Andrey Mikhailovich Cedric

W 2020 roku Paweł pracował jako starszy śledczy w wydziale śledczym prokuratury miejskiej w Mińsku.

Został aresztowany w sierpniu 2021 r. w związku ze sprawą karną wszczętą na podstawie artykułu „akt terroryzmu”, a w czerwcu 2023 r. skazany na podstawie artykułów „spisek w celu przejęcia władzy państwowej” i „nadużycie władzy”.

Zgodnie z aktem oskarżenia, od lipca 2020 r. do stycznia 2022 r. na terenie Białorusi, Turcji, Polski, Ukrainy i innych krajów działała „zorganizowana grupa przestępcza”, która rzekomo przygotowywała przestępstwa o charakterze ekstremistycznym. Należeli do niej radykalni wojskowi, funkcjonariusze służb bezpieczeństwa, sportowcy i biznesmeni, którzy próbowali nielegalnie przejąć władzę. Sprawa ta jest związana z próbą podpalenia domu posła Olega Gajdukiewicza w czerwcu 2021 r. i „organizacją masowych zamieszek”.

Dmitrij, dyrektor Europcar, partnera Ubera w Mińsku, został po raz pierwszy zatrzymany w listopadzie 2020 r. na podstawie artykułu administracyjnego za udział w protestach przeciwko wynikom wyborów prezydenckich. Został zatrzymany po raz drugi w sierpniu 2021 r. w ramach postępowania karnego wszczętego na podstawie artykułu „akt terroryzmu”.

Zgodnie z aktem oskarżenia, od lipca 2020 r. do stycznia 2022 r. na terenie Białorusi, Turcji, Polski, Ukrainy i innych krajów działała zorganizowana grupa przestępcza, której celem było popełnianie przestępstw ekstremistycznych. W skład grupy wchodzili radykalnie nastawieni ludzie, w tym byli i obecni wojskowi, funkcjonariusze służb bezpieczeństwa, sportowcy i biznesmeni, którzy chcieli nielegalnie przejąć władzę.

Sprawa dotyczy zarzutów próby podpalenia domu posła Olega Gajdukiewicza w czerwcu 2021 r. i „organizowania masowych zamieszek”.

Dmitrij został skazany na karę wieloletniego więzienia i grzywnę, a także pozbawiony prawa zajmowania stanowisk organizacyjno-administracyjnych na okres pięciu lat.

Jeden z najsłynniejszych blogerów białoruskojęzycznych w latach 2000. i były aktywista. Zatrzymany za udział w protestach w 2020 r.

Iwana zatrzymano 5 stycznia 2023 r., zastosowano wobec niego 13 dni aresztu administracyjnego, a 18 stycznia postawiono mu zarzuty karne.

17.04.2024 zwolniony, po całkowitym odbyciu kary nałożonej przez sąd.

W czerwcu 2025 roku okazało się, że Iwan został ponownie zatrzymany, tym razem za komentarz na podstawie artykułu 368 Kodeksu karnego Republiki Białorusi.

Nikołajowi zarzuca się „finansowanie działalności terrorystycznej”, zgodnie z tym artykułem grozi mu od 8 do 12 lat więzienia.

Ostatnim znanym miejscem pracy mężczyzny było Republikańskie Centrum Szkolenia Olimpijskiego w Lekkoatletyce.

W dniu 6 czerwca 2023 roku został skazany z art. 361-2 Kodeksu karnego na 6 lat kolonii o zaostrzonym rygorze i wysoką grzywnę. Inne szczegóły sprawy nie są znane.

1 września 2023 r. w Sądzie Najwyższym sędzia V. Cherevach miał rozpatrzyć apelację więźnia politycznego. W chwili obecnej uprawomocnił się pierwszy wyrok, zatem w chwili wydania drugiego Wasilewicza uznawano za już skazanego.

12 września 2023 r. w Sądzie Rejonowym w Pierwomajskim odbył się kolejny proces Mikołaja. Tym razem został oskarżony o „finansowanie działalności terrorystycznej”. W sumie za darowizny Swietłana Czerepowicz skazała go na 9 lat i 6 miesięcy kolonii o zaostrzonym rygorze oraz grzywnę w wysokości 600 jednostek podstawowych. W prorządowym filmie widać, że przekazał co najmniej 54 datki na fundusze solidarnościowe.

W dniu 14 listopada 2023 roku apelacja została rozpatrzona i wyrok uprawomocnił się.

Za udział w protestach GUBOPiK zatrzymał brata i siostrę Michaiła i Aleksandrę Aleksandrowiczów Razuwanowów . Według GUBOPiK Michaił i Aleksandra brali udział w protestach powyborczych w 2020 r. Sądząc po raporcie sił bezpieczeństwa, przeciwko bratu i siostrze wszczęto sprawę karną.

W dniu 23 czerwca 2023 roku odbyła się rozprawa apelacyjna, na której wyrok uprawomocnił się.

Zdaniem obrońców praw człowieka, w kwietniu 2024 r. Michaił ponownie został osadzony w Areszcie Śledczym nr 1. Być może ma to związek z nową sprawą karną.

W sprawie odbyło się co najmniej dziewięć rozpraw. Na rozprawie było wielu świadków, którzy zeznawali przeciwko niemu. Jewgienij został oskarżony o administrowanie kanałem i nakłanianie Białorusinów do udziału w protestach, redagowanie postów itp.

Mężczyzna został oskarżony o utworzenie i prowadzenie kanału w telegramie „23.34”, który zawierał informacje o białoruskich sędziach.

Viktor został również oskarżony o „współudział w celowych działaniach administratorów i członków szeregu innych destrukcyjnych kanałów Telegramu, mających na celu podżeganie do nienawiści społecznej i niezgody na podstawie innej przynależności społecznej i pociągających za sobą poważne konsekwencje”, według kanału Telegram z Prokuratury Generalnej.

Jelena była wielokrotnie skazywana na podstawie zarzutów o charakterze kryminalnym o charakterze politycznym, m.in. za „obrażanie urzędnika państwowego” i „obrażanie Łukaszenki” poprzez komentarze na kanałach Telegram.

Pierwszy proces odbył się w grudniu 2022 r. w związku z artykułem „znieważenie urzędnika państwowego”, a jego wynik nie jest znany. W marcu 2023 r. skazano ją na karę ograniczenia wolności bez konieczności umieszczania w zakładzie karnym o otwartym charakterze oraz na wysoką grzywnę za komentarz zawierający emoji skierowany do kapitana policji Rusłana Kutsko.

W kwietniu 2024 r. rozpatrywano nową sprawę karną przeciwko Elenie na podstawie artykułów „znieważenie urzędnika państwowego” i „znieważenie Łukaszenki”, której wyrok również nie jest znany.

W październiku 2024 r. została skazana za „podżeganie do nienawiści lub niezgody” za komentarze na temat Łukaszenki, sił bezpieczeństwa i uczestników wojny na Ukrainie i skazana na karę więzienia.

Oskarżenie opiera się na komentarzach , które Kotow miał zostawiać w tzw. ekstremistycznych kanałach Telegram przez półtora miesiąca po wyborach prezydenckich w 2020 roku. Wydaje się, że tam śledczy reżimu Łukaszenki znaleźli wszystkie zbrodnie z wymienionych artykułów.

Wiadomo też, że po wyborach prezydenckich w 2020 roku Ivan był dwukrotnie zatrzymywany. Po raz pierwszy bezpośrednio po 9 sierpnia. Drugi raz siły bezpieczeństwa Łukaszenki zajęły Kotow w połowie lutego 2021 r. Następnie milicja zatrzymała 68 osób we wsi Sokół, powiat smolewicki - uczestników i widzów koncertu zespołów „Złamane serce chłopca”

Nasta Loiko jest znaną białoruską obrończynią praw człowieka. Nasta jest prześladowana za swoją działalność na rzecz praw człowieka; od sierpnia 2021 roku jest podejrzaną w sprawie karnej związanej z działalnością organizacji praw człowieka „Wiasna”.

6 września 2022 roku, po rozprawie sądowej w sprawie „Akcji Rewolucyjnej”, Nasta została dwukrotnie skazana za „drobne chuligaństwo” i spędziła 30 dni w więzieniu. Trzy tygodnie po zwolnieniu, 28 października 2022 roku, Nasta została ponownie zatrzymana. Podczas rozprawy Nasta zgłosiła tortury (funkcjonariusze GUBOPiK uderzyli ją paralizatorem i, podobnie jak Centralny Inspektorat Kodeksu Karnego, pozostawili ją na mrozie przez 8 godzin bez odzieży wierzchniej, przez co zachorowała). W areszcie w Okrestinie Nasta była bez ciepłej odzieży i środków higieny osobistej.

28.11.2022 roku okazało się, że Nastia została ponownie skazana na 15 dni więzienia z artykułu 19.1 „drobne chuligaństwo”. Po raz piąty tej jesieni.

W połowie grudnia została zatrzymana po raz szósty na podstawie tego samego artykułu, a pod koniec miesiąca postawiono jej zarzuty z artykułów karnych i przeniesiono do aresztu śledczego nr 1. Według prokuratury, jeden z jej raportów dotyczących praw człowieka, dotyczących prześladowań społeczności anarchistycznej na Białorusi w 2018 roku, zawiera negatywną ocenę bezprawnych działań funkcjonariuszy policji, co stało się podstawą do wszczęcia przeciwko niej postępowania karnego. Grupą, wobec której rzekomo podżegano do nienawiści społecznej, jest profesjonalna grupa społeczna funkcjonariuszy organów ścigania. Jak zauważają obrońcy praw człowieka, taka interpretacja artykułu jest niezgodna z międzynarodowymi standardami praw człowieka, o czym świadczy praktyka międzynarodowych organów sądowych.

Już na samym początku rozprawy sądowej nastąpiło zamknięcie rozprawy.

W dniu 03.10.2023 r. odwołanie zostało rozpatrzone.

W lipcu 2025 roku okazało się, że Nastya Loiko została umieszczona w ośrodku penitencjarnym (PKT) na okres 6 miesięcy.

Artur przez długi czas pracował w sieciach elektroenergetycznych – najpierw jako inżynier w Belenergosetproekt, a następnie w Minskenergo. Artur jest oskarżony o przekazanie danych osobowych ponad 500 urzędników za pośrednictwem kanału telegramu.

Oprócz kary pozbawienia wolności, Michaił został zobowiązany do zapłaty zadośćuczynienia za szkody moralne ofiar i szkody „wyrządzone przez przystanek komunikacji miejskiej” w wysokości 49 000 rubli, czyli prawie 20 000 dolarów.

Prawdopodobnie zatrzymany za udział w protestach w 2020 r.

W dniu 14 marca 2023 roku apelacja została rozpatrzona i wyrok uprawomocnił się.