otrzymaniu nakazu zatrzymania Marii Kolesnikawej, która została porwana na ulicy w Mińsku we wrześniu 2020 roku.
Od początku wojny, która wybuchła w lutym 2022 r., Igor bronił Ukrainy, walczył w „oddziale Sachaszczickim” w ramach 79. samodzielnej brygady powietrznodesantowej Sił Zbrojnych Ukrainy. W czasie walk został poważnie ranny, po czym przeszedł rehabilitację i powrócił do pełni zdrowia.
W czerwcu 2023 r. został skazany zaocznie za terroryzm o podłożu politycznym i szereg zarzutów karnych. Został skazany na długotrwałą karę więzienia, z czego pierwsze pięć lat miał spędzić w więzieniu. Został również pozbawiony stopnia wojskowego.
Zgodnie z aktem oskarżenia, od lipca 2020 r. do stycznia 2022 r. na terenie Białorusi, Turcji, Polski, Ukrainy i innych krajów działała „zorganizowana grupa przestępcza”, która rzekomo przygotowywała przestępstwa o charakterze ekstremistycznym. Należeli do niej radykalni wojskowi, funkcjonariusze służb bezpieczeństwa, sportowcy i biznesmeni, którzy próbowali nielegalnie przejąć władzę. Sprawa ta jest związana z próbą podpalenia domu posła Olega Gajdukiewicza w czerwcu 2021 r. i „organizacją masowych zamieszek”.
- Stowarzyszenia
- Struktury władzy
- Stowarzyszenia
- Struktury władzy
Do 2008 roku Denis służył w VIII Zarządzie Departamentu Bezpieczeństwa, zapewniając bezpieczeństwo przedstawicielstw dyplomatycznych, konsulatów państw obcych i obiektów o podstawowym znaczeniu państwowym w Republice Białorusi.
W czerwcu 2023 r. został skazany zaocznie za terroryzm o podłożu politycznym i szereg zarzutów karnych. Został skazany na długotrwałą karę więzienia, z czego pierwsze pięć lat miał spędzić w więzieniu. Został również pozbawiony stopnia wojskowego.
Zgodnie z aktem oskarżenia, od lipca 2020 r. do stycznia 2022 r. na terenie Białorusi, Turcji, Polski, Ukrainy i innych krajów działała „zorganizowana grupa przestępcza”, która rzekomo przygotowywała przestępstwa o charakterze ekstremistycznym. Należeli do niej radykalni wojskowi, funkcjonariusze służb bezpieczeństwa, sportowcy i biznesmeni, którzy próbowali nielegalnie przejąć władzę. Sprawa ta jest związana z próbą podpalenia domu posła Olega Gajdukiewicza w czerwcu 2021 r. i „organizacją masowych zamieszek”.
- Stowarzyszenia
- Politycy
- Przedsiębiorcy
- Stowarzyszenia
- Politycy
- Przedsiębiorcy
Wadim jest przedsiębiorcą, założycielem i zastępcą dowódcy pułku Pagonya. Od 2020 r. mieszka poza Białorusią. W czerwcu 2023 r. został skazany zaocznie za terroryzm o podłożu politycznym i liczne zarzuty karne. Został skazany na długoletnie więzienie i grzywnę oraz pozbawiony wszystkich stopni wojskowych.
Zgodnie z aktem oskarżenia, od lipca 2020 r. do stycznia 2022 r. na terenie Białorusi, Turcji, Polski, Ukrainy i innych krajów działała zorganizowana grupa przestępcza, której celem było popełnianie przestępstw ekstremistycznych. W jej skład weszli radykalnie nastawieni ludzie, w tym byli i obecni żołnierze, funkcjonariusze organów ścigania, sportowcy i biznesmeni, którzy chcieli nielegalnie przejąć władzę”. Sprawa dotyczy zarzutów próby podpalenia domu posła Olega Gajdukiewicza w czerwcu 2021 r. i „organizowania masowych zamieszek”.
Po raz drugi, w ramach specjalnego postępowania, Wadim został skazany w grudniu tego samego roku na podstawie artykułów dotyczących „podżegania do nienawiści i niezgody”, „zniesławienia i znieważenia Łukaszenki” oraz „obrażania urzędnika państwowego”.
W grudniu 2024 r. okazało się, że przeciwko Vadimowi wszczęto nową sprawę specjalną dotyczącą czterech kolejnych zarzutów karnych, w tym „utworzenia grupy ekstremistycznej” i „poddania się szkoleniu w celu uczestniczenia w działalności ekstremistycznej”.