Vitaly Nikolaevich Kovalenko

Witalij Kowalenko wyjaśnił w sądzie , że rano był w domu z rodziną, kiedy usłyszał z korytarza krzyk żony: „Witalij, pomóż!”. Oskarżony wybiegł, zobaczył, że syn jest na korytarzu przed drzwiami, płacze i krzyczy: „Tato!”, a żona jest w przedsionku i krzyczy, że trzeba zamknąć drzwi wejściowe. Witalij zobaczył co najmniej czterech mężczyzn w dresach i maskach, był w szoku z powodu tego, co się dzieje i pomyślał, że do jego mieszkania włamują się bandyci lub alkoholicy: policjanci nie mieli żadnych znaków identyfikacyjnych. Ktoś trzymał drzwi za klamkę, przez jakiś czas ciągnięto je między Witalijem a nieznanym, aż oskarżony usłyszał krzyk: „Ręka! Palce!”. Następnie Kowalenko puścił drzwi, po czym łatwo się zamknęły. Przed tym krzykiem oskarżony słyszał tylko przekleństwa zza drzwi od tych, którzy włamali się do jego mieszkania, nikt się nie przedstawił i nie powiedział, że jest z policji. Witalij nie widział swoich dłoni i palców, nie czuł, że mógłby je złamać drzwiami, ale przyznał, że tak mogło się stać.

Kovalenko zauważył, że gdyby od razu wiedział, że są to policjanci, ta sytuacja w ogóle by się nie wydarzyła. Nigdy nie miał problemów z policją, nie było powodu, by bać się pracowników.

W rezultacie sędzia uznał Witalija Kowalenkę za winnego i ukarał go trzema latami „chemii”, a także postanowił odzyskać od niego 3000 rubli odszkodowania na rzecz ofiary.