Andrey Mikhailovich Cedric

Jurij został aresztowany i skazany na podstawie kilku zarzutów, w tym nielegalnego posiadania broni białej. Wszystko zaczęło się od nagrania, na którym kierowca BMW bije mężczyznę z biało-czerwono-białą flagą. Wideo udostępniono w mediach społecznościowych i opublikowano adres kierowcy, Dmitrija Dawydiuka. Według śledczych, trzech mieszkańców Mińska postanowiło „dać nauczkę kierowcy”, przebijając opony jego samochodu.

Paweł, aktywista ruchu anarchistycznego, został zatrzymany w marcu 2021 r. w ramach postępowania karnego przeciwko anarchistom z obwodu brzeskiego. Został skazany za „udział w działaniach grupowych, które rażąco naruszają porządek publiczny” i „udział w organizacji przestępczej”. Wiadomo, że zarzuty opierają się na epizodzie związanym z „Marszem Nie-Pasożytów”, który miał miejsce 5 marca 2017 r., a także z wydarzeniami, które miały miejsce w pobliżu budynku Brzeskiego GUBOPiK w 2016 r.

Nikita, aktywista ruchu anarchistycznego, został zatrzymany w marcu 2021 r. w związku ze sprawą karną wszczętą przeciwko anarchistom z obwodu brzeskiego. Został skazany za „udział w działaniach grupowych, które rażąco naruszają porządek publiczny” i „udział w organizacji przestępczej”. Wiadomo, że zarzuty oparto na zdarzeniu związanym z „Marszem Nie-Pasożytów”, który miał miejsce 5 marca 2017 r.

Aleksandr, działacz anarchistyczny i członek Wolnego Związku Zawodowego, został zatrzymany w marcu 2021 r. w ramach postępowania karnego wszczętego przeciwko anarchistom z obwodu brzeskiego. Został skazany za „udział w działaniach grupowych, które rażąco naruszają porządek publiczny” i „udział w organizacji przestępczej”. Wiadomo, że zarzuty opierają się na epizodzie blokowania dróg w Brześciu w 2018 r., gdy miał miejsce protest przeciwko budowie fabryki baterii.

Według Komitetu Śledczego Tichon został zatrzymany i skazany za celowe przejechanie żołnierzy wojsk wewnętrznych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych podczas protestu, który odbył się 11 sierpnia 2020 r. w pobliżu stacji. m. Puszkinska w Mińsku.

W marcu 2022 r. został ponownie skazany za „złośliwe nieposłuszeństwo wobec żądań administracji zakładu karnego” – zarzut często stawiany więźniom odmawiającym współpracy z władzami więziennymi. W związku z tym zmieniono mu reżim na zaostrzony.

Aleksander został zatrzymany po proteście przeciwko wynikom wyborów prezydenckich, który odbył się 11 sierpnia 2020 r. w Brześciu. Podczas tej akcji Giennadij Szutow został postrzelony w tył głowy, czego świadkiem był Aleksander. Później został skazany za stawianie oporu i próbę zabicia kapitana Romana Gawriłowa, który zastrzelił protestującego, oraz chorążego Arsenija Galicyna, który działał w charakterze ofiar.

Wiktor został zatrzymany 18 października 2020 r. po proteście „Marsz Partyzancki”. Widząc siły bezpieczeństwa, próbował uciekać, ale został powalony i upadł wraz z policjantem, który doznał złamania. Victor został dotkliwie pobity i trafił do szpitala. Na rozprawie zarzucił stosowanie tortur, ale został skazany za rzekome potrącenie policjanta podczas zamieszek, bez przyznania się do winy.

Latem 2021 roku został ponownie skazany na podstawie artykułu „złośliwe nieposłuszeństwo wobec wymogów administracji zakładu karnego”. Artykuł ten dotyczy więźniów, którzy odmawiają współpracy z administracją oraz za fikcyjne naruszenia. W rezultacie jego łączny wyrok wyniósł 7 lat.

W grudniu 2023 r. zaostrzono warunki przetrzymywania Wiktora i przeniesiono go do reżimu więziennego.

Ekaterina, dziennikarka telewizji Biełsat, relacjonowała na żywo z dziedzińca Placu Przemian, gdzie 15 listopada 2020 r. pokojowi protestujący zebrali się na wiecu protestacyjnym, który odbył się w Mińsku pod hasłem „Wychodzę”. To były ostatnie słowa Romana Bondarenki, który został zamordowany przez siły bezpieczeństwa, a zgromadzeni przybyli, aby uczcić jego pamięć. Ekaterina została zatrzymana wraz ze swoją koleżanką Darią Chultsovą podczas ostrego stłumienia protestu, a później została skazana za „udział w akcjach zbiorowych, które w rażący sposób naruszają porządek publiczny”.

W kwietniu 2022 r. przeciwko Ekaterinie wszczęto nową sprawę karną, która już w lipcu tego samego roku została ponownie skazana, oskarżona o „zdradę” i skazana na osiem lat więzienia na trzy miesiące przed upływem pierwszego wyroku.

Paweł został zatrzymany we wrześniu 2020 r. po opublikowaniu nowego filmu. Planował kandydować na prezydenta, ale Centralna Komisja Wyborcza odmówiła jego rejestracji. Paweł został powiernikiem Swietłany Tichanowskiej. Został oskarżony o „podżeganie do niezgody społecznej” w związku z filmem, w którym krytykowano urzędników państwowych, w tym prokuratorów, sędziów i policję.

W listopadzie 2024 r. odbył się kolejny proces więźnia politycznego. Według obrońców praw człowieka Paweł miał zostać zwolniony w grudniu po odbyciu kadencji, jednak z inicjatywy administracji kolonii Bobrujsk nr 2 wszczęto przeciwko niemu postępowanie karne za „złośliwe nieposłuszeństwo wobec wymagań administracji zakładu poprawczego.”

Dmitry został zatrzymany i skazany za blokowanie drogi pojazdem użytkowym podczas protestu, który odbył się w dniach 10–11 sierpnia 2020 r. w Mińsku.

Nikitę zatrzymano w październiku 2019 r. i skazano za ataki na budynki Aresztu Śledczego nr 1 i Sądu Miejskiego w Mińsku w ramach solidarności z więźniami politycznymi. Początkowo skazano go na 7 lat więzienia, ale po apelacji karę zmniejszono do 4 lat. W maju 2020 r. Nikitę przeniesiono do więzienia.

W marcu 2022 r. został ponownie skazany za „umyślne nieposłuszeństwo wobec poleceń funkcjonariuszy służby więziennej”, co jest zarzutem często stawianym więźniom odmawiającym współpracy z funkcjonariuszami więziennymi. W marcu 2023 r. został ponownie przeniesiony do więzienia.

Przez cały okres pobytu w więzieniu Nikita jest pod ciągłą presją. Często trafia do izolatki, gdzie przetrzymuje się go w izolacji przez dziesiątki dni. Nie wolno mu odwiedzać rodziny, ogranicza się jego korespondencję i konfiskuje jego rzeczy osobiste. W odpowiedzi na trudne warunki przetrzymywania Nikita protestuje głodówkami i odmawia spełnienia żądań władz. Regularnie grożą mu także kary za drobne wykroczenia, na przykład niesprzątanie dziedzińca lub niekomunikację międzykomórkową.

Trzy miesiące przed zwolnieniem, w lutym 2025 r., Nikita odbył kolejną rozprawę sądową pod zarzutem „złośliwego nieposłuszeństwa wobec żądań administracji zakładu karnego”, w wyniku której został skazany na kolejny rok więzienia.

Do grudnia 2024 r. Nikita spędziła łącznie 568 dni w izolacji, w tym 2 miesiące ciągłej izolacji.

Nikołaj jest liderem niezarejestrowanej Białoruskiej Partii Socjaldemokratycznej (Narodnaja Hramada), byłym kandydatem na prezydenta, podpułkownikiem w stanie spoczynku i doktorem inżynierii. Był jednym z założycieli Białoruskiego Stowarzyszenia Wojskowego. Był wielokrotnie więziony z powodów politycznych.

W latach 90. organizował protesty, m.in. Mińską Wiosnę i marsz w 1999 roku.

W 2004 roku przewodził ulicznym protestom przeciwko fałszerstwom referendalnym, po czym w 2005 roku został skazany na trzy lata ograniczenia wolności. W wyniku amnestii ogłoszonej z okazji 60. rocznicy Dnia Zwycięstwa, jego wyrok został skrócony o rok. W 2010 roku brał udział w kampanii prezydenckiej i protestach w Mińsku, po czym został aresztowany i skazany w 2011 roku na sześć lat kolonii karnej o zaostrzonym rygorze. W styczniu 2012 roku i maju 2015 roku jego wyrok został podwyższony, co doprowadziło do uwięzienia. Został zwolniony w sierpniu 2015 roku w ramach ułaskawienia.

Po zwolnieniu kontynuował działalność polityczną i udział w protestach ulicznych. W 2016 roku z jego inicjatywy powstał Białoruski Kongres Narodowy. W 2020 roku poparł Swietłanę Cichanouską , żonę innego niezarejestrowanego kandydata, blogera Siergieja Cichanowskiego . Nikołaj został ponownie zatrzymany 31 maja 2020 roku, w drodze na jej pikietę wyborczą. Początkowo został skazany na 15 dni aresztu administracyjnego, ale nigdy nie został zwolniony. Następnie, w grudniu 2021 roku, został skazany za „organizowanie masowych zamieszek”.

Według obrońców praw człowieka oskarżeni w tej sprawie muszą zapłacić odszkodowanie w wysokości 29 milionów rubli.

11 września 2025 roku poinformowano o przymusowym przewiezieniu na Litwę 52 więźniów białoruskiego reżimu. Wśród zwolnionych był Mikołaj Statkiewicz. Mikołaj odmówił jednak opuszczenia Białorusi i musiał wyważyć drzwi autobusu, aby to zrobić. Po kilku godzinach oczekiwania w strefie neutralnej powrócił na Białoruś. Dopiero dwa miesiące później został ponownie aresztowany. Jego dokładne miejsce pobytu nie jest znane.

Aktywista anarchistyczny został zatrzymany podczas przekraczania granicy białoruskiej w nocy z 28 na 29 października 2020 roku i oskarżony o „podpalenie” i „terroryzm”. Wcześniej odbywał karę pięciu lat pozbawienia wolności na podstawie artykułu 295-3 Kodeksu karnego Republiki Białorusi i został zwolniony w 2019 roku.

29 października 2021 roku w Homlu Siergiej został skazany na rok więzienia za „naruszenie warunków nadzoru” na podstawie wcześniejszego artykułu politycznego. W marcu 2023 roku i wrześniu 2024 roku został dwukrotnie skazany za „złośliwe nieposłuszeństwo wobec żądań administracji kolonii karnej”. Artykuł ten służy do osądzenia więźniów odmawiających współpracy z administracją za fikcyjne naruszenia. W rezultacie łączny wyrok wyniósł 22 lata i 11 miesięcy.

Jesienią 2025 roku okazało się , że Siergiej Romanow niedawno trafił do szpitala na operację. Operacja była zaplanowana i przebiegła bez komplikacji. Wkrótce miał zostać przeniesiony z powrotem do kolonii karnej.

Działacz ruchu anarchistycznego został zatrzymany w nocy z 28 na 29 października 2020 r. podczas przekraczania granicy Białorusi wraz z grupą partyzancką Czarny Sztandar. Został oskarżony o podpalenie samochodów urzędników, a także wydziału policji drogowej i państwowej komisji kryminalistycznej.

W kwietniu 2024 r. Dmitry został ponownie skazany za „złośliwe nieposłuszeństwo wobec wymagań administracji kolonii”. Na mocy tego artykułu więźniowie odmawiający współpracy z administracją są sądzeni za fikcyjne naruszenia. W rezultacie do jego 19-letniego wyroku dodano kolejne 9 miesięcy pozbawienia wolności.

Działacz ruchu anarchistycznego został zatrzymany podczas przekraczania granicy Białorusi w nocy z 28 na 29 października 2020 r. i został oskarżony o „podpalenie” i „terroryzm”.

We wrześniu 2022 r. przeciwko Dmitrijowi wszczęto nową sprawę karną, w wyniku której skazano go na pięć lat więzienia. Biorąc pod uwagę poprzedni wyrok, został ostatecznie skazany na 20 lat kolonii o zaostrzonym rygorze.

W sierpniu 2023 r. Dmitry został przeniesiony do więzienia za „naruszenie zasad porządku”.